Syncretisme of traditie
 

Beste forummers,

Men kan, bij de mensen die bewust en vruchtenvol doen aan religieuze beleving, twee grote groepen onderscheiden.

De ene groep is de groep van de traditie. Mensen die daaronder te classeren vallen, kiezen doorgaans voor een van de grotere traditionele stromingen en volgen grotendeels de voorschriften voorgeschreven door deze tradities.
Eventuele uitwisselingen met andere geloofssystemen, vaak qua meditatietechniek, gebeuren, maar opvattingen over de wereld en het wereldoverstijgende worden zelden overgenomen.


De tweede groep is de groep die niet zo lang geleden ontstaan is, en die een meer pragmatische kijk heeft op religieuze beleving. Deze groep ontleent aan een aantal geloofssystemen, alsook buitentraditionele esoterische praktijken, elementen die ze bruikbaar acht voor de vaak zeer persoonlijke godsdienstbeleving. Voorschriften en rituelen worden geevalueerd naar praktisch nut, en wereldvisies worden samengesteld op "eigen gevoel", in plaats van traditioneel voorschrift.



Uiteraard houden de twee groepen niet zo van elkaar. De traditionalisten verwijten de syncretici kwakzalverij en stoerdoenerij, waar ze niet zelden gelijk in kunnen hebben. Hun argument bestaat eruit dat het vaak een poging is om een binnenweg naar verlichting (of nog erger, egogedreven persoonlijk gewin) te nemen en dat men op die manier rituelen selecteert die een minimum aan zelfdiscipline en inspanning vereisen. Ook refereren de traditionalisten naar de grote aantallen New Age-obscurantistjes, die de reinste kwakzalverij camoufleren met dure woorden, vaak ontleend aan de meer contra-intuitieve begrippen uit de moderne wetenschap.


De syncretici verwijten de traditionalisten regelneukerij en inflexibiliteit. Vaak is ook dit waar. Bepaalde godsdienstige regels hebben een historische reden, die vroeger nodig was maar tegenwoordig vaak overbodig of zelfs contraproductief is.
Bovendien vervallen de traditionalisten volgens de syncretici vaak in dogma. Dat is ook iets wat ik kan bijtreden. Wij zien zo grote aantallen mensen op dit forum, die beweren dat hun logocentrische opvattingen over de kosmologie waar zijn.
Dit lokt een reactie uit van meer wetenschappelijk ingestelde mensen, en bezorgt religie zo een slechte naam, een proces dat wel eens naar de grootste boekenverbranding van de laatste tientallen jaren zou kunnen leiden.



Nu de vraag: wat denkt u?



(Mensen met een diploma toegepaste informatica die ergens iets hebben gehoord over wetenschappelijke methode, vakidioten, Dawkinslezers, creationisten, mensen die het woord "reliwacko" in mond nemen, gelieve jullie te onthouden van reactie)

Ik weet niet of traditionalisten de syncretici als kwakzalvers bekijken. Syncretici nemen van vele religies de voor hen beste stukken uit, religion a la carte. Dit doen ze vermoedelijk om meer plezier en zingeving te geven aan hun rituelen. Dat betekent niet dat die groep flexibel is. Sommige groeperingen zitten heel strak vast, ook staan ze daar met hun handen te zwaaien en te shaken op een podium.

Traditionalisten hebben een duidelijk kijk, een wereldbeeld die gemakkelijk gedeeld wordt met hun gemeenschap, die toch meestal min of meer hetzelfde beeld hebben. Ze houden van duidelijke regels en structuren. De traditie speelt een belangrijke rol. Het wil niet zeggen dat ze onveranderlijk zijn, maar ze springen niet onmiddellijk mee wanneer een samenleving veranderd en nieuwe regels uitvind. Ze bekijken die vernieuwing vanuit hun traditie die consequent doorheen eeuwen is opgebouwd. Niet alleen uit respect, maar uit de waarde en de waarheid dat hieraan toegedicht wordt.

All that is traditional benefits from the power of tradition, that goes without saying, but it's necessarily very limited - personally, it gives me the feeling of something shriveled and withered, as if all the juice it could contain had been squeezed out. That's the way of tradition: you must always have people go round in concentric circles, and there are times when you must drive them FAR AWAY to increase their aspiration. That's what tradition is all about - I don't believe in it. It leads to extra ecclesia non est salus...

GreetzZ

Syncretisme betekent dat je verschillende religies door elkaar gaat beoefenen. Ik denk dat je met syncretisme, je uzelf gemakkelijk overschat en de tradities waaruit je 'shopt' onderschat. Het aanvaarden van een bepaalde religie in zijn geheel en deze praktiseren volgens haar traditie lijkt essentieel om de wijsheid en de waarde van deze traditie in je op te nemen. Wat niet wegneemt dat je van andere religies kan leren of dat je binnen een door jouw gekozen religie steeds je eigen manier van religieus zijn kunt bepalen. Het is belangrijk dat je daarbij evenwel niet indruist tegen de leerstellingen van de religie anders mist het zijn effect en ben je weer dingen door elkaar aan het gebruiken. Het belangrijkste bij elke religie is dat deze het beste in jezelf naar boven brengt, en dat je spirituele voldoening krijgt.
Er bestaan net zoveel religies als er mensen bestaan, iedereen legt wel andere klemtonen etc. Ook binnen een bepaalde traditie is geloof een persoonlijke zaak waar zelfs je meest dierbaren geen tussenkomst in moeten hebben. Het lijkt primordiaal om je plaats te kennen als gelovige en daarvoor moet je een relgie aanvaarden als een waardevol geheel waar jij een aanhanger van wilt zijn en niet omgekeerd.

