| Fien Fluytenzuyger |
22 september 2010 13:48 |
Zwarte witten: Het Nationaal Legioen en het verzet tijdens WO II
Een interessant artikel ivm het Nationaal Legioen-Légion Nationale, de fascistische Belgisch-nationale organisatie van Paul Hoornaert, die tijdens WO II een belangrijke arm van het verzet werd.
http://www.kasper-gent.org/2010/03/l...onaal-legioen/
Een woordje over de organisatie door Hugo Van Minnebruggen:
http://www.verzet.org/content/view/680/36/1/2/
Citaat:
La Légion National - Nationaal Legioen
Als belangrijkste formatie gold La Légion National - Nationaal Legioen van de Luikse advocaat Paul Hoornaert (1888-1944, oorlogsvrijwilliger) en Breughelmans, die niet toevallig in hetzelfde jaar werd opgericht toen Mussolini de macht greep in Italië. De LN zal ook later een rol spelen tijdens de mislukte staatsgreep van 1936. De meeste leden van L'Action National van Pierre Nothomb zullen later overlopen naar La Légion National. Deze sterke groep die op haar hoogtepunt wel 5 000 leden telde, had afdelingen over het ganse land en dus ook in Vlaanderen waar het zich Nationaal Legioen heette.
De doelstellingen waren geënt op het fascisme van Benito Mussolini en zij wilden het land rijp maken voor een nationale revolutie. La Légion stond vooral bekend voor haar virulent antisemitisme en anticommunisme. Tot een echte toenadering met Degrelle en REX zal het nooit komen omdat La Légion National resoluut de parlementaire democratie verwierp. REX daarentegen deelde samen met het VNV van Staf de Clercq de taktiek om de "democratie van binnenuit te veroveren" door deel te nemen aan verkiezingen.
La Légion National had ook een echte paramilitaire militie opgericht die onder het bevel stonden van 'Commandanten'. Hoornaert maakte er een gedisciplineerde, op Italiaanse leest geschoeide militie van. Het Légion Nationale was opgedeeld in centuriën en had militaire uniformen, zwarte hemden (die later geruild werden voor donkerblauwe, om te zichtbare associaties met het fascisme te vermijden), de Romeinse groet en de fasces als attributen. De LN beschikte over een eigen veiligheidsdienst, over een ordedienst en over zogeheten sportafdelingen waar in werkelijkheid hun leden een doorgedreven para-militaire opleiding kregen. De wet op de privé-milities van 29 juli 1934 maakte een voorlopig einde aan deze paramilitaire toestanden, maar net zoals ook Dinaso Militie van het Verdinaso deze spoedig wist te omzeilen, bleef het LN gewoon verder bestaan en breidde nog verder uit.
|
In het artikel van KASPER lezen we verder:
Citaat:
Verder had het Nationaal Legioen/Légion Nationale veel invloed in het Belgische leger, waarin het opereerde onder de naam MDS (Le Mot du Soldat). Tijdens de Tweede Wereldoorlog vormde MDS zich om tot een geheime postdienst voor het verzet (cfr. infra). De beweging was ook betrokken bij de mislukte staatsgreep van Rex-leider Léon Degrelle op 25 oktober 1936 en onderhield nauwe banden met vermoedelijk zowel de Belgische als Franse inlichtingendiensten.
|
Citaat:
Na de Duitse bezetting van België in 1940 weigerde het virulent anti-Duitse Nationaal Legioen/Légion Nationale te collaboreren, maar ging daarentegen in het verzet. De Duitsers lieten het Legioen aanvankelijk met rust. Vergaderingen en oefenkampen, zelfs in uniform, bleven mogelijk. Toen de bezetters merkten dat ze het Legioen niet in een knechtenrol zoals de Eenheidsbeweging-VNV of Rex konden duwen, werd in augustus 1941 een compleet activiteitsverbod opgelegd. Vanaf dat ogenblik zat het Legioen in de clandestiniteit. In september 1941 ondernamen de Duitsers een enorme razzia in heel het land, waarbij ruim 200 Legioen-leiders werden gearresteerd. Velen daarvan belandden definitief in concentratiekampen. Leider Paul Hoornaert werd in 1941 door de Gestapo opgepakt en stierf in 1944 in het Duitse concentratiekamp Sonnenburg. Het volledige Legioen werd in juni 1941 onder de naam Groep Hoornaert-Dirix in het vanuit Londen gedirigeerde Geheim Leger opgenomen en verspreidde onder andere illegale pamfletten, pleegde sabotage en bespioneerde Duitse troepenbewegingen.
Het getuigt dan ook zonder meer van een gebrek aan historische kennis dat toenmalig Minister van Defensie André Flahaut tijdens een plechtigheid van de Koninklijke Verbroederingen van het Geheim Leger op 28 april 2002 de voormalige verzetstrijders loofde om hun “toewijding aan de democratische zaak” en hen tevens waarschuwde voor de volgens hem opkomende antidemocratische tendenzen. En wel om de simpele reden dat de kern van het Belgische verzet zo zwart als de nacht was, iets wat na de oorlog ‘vergeten’ werd omdat dit soort clichés politiek bruikbaar was. Het Belgische verzet ontstond immers vooral uit Belgisch-nationalistische motieven en was antidemocratisch …
|
Op deze website wordt er ook verder op ingegaan:
http://www.nieuweorde.be/blog/insign...-hart-leefde-1
Citaat:
Tijdens een plechtigheid van de Koninklijke Verbroederingen van het Geheim Leger op 28 april 2002, loofde A. Flahaut de oudgedienden wegens hun constante toewijding aan de democratische zaak, en waarschuwde hij hen voor een zorgwekkende, en heel ernstig opnieuw opstekende antidemocratische tendens in Vlaanderen.
Ze zullen het graag gehoord hebben want het eigen zwarte verleden poogt men tegenwoordig graag te vergeten. Ook daar hoort een genuanceerd oordeel bij: de kern van het verzet, hoofdzakelijk gegroepeerd onder de naam ‘Geheim Leger’, was oorspronkelijk antidemocratisch.
De geponeerde clichés, zoals voorgaande uitspraak van de voormalige Minister van Defensie, vloeien echter voort uit een gebrek aan volledige historische kennis, en ze overleven omdat ze politiek bruikbaar zijn. Uit kritische studies blijkt dat nogal wat verzetsmensen in het geheel niet door democratische, maar door Belgisch-nationalistische motieven waren gemotiveerd.
|
|
