| Doomy |
7 oktober 2010 13:34 |
Bart De Wever (N-VA) wil geen Vlaams Front
Bart De Wever roept altijd op tot een Vlaams front, maar doet er zelf weinig moeite voor. Als winnaar van de verkiezingen weigert hij met de andere Vlaamse partijen te overleggen. Met 30 procent van de stemmen op zak wilde N-VA geen Vlaams front bouwen. N-VA vreesde namelijk dat ze eerst een kompromis moest sluiten met de andere Vlaamse partijen vooraleer ze een tweede kompromis met de franstalige partijen moest sluiten. N-VA vond namelijk dat de verliezers van de verkiezingen hun bek moesten houden en gewoon het programma van de N-VA uitvoeren.
Over de houding van Bart De Wever over andere Vlaamse partijen zegt een franstalige onderhandelaar off the record : "Hij is zeer autoritair en slim. De andere Vlaamse partijen ziet hij als het laagste van het laagste waarbij hij voortdurend herhaalt dat hij eigenlijk tachtig procent van de Vlamingen vertegenwoordigt." Daarmee zit hij eigenlijk de ander Vlaamse partijen die hij nodig heeft voor zijn staatshervorming te schofferen.
Die autoritaire trek is typisch voor de (grotendeels konservatieve) Vlaamse beweging met haar kritiekloze leiderskultus waarbij men de Grote Leider zondermeer volgt en de Grote Leider tegenspreken als heiligschennis wordt beschouwd. ("Ik ben de baas. Gij zult doen wat ik zeg. Het is zo omdat ik het zeg!"). Het is de arrogantie van de macht, zoals de oude tsjeven van de CVP die indertijd hadden.
Als in een onafhankelijk Vlaanderen dit soort autoritaire politiekers met zo'n arrogante minachting voor andersdenkende Vlamingen het voor het zeggen zullen hebben, hoeft het niet te verbazen dat andersdenkende Vlamingen alvast dit soort onafhankelijkheid niet zien zitten. Het verklaart ook waarom er verhoudingsgewijs zo weinig progressieve flaminganten zijn. Voor de konservatieve Vlaamse Beweging zijn die immers enkel goed als nuttige idioten. In die zin zorgen de franstalige partijen voor een tegengewicht waarbij ook de rechten van andersdenkende Vlamingen en zelfs van de progressieve flaminganten worden verdedigd.
N-VA zou het liefst alleen met de PS (de winnaar in franstalig België) onderhandelen, in de veronderstelling dat de 5 andere partijen dan alles zomaar zullen slikken. Als dan blijkt dat andere Vlaamse partijen niet zomaar het programma van de N-VA gaan uitvoeren omdat ze ook stukken van hun eigen programma willen verwezenlijken zijn het dan plots "slechte Vlamingen".
In andere Vlaamse partijen klinkt het dat N-VA een kapitale fout maakt. Met wat meer overleg had CD&V de N-VA sneller kunnen duidelijk maken dat de aanpassing van de financieringswet onvermijdelijk was (want het wat NIET de N-VA maar wel de CD&V die daar eerst mee afkwam), en dat een voorstel van verschillende Vlaamse partijen een stuk gematigder klinkt dan hetzelfde voorstel van de N-VA alleen.
Vergelijk dit met de franstaligen. Die vergaderen altijd wél eerst met elkaar om de violen op elkaar af te stemmen. De PS ziet de andere franstalige partijen wél voor vol aan. En de PS wijst er de N-VA terecht op dat enkel met 2 partijen onderhandelen geen zin heeft als de 5 andere partijen ook nodig zijn voor een staatshervorming, en dat zowiezo niemand zijn volledige programma kan uitvoeren in een demokratie. Het zijn zelfs de franstalige partijen die eisten dat de N-VA de andere Vlaamse partijen die nodig zijn voor een staatshervorming voor vol aanziet in plaats van hen als onmondige kleuters te behandelen, en hen bij de diskussies te betrekken.
Je kan van de PS zeggen en denken wat je wil, maar op dit punt gedraagt ze zich demokratischer en politiek meer volwassen dan de N-VA. Ze verdedigt zelfs de rechten van de andersdenkende Vlamingen. Als je bedenkt dat Bart De Wever ooit half lachend tegen Elio Di Rupo zei dat "VOKA zijn echte baas is" kun je de PS zelfs beschouwen van de verdediger van de belangen van de Vlaamse arbeiders en zelfs van de progressieve flaminganten.
Waarschijnlijk heet PS-er Philippe Moureaux gelijk wanneer hij stelt dat "De Wever alleen een akkoord wil aanvaarden als hij de voorwaarden ervan eenzijdig mag opleggen", en dat het zo natuurlijk niet werkt. Of hoe Bart De Wever kansen mist doordat hij zelf geen Vlaams front wil waarin andersdenkende Vlamingen ook iets in de pap te brokken hebben over hun eigen toekomst.
|
