Esperantisten : wie zijn ze & waarom ?
 

Ik vrolijk dit forum nu en dan op met een tekstje in het Esperanto, navenant mijnen hoed staat vertal ik het soms naar het Nederlands. de mooiste reactie kreeg ik eens van een nogal taalonkundige medeforummer :; "ongelofelijk ik versta 80%" een mooier kompliment voor de taal is eigenlijk ondenkbaar.

Ik begin deze draad wegens een opmerking van onze kameraad Pelgrim die stelde dat behalve hijzelf en ik eer niemand iets van de esperanto teksten begrijpt of er ook maar in geïntresseerd is.

De papenheimers kennende weet ik dat er een vloed van negatieve berichten zou kunnen volgen. De tegenargumenten zijn bekend en de schrijnenste komen dikwijls van esperantisten die de taal jarenlang bestudeerden en tot de slotsom komen dat ze er eigenlijk niet mee (kunnen) aanvangen.

Daarom deze enquête : zijn er op dit forum esperantisten en zo ja waarom ?

3 vragen :

- bent u Esperantist ?
- zou u het willen leren ?
- heeft u wel wat beters te doen ?

Esperanto is door de UNESCO erkend als werelderfgoed - er zijn in vrijwel alle staten op deze aardbol esperantisten aanwezig. Er zijn er meer dan u denkt en minder dan wij zouden wensen.

Ik vind het een nutteloze taal, maar dat zijn alle geconstrueerde talen eigenlijk. Interlingua is voor mij veel verstaanbaarder. Wikipedialink in die taal.

Maar al die talen zijn nutteloos en overbodig. Waarom een nieuwe taal maken als er al zo vele talen zijn? Kunnen we niet beter Engels en Frans gebruiken om te communiceren, die worden gesproken door een groot aantal mensen doorheen de hele wereld.

Ik weet niet of een 'abonnement' op "Vorto de la tago" voldoende is om mezelf 'Esperantist' te mogen noemen.

Ik ben in elk geval begonnen met de studie van die taal, in de hoop er ooit gebruik van te kunnen maken.

Ik vind werelderfgoed hoe dan ook altijd wel boeiend, al was het maar omdat mijn ouders in werelderfgoed wonen :-)

Werelderfgoed is geen goede indicator voor de waarde van iets vind ik, zie maar naar het Rietveld Schröderhuis in Utrecht. Dat afschuwelijk ding is ook werelderfgoed.

Zou je hier nog eens een tekst willen posten in die taal, want ik heb er nog nooit van gehoord, kan dus ook niet oordelen of het boeiend is. Laat staan dat ik de geschiedenis achter deze taal ken.

Ik heb alleen gezegd dat ik werelderfgoed 'boeiend' vind, Albrecht, niet of het - volgens mij - al dan niet 'waarde' heeft.

Esperanto is natuurlijk makkelijker om te leren voor Europeanen dan voor niet-Europeanen. Volapük heeft die gelijkenis al veel minder, hoewel Schleyer (de Duitse pastoor die van God een roeping kreeg om een universele taal in elkaar te knutselen) zijn mosterd vooral bij het Engels en het Duits haalde.

Hoewel er nog maar een handvol sprekers ter wereld zijn, lijkt Volapük me anders ook wel een boeiend gegeven.

Ik herinner me dat er een aflevering van Merlina of Postbus X was die handelde over Volapük, waar men reclame leek te maken voor het leren van die taal.

Inderdaad, ook Volapük is een boeiend gegeven, net als Klingon, Lojban, Quenya of Na'vi.

Eigenlijk is zowat alles een boeiend gegeven :-)

Had u zelf geen taal geconstrueerd?

Dode talen moderniseren interesseert me trouwens ook. MSA (Modern Standaard Arabisch) is zo grammaticaal praktisch hetzelfde als Klassiek Arabisch, Hebreeuws is men terug gaan spreken en wordt intussen gebezigd door zo'n 9 miljoen mensen, er bestaan sprekers van Sanskriet...

Eigenlijk zijn standaardtalen ook kunstmatig op een zekere hoogte. Taal is allemaal zo rekbaar, maar weinige bezitten dat besef en hollen achterna.

Eén goed ding omtrent deze thread : nu weet ik eindelijk in welke taal uw onderschrift geschreven is (behalve het Franse deel natuurlijk), daar heb ik me toch al ooit de kop over gebroken!

Esperanto klinkt voor een nieuwkomer nogal stijf (de meesten spreken het ook niet als hun moedertaal).
Wat me wel aanspreekt is het dynamische karakter. De taal gaat uit van stamwoorden en voorziet die van voor- of achtervoegsels om er een specifieke functie of betekenis aan te geven.

Trouwens, wat ik ook leuk vind. Mensen ontmoeten die een taal geleerd hebben op een hoger niveau dan moedertaalsprekers. Die mensen hun creativiteit is vaak zodanig gestimuleerd dat ze poëtisch taalgebruik hanteren.