In ieder geval, mensen hadden vroeger veel aan de traditionele Latijnse ritus. Het bood hen veel meer houwvast zo'n tridentijnse mis. Veel meer dan de huidige ritus.

Bwah, niet zo lang. Zo'n goei 5000 jaar, met de opkomst van de handel tussen de verschillende beschavingen, zeker?

Dat klopt, nu die Latijnse ritus bestaat nog steeds. De mensen die er zijn, zijn natuurlijk in mindere getale dan de huidige ritus, maar degene die nu naar de Latijnse mis, die daar zijn, zijn veel jonger.

http://forum.politics.be/showpost.ph...5&postcount=11
http://forum.politics.be/showpost.ph...6&postcount=12
http://forum.politics.be/showpost.ph...03&postcount=4

Volgens mij had ze een beetje teveel gedronken :-o.

Tweede zit informatica?

Ja. Dat is zo. Het was laatste avond goed weer. Buiten gezeten.

En nu is het weer aan het regenen.

Ja, maar hoe maakt een traditionalist het onderscheid tussen iets wat werkelijk waarheid is, en iets wat een dogma is die men beter afzweert?

In hoeverre kan men flexibel zijn binnen een traditie die alles bepaalt?

Je hebt gelijk, maar om mijzelf toch goed te voelen zeg ik erbij dat handel langer bestaat dan schrift.


Wel. Ja. Maar in hoeverre leken de toenmalige ritueelovernames op de fenomenen die men vandaag ziet (a la Peter Carroll)?

O, zeker niet.

Maar,

Om aan jou dezelfde vraag te stellen die ik aan Inno stelde?

Dat is per traditie verschillend. In de islam is de waarheid de Koran. Het is de bedoeling dat de gelovige zelf op zoek gaat naar kennis. Het dogma is simpel; aanvaarden dat Mohammed saw profeet was van Allah, en dat er geen god is dan ALLAH. Dus elke referentie die naar de Koran verwijst is verdedigbaar. Er zijn in de islam mensen voor de doodstraf, er zijn er tegen de doodstaf, er zijn er voor de evolutie theorie, er zijn er tegen... Het is eigen aan groepen mensen dat er pressinggroepen ontstaan, extremisten die hun interpretatie als de enige juiste willen laten doorgaan. In dat opzicht is de flexibiliteit afhankelijk van het milieu, maar vanuit religieus standpunt kan je zo flexibel zijn als je zelf nodig hebt. Ik verduidelijk, er staat; in geloof bestaat geen dwang. Volgens de islamitische doctrine is sex iets dat enkel tussen man en vrouw die verbonden zijn door het huwelijk mag plaatsvinden. Maar dat gaat alleen het koppel aan en hun individuele verhouding tot Allah. Ik herinner me een debat tussen moslima's in het middelbaar, dat ging over seks voor het huwelijk. Conclusie was je kan niet iemand buiten de islam sluiten als die seks voor het huwelijk wilt ook al druist het in tegen de leerstellingen van het geloof. Ook al waren er van mening dat bij seks voor het huwelijk je geen moslim bent. Dat is dus fout, zolang je gelooft in Allah zijn eenheid en in de profeten van Allah ben je moslim. Voor wat betreft het praktiseren mag er geen dwang bestaan. Een ander voorbeeld:
Bier drinken= haram, iemand die bier drinkt en moslim is zondigt in de ogen van ALLAH. Maar andere moslims kunnen hem/haar niet uit de islam sluiten. Wat aan de andere kant niet mogelijk is, is dat de bierdrinker gaat claimen dat het mag volgens de islam (de Koran is niet voor verandering vatbaar), neen hij moet toegeven dat hij zondigt tegen het verbod op alcohol. Snap je?

Ja. Dus is er meer dogmatiek dan enkel wat in de Shahada verwat zit.

Je sprak over dingen die haram waren. En dat de Koran niet voor verandering vatbaar is.

Dus is er meer dogmatiek. Die men niet in vraag mag stellen.

En laat nu net dit het grootste probleem zijn met tradities.

kunt u die laatste zin grondig toelichten. Je mag ook het EVRM in vraag stellen, of de tien geboden, maar met welk doel?

Doelen kunnen varieren hoor.

Kijk. Als men een religie hebt waarbij een van de religieuze regels zegt: mediteren is taboe, dan is het ondermijnen van die regel het eerste wat men hoort te doen.


In feite kijkt men naar wat een regel concreet oplevert. Technisch gezien, it is.

Vasten is iets wat technisch gezien zowel het lichaam reinigt als een geestesverhelderende functie heeft.
Vasten kan ook als een heilig gebod worden, gezien, dat men moet uitvoeren omdat het zo hoort.


Ik kijk op de eerste manier naar regels.

Dat is een goede vraag. Wel de traditie vloeit voort uit de gebruiken van een volk in de combinatie van zijn heilig geschrift. Wanneer met bijvoorbeeld een dogma zou afroepen die geheel in tegenstelling is tot de menselijk natuur (natuurwet) en tot De Schrift, dan zou men dit toch verwerpen.

In feite is traditie logisch opgebouwt en getoetst en de kans om een radicale verschuiving te verkrijgen is veel kleiner. Die radicale verschuiving zou nefast zijn, zie bijvoorbeeld Vaticanum II. Indien met gewoon rustig voortbouwt op de traditie, zonder rare sprongen te maken, is de kans klein dat men dingen moet afwijzen of afbreken.