eisen Duitse éénmaking
 

Ik las daarnet dit stukje in een artikel over de Duitse eenmaking, of toch de 20-jarige herdenking daarvan.


Na maandenlange onderhandelingen tussen de beide Duitslanden en de geallieerden werd in september dan toch het Twee+Vier Verdrag gesloten. Daarin waren de volgende bepalingen opgenomen.

Duitsland ziet er voorgoed van af om naar een herovering te streven van het grondgebied in het oosten dat het aan Polen verloren had. De vastgelegde grens tussen Polen en Duitsland (de Oder-Neisse-grens) blijft behouden (een Britse eis).
Het Duitse leger mag niet beschikken over nucleaire, chemische of biologische wapens. Op het Duitse grondgebied mogen geen atoomwapens worden opgeslagen (een eis van de Sovjet-Unie).
De Duitse troepensterkte wordt herleid van 500.000 naar 370.000 man (een Franse eis).
De Sovjettroepen die nog in Oost-Duitsland gelegerd zijn, worden geleidelijk teruggetrokken.
Duitsland krijgt de volledige soevereiniteit.
Nadat ook dit internationale luik geregeld was, stond niets de hereniging van beide landen op 3 oktober meer in de weg.

Gelden deez eisen nog altijd? Is, met andere woorden, het Duitse leger nog altijd beperkt in manschappen en is er dan geen termijn waarop deze eis zou aflopen?
Met de Duitse besparing bij defensie kan ik geloven dat er niet meteen animo is om het leger erg uit te breiden, maar moesten ze het willen dan moet dit toch mogelijk zijn in hedendaags Europa?

En bijgevolg moeten de andere eisen toch ook te herzien zijn. Zou men dan, theoretisch, vroeger grondgebied terug kunnen opeisen?
Niet dat ik dat zie gebeuren, maar het is slechts een hypothese.

Tuurlijk kan dat, allemaal. Het afvoeren van de eisen van de voormalige overwinnaars is precies wat Hitler gedaan heeft, kort na zijn machtsovername.

In feite zijn die voorwaarden al gedeeltelijk opgezegd, bijvoorbeeld ten aanzien van Ditse buitenlandse interventies in Joegoslavie of nu in de Aziatische oorlogsgebieden.

Maar de vraag is nog maar of de Duitse bevolking zelf de verdere afvoering van die voorwaarden zou willen. Het pacifisme zit er daar na twee nederlagen diep in, en ook financieel is het aantrekkelijk om defensie aan anderen over te laten, op de kerntaken na.

Mja, vele Duitsers hebben nog altijd een enigszins onnodige/(misplaatste?) schaamte over zichzelf en hun land. Om dan eisen te verwerpen die als een soort "conditio sine qua non" zijn opgelegd destijds is zeker niet vanzelfsprekend.
De vergelijking met Hitler en de nazi's zou weer niet ver weg zijn.

En zolang ze er zelf niet enorm beter van worden is er inderdaad ook geen reden om dat te doen.
Of er moest in Danzig een enorme goudvoorraad opduiken waarmee ze de Grieken kunnen betalen, dan zouden ze er snel terug staan.;-)

Duitsland heeft nog immer de zelf in stand gehouden beperking dat zijn krijgsmacht niet buiten Duits grondgebied mag opereren. Al hebben ze in Afghanistan een uitzondering gemaakt, wat wel vrij uniek was.

Geldt dit ook voor oefenmissies? Ik weet dat militairen in Nederland en Belgë regelmatig de grenzen oversteken om te exerceren. Is ook dit bij de Bundeswehr niet het geval?

De Vertriebenen zijn in Duitsland nog altijd een politiek issue, maar echt wegen op de politiek doet het niet. Vergelijk het met de amnestie in België. Globaal kunnen we zeggen dat Duitsland zijn gebiedsverlies aanvaard heeft.

Er is daarrond nochtans een drietal weken geleden een diplomatieke rel met Polen ontstaan. Blijkbaar heeft een Duits mensenrechtencommissaris zich beladen uitgesproken over de Poolse annexatie van Silezie, en dat konden ze in Warshau niet apprecieren.

een zeer weinig bekend luik van de EU-toetreding van Polen in 2004 was, dat de gronden in de voormalige Duitse gebieden NIET mochten worden opgekocht door EU-burgers. Men vreesde dat rijke Duitsers massaal gronden zouden opkopen in voormalig Duits gebied in Polen. Als ik me niet vergis loopt die uitzonderingsregel nog tot ergens 2020 (in de hoop dat dan de oorlogsgeneratie volledig zal uitgestorven zijn)

In feite versta ik niet goed waarom Duitsland de etnische zuivering van 1945 niet ongedaan probeert te maken. De waanzin van Hitler was geen reden om al die Duitsers etnisch te zuiveren (en ik weet, de Sovjet Unie heeft zich daar ook schuldig aan gemaakt). Ware ik Duits
bondskanselier dan zou ik allle subsidies voor Polen en Tsjechië daar afhankelijk van maken.

Ik denk, Tom, dat men oude wondes niet wil open rijten.

Men zou beter Stettin ter sprake brengen. Een voormalige Duitse stad in Polen, maar een groot deel van dit grondgebied bevindt zich aan de westkant van de Oder. Is hiervoor een uitzondering gemaakt in het verdrag?

Dat wist ik inderdaad niet, maar wel zeer interessant!

ik denk ook dat vooral vele duitse burgers zelf mee akkoord zijn gegaan om niet meer hun oude gronden in polen op te eisen. Immers de staat mag dan wel zo'n akkoord sluiten maar als persoon zelf zou je nog altijd je gronden kunnen terugeisen en eventueel een schadevergoeding hiervoor eisen.