| andev |
12 oktober 2010 09:13 |
Brussel rampgebied of middelpunt van de aarde?
Citaat:
Twintig jaar geleden was Brussel het rijkste gewest van België. Vandaag het armste. Terwijl Wallonië stilaan vooruitgaat, zakt Brussel verder weg. Het Brusselse Observatorium Gezondheid en Welzijn, dat puik werk verricht, bracht dit in kaart.
De werkloosheid in Brussel is driemaal hoger dan in Vlaanderen. Een kwart van de Brusselse bevolking leeft onder de armoedegrens en dat cijfer blijft stijgen.
Het meest problematisch is de toestand van de jongeren: die hypothekeert de toekomst.
Drie op de tien jongeren in Brussel groeien op in een gezin waar niemand werkt; in veel wijken is dat vijf op de tien. De helft van de Brusselse jongens heeft al schoolse achterstand op 12 jaar; in Vlaanderen is dat zes procent en dat is al te veel. En een kwart van de Brusselse jongeren verlaat de school vroegtijdig, zonder diploma.
Die problemen komen ook voor in andere grootsteden in binnen- en buitenland, maar nergens zo erg als in Brussel. Dat het hier zo erg is, heeft te maken met het beleid. Of met het ontbreken ervan.
Onder meer met het desastreuze migratie(non-)beleid van federaal België en waarvan de gevolgen het eerst in Brussel voelbaar zijn. Het heeft te maken met de zwakke kwaliteit van het Franstalig onderwijs.
Het heeft niét te maken met een gebrek aan geld voor sociaal beleid of een gebrek aan goede wil bij de duizenden ambtenaren en welzijnswerkers die zich inzetten voor het opvangen van de gevolgen ervan. Wel met het feit dat zij, door de politiek, alleen een niet-gecoördineerd beleid kunnen uitvoeren, in een totaal achterhaald kader van 19 dorpen, met geweststructuren zoals arbeidsbemiddelaar Actiris die niet behoorlijk werken, en in een klimaat van hoog-gepolitiseerde overheden.
Het zit in het slecht beleid van dit gewest, dat er niet in slaagt zijn inwoners te laten delen in de enorme banengroei die Brussel als Europese hoofdstad geniet.
Vooreerst responsabilisering zoals de Vlaamse partijen die voorstellen: Brussel moet zichzelf fiscaal straffen als het slecht beleid voert en belonen als het goed beleid voert, terwijl de Brusselse politici vandaag, door de perverse financieringswet, meer geld krijgen als hun bevolking armer wordt.
Brussel - en al degenen die het Belgische sociaal-economische beleid voeren - zouden best ook eens Peter Diamond, Dale Mortensen en Christopher Pissarides uitnodigen. De drie Nobelprijswinnaars economie. Die leerden dat niet uitkeringen, maar een actief arbeidsmarktbeleid, vorming, opleiding en flexibilisering van de arbeidskrachten welvaart scheppen en armoede verminderen. Het grootste deel van de wereld weet dat al. Brussel en België nog niet.
uit DS vandaag
|
Een beetje in tegenstelling tot wat sommigen, politiekers incluis, proberen aan "de mensen" wijs te maken! Volgens hen is Bruxelles de motor van het land, is het de rijkste regio enz enz enz. Stel je voor dat Vlaanderen Bruxelles zou verliezen, dat zou pas een ramp van formaat zijn!
"Wallobrux": arm + arm = rijk! Socialistische rekenkunde.
Maar voor de rest zitten de Franstalige politiekers elke dag te herhalen dat hun regio vooral geen cent minder mag krijgen door nieuwe aanpassingen van de financieringswet enz.
Hoeveel centen zullen ze kwijtspelen als Vlaanderen hen laat vallen?
Het artikeltje hierboven ademt nochtans een andere geest uit.
En de "Eurowhatevers" die zullen rap een ander onderkomen vinden indien nodig. En de vele ambtenaren kunnen ook stilaan in andere steden ondergebracht worden waar ze minder kans maken overvallen te worden op straat... |
