Christendom: waarom?
 

Ik weet het, ik weet het, al miljoenen keren zal deze discussie gevoerd zijn.

Hier toch nog is, en enkel over het Christendom: waarom denk je dat dit de juiste godsdienst is? Waarom uberhaupt godsdienstig zijn?


PS: ik zou deze discussie liefst metafoor, vergelijking en beeldtaalvrij houden.

Ik denk dat het christendom enkele waarden kent die andere godsdiensten niet hebben of in mindere mate:
- onvoorwaardelijke naastenliefde, ook met vreemdelingen (moreel nog steeds zeer nieuw)
- sterke solidariteit
- nadruk op de waarde van de zwakken (Jesus was zelf maar de zoon van een timmerman) (vergelijk dit met Mohammed die een agressieve leider was)
- lange, interessante traditie met vernieuwing
- enige godsdienst die toeliet dat in haar contreien de verlichting en democratie ontstond
- enige godsdienst die relatief goed aan de moderne tijden is aangepast

Het kan kloppen dat ik mij louter aangetrokken voel tot het christendom omdat mijn voorvaderen dit ook waren, maar ik kan dit niet met zekerheid weten omdat ik toch echt geloof dat het christendom iets uniek is. Wel merk ik op dat er niet één christendom is en dat er niet één manier is om met 'een' christendom om te gaan.

Je spreekt alsof je deze godsdienst uit een catalogus gekozen hebt.

Waarom denk je dat dit de juiste godsdienst is? Welke aanwijzing heb je?

Ik geloof niet in het concept "juiste godsdienst". Ik zie <naam religie> uiteindelijk slechts als een naam die men op een uiteenlopende en gevariëerde groep gebruiken en ideeën plakt. Uiteindelijk niets meer dan een uiting van de menselijke eigenschap om alles te labellen.

Zoals bij alles: het bevredigen van bepaalde behoeften. Het willen cultiveren van zijn geloof.

Joden!

Ik hou niet echt van de term 'juiste' godsdienst, omdat andere godsdiensten uiteraard ook in zekere mate juist (kunnen) zijn. Het is sowieso eerder een aanvoelen uit heel veel dingen dan een feitelijke vaststelling.

Dit is een interessantere vraag: volgens mij kent elke mens een zekere religieuze of althans metafysische behoefte , die meestal een zekere uitdrukking vindt. Vandaar dat religie in alle samenlevingen voortkomt.

Monotheïsme staat voor absolute tolerantie, want andere godsdiensten kunnen niet anders dan dezelfde godheid aanbidden (ze zijn enkel naïef in hun polytheïsme of afwijkend begrip van dat monotheïsme).

Polytheïsten kunnen theoretisch gezien veel radicaler andere godheden en aanbidders loochenen.

Interessant op de patstelling hiervan in de praktijk te zien.

On topic : quia a b s u r d u m.

Hoe iemand iets kan zien in dit paulinistisch verzinsel is me een raadsel.

Dus religie is niets meer dan een behoefte?

Eerder het gevolg van een (religieuze) behoefte. Wetenschap komt ook voort uit een behoefte naar kennis, maar op een ander gebied.

Nochtans blijken polytheïstische religies vaak erg flexibel en tolerant. In het oude Rome werd bijvoorbeeld ook Isis vereerd. Men vond het niet vreemd om wat goden te lenen en te importeren van andere culturen. Heel moeilijk te begrijpen.
Monotheïstische religies vertrekken in theorie vaker van één waarheid, maar dit is ook niet altijd zo natuurlijk.

Daarom dat ik zeg dat de patstelling in de praktijk zo interessant is.

1. lees de basistekst eens wat beter.
http://www.evilbible.com/is_bible_fit_for_worship.htm

2. En waarom dan de RKK? :-o

Voor mij persoonlijk kan ik nog zeggen: vanwege de lange geschiedenis sinds de oudheid, de prachtige kerken en de authenticiteit. Tegelijkertijd ben ik geen grote fan van het instituut en heb ik eigenlijk ongeveer evenveel respect voor heel wat andere christelijke groeperingen. Maar ik zie geen reden om te veranderen van kerk.

Makkelijk te weerleggen: enkel fundamentalistische christenen beschouwen elke zin in de Bijbel als absolute waarheid. Dus niet elke christen, zoals die site insinueert: "We are told that the Bible has no scientific errors and is utterly perfect/protected"

Dat wordt dan moeilijk, want God is een metafoor.

Vreemd genoeg beantwoordt u de eerste vraag met uw tweede vraag. Zoals hier al eerder werd gesteld, is de Bijbel binnen de Katholieke Kerk namelijk niet de enige bron van geloof. Bij de protestantse godsdiensten - en dan vooral het Calvinisme - is dat wel zo (het befaamde begrip Sola Scriptura) wat dan ook een mogelijke verklaring is waarom sommige protestantse sekten vaker in religieus fundamentalisme vervallen. In de Katholieke Kerk ligt dat anders: niet enkel de Bijbel, maar ook de Traditie is van groot belang, het geheel aan inzichten, regels en opvattingen ('dogma's') dat zich doorheen de geschiedenis van de Kerk gevormd heeft. Veel van de rituelen of instellingen binnen de Kerk zijn dan ook niet te verklaren door een pure lezing van de Bijbel. Ik denk dan met name aan de 'goede werken', een leerstelling die in het protestantisme niet terug te vinden is. Het Katholicisme is daardoor ook een veel rijkere godsdienst, aangezien het elementen bevat die eerder ook bij 'heidense' godsdiensten voorkwamen (denk aan het concept van de heiligen, de mystiek rond het 'offer' tijdens de H. Mis, de vele feestdagen, processies enz.). Doordat het niet louter op de Bijbel steunt, staat het Katholicisme ook veel meer open voor allegorische interpretaties.

Dat ik dit aan een zogenaamde filosoof moet uitleggen is een beetje vreemd, maar kom.

2
U weet het beter te zeggen dan ik.

Ik ga uit van die basistekst en vh gedrag van de RKK,
ik zoek er niets méér achter, zoals jij, dus géén mystiek, géén 'tradities'.
D�*t laat ik aan gelovers.