Inderdaad, en meer dan ene, al dan niet samen met (school)kameraadjes :-)

Leuk dat u zich dat nog herinnert :-D

Verder ben ik het er met u over eens dat 'dode' talen eveneens een boeiend gegeven zijn.

Ook 'gereconstrueerde' talen (zoals pakweg het Proto-Indo-Europees) vind ik fascinerend.

Tja, je bent een 'zwever' of je bent er geen, hé ;-)

Ook daar ben ik het mee eens.

Het begint monotoon te worden, maar ook hierin kan ik u volgen :-)

Esperanto is voorbijgestreefd. Inmiddels intellectuele folklore, Babylonische utopie, hippie-project.

Het Engels is de facto het nieuwe esperanto en ik ben ZEER te vinden voor het verder omarmen van het Engels als voertaal. Het Amerikaanse culturele neoimperialisme nemen we er dan maar bij.

Want ook het willen koesteren van de eigen taal is folklore, culturele utopie, navelstaarders-project.

de taal die je spreekt, maakt deel uit van je identiteit. pak die taal af en je pakt een stuk van die identiteit af.

een mens wilt zich onderscheiden van anderen en toch deel uitmaken van een groep, door de verschillende talen is dat voor een stuk mogelijk.

ook heeft elke taal z'n dynamiek, culturele achtergronden, enz. Doe dat weg en de cultuur van de mens zal verschralen, waardoor er minder vooruitgang kan geboekt worden op alle andere gebieden.

Het idee is dat als iedereen Frans of Engels zou moeten leren iedereen meer tijd kwijt is dan wanneer iedereen een simpelere taal zou moeten leren, dus is het efficienter. Esperanto is in dit opzicht echter minder dan optimaal. Het is een van de meest ingewikkelde talen (nou ja, een van de minst simpele dus) die voor dit doel ontwikkeld zijn en de woordenschat is Eurocentrisch (zij het minder op enkel Romaanse talen gebaseerd dan bijvoorbeeld Interlingua, maar die taal is dan bijvoorbeeld wel weer simpeler). Het zou dus best een geschikte taal kunnen zijn voor bijvoorbeeld overleg in het Europees parlement, maar een veel minder geschikte taal om als Koreaanse toerist in Kenia aan een Braziliaan met een Arabisch accent te vragen hoe hier de lokale versie van een of ander feest heet. Naarmate de hoeveelheid storing, bijvoorbeeld uit culturele verschillen/cultureel onbegrip, toeneemt en de sprekers minder tijd hebben gestoken in het leren van een taal moet deze simpeler zijn.

Ik ben zelf overigens (geheel terzijde dus) een tijdje terug een project gestart om ook een internationale taal te ontwerpen, gewoon omdat het kan, als oefening om meer inzicht in talen te krijgen, niet omdat ik denk dat iemand hem ooit zal gebruiken (naar schatting werd er al halverwege deze eeuw ongeveer een zo'n taal per week ontwikkeld, wat maar aantoont hoe zinloos het als bezigheid is). Het idee was dat de taal extreem simpel zou moeten zijn en de woordenschat vooral gebaseerd zou zijn op Afrikaans, Swahili en Maleis/Indonesisch (talen die samen van over de hele wereld woorden en invloeden bevatten, als je zelf woorden van over de hele wereld gaat lopen samenbrengen word het een bizarre mengelmoes, dat is ook al eerder geprobeerd). Ik heb het project alleen een beetje stil laten vallen, ergens omtrent het leggen van een fatsoenlijke laatste hand aan de grammatica en het verzamelen van een redelijke basiswoordenlijst...

Verder ben ik ook van mening dat Europa groot is kunnen worden dankzij de diversiteit. Het heeft de concurrentie vergroot. Uniformiteit verschraalt dit meer.
Overigens, vroeger was Frans de taal van de toekomst, vandaag het Engels. Wie heeft een glazen bol te voorspellen wat het over enkele jaren zou worden?

En zoals ik al zei: taal is maakbaar. Het gegeven 'nut' als allesbepalend beschouwen lijkt me eerder een marktdenken, en de wereld is veel meer dan dat.
Is literatuur nuttig? Is schilderkunst nuttig? Is muziek nuttig? Blijkbaar houdt de mens zich er wel mee bezig. Volgens mij is het 'nuttiger' dan je denkt, want het 'inspireert' de mens. Men heeft soms een 'primaire' kijk op nut.

Volgens mij is het gegeven simpelheid een achterhaald gegeven. Mensen verwerven een taal vooral snel wanneer ze van een taalbad erin voorzien zijn. Dan gaat het altijd heel snel. Onderwijs helpt verder ook uiteraard. 'Geestdrift' alleen doet het ook soms. Eigenlijk zijn standaardtalen sowieso het werk van intellectuelen, om het op een later tijdstip aan de bevolking te onderwijzen. Koiné-talen ontspruiten later over tijd.