CD&V : resoluut voor gamen in de klas
 

Slechts 1 op de 5 vijftienjarige scholieren vinden de school een boeiende ervaring. Deskundigen geven aan dat dit o.a. te wijten is aan een gebrek aan dynamiek in de klasomgeving. Vlaams volksvertegenwoordiger Tinne Rombouts spoort minister van onderwijs Smet daarom aan om werk te maken van de uitvoering van de resolutie over gamen in de klas. “Games kunnen ontegensprekelijk een verrijkende aanvulling zijn op de bestaande lesmethodieken. Ze zijn interactief, dynamisch en sluiten aan op de leefwereld van kinderen,” vat Rombouts de argumenten om vaart te maken samen.

Tinne Rombouts was de motor achter de resolutie die in 2008 door het Vlaams Parlement werd aangenomen. Daarin wordt gamen als verrijkende lesmethodiek gepropageerd.

Minister Smet is echter te terughoudend in de uitvoering van de aanbevelingen uit de resolutie. In plaats van actief de regie op te nemen in de ontwikkeling van educatieve spellen en de implementatie ervan in de klas, houdt hij het bij een positieve aanbeveling.

“In het licht van de bestaande onderzoeksgegevens, vind ik dat merkwaardig. Er is meer nodig om games ingang te laten vinden in de klas,” aldus Tinne Rombouts. Ze pleit voor een gecoördineerde aanpak waarbij niet alleen de serious games die in opdracht van de Vlaamse overheid worden ontwikkeld een kwaliteitsbeoordeling krijgen (prijs/kwaliteit op leervlak). Ook het commercieel ontwikkelde aanbod moet gescreend worden, zodat scholen niet nodeloos worden overspoeld.

Los van de selectie en aankoop van games, vergt de implementatie ervan in de schoolomgeving ook investeringen in infrastructuur. ICT-klassen zijn nu vrijwel permanent in gebruik. Rombouts: “Om weerstanden ook in de onderwijswereld weg te werken, zullen minstens deze praktische drempels moeten worden weggewerkt. Dat vraagt overduidelijk meer dan een welwillende houding van de minister.”

Ze wil dat de minister werk maakt van een concreet plan van aanpak: “Door in de regiestoel plaats te nemen en overleg met de scholen en koepels te organiseren, kunnen heel wat van de voornoemde drempels snel worden weggewerkt.”



Voor Tinne Rombouts is welbevinden op school een belangrijke bepalende factor voor de verdere schoolloopbaan van kinderen. De zoektocht naar methodes om dat op te krikken moet dan ook een absolute prioriteit zijn binnen het onderwijsbeleid. De uitvoering van de aanbevelingen van het Vlaams Parlement in de games-resolutie is een goed startpunt.

Tinne ROMBOUTS
Vlaams Parlementslid CD&V

Hans KNOP

Persverantwoordelijke CD&V-fractie / Vlaams Parlement - 1011 Brussel

/ E [email protected]



Bron: politics.be

Een game waarin het de bedoeling is om Pascal Smet met een laserpistool te vaporizeren, dat ware nog eens wat geweest.

Resoluut TEGEN gamen in de klas.

Iedereen weet dat de belabberde kwaliteit van ons onderwijs te wijten is aan het feit dat onze jongeren te weinig gamen. :roll:

Ze weten daar toch ook echt niet meer van welk hout pijlen maken, hoor.

²

ik sta versteld

Games zorgen er alleen voor dat normale lessen nog saaier worden.

Als snotneus is het dan ook ontzettend boeiend te moeten leren over de vaderlandse geschiedenis, het berekenen van de zijde van een parallellogram, schilderen van Pieter Breughel exploreren,....echt ik sta er nog altijd versteld van. Breughel heeft mij nog niets bijgebracht in mijn leven, Pythagoras al helemaal niet en dat de middeleeuwen minder beschaafd waren dan ons, die stelling begrijp ik nog steeds niet.

²

Spelletjes specifiek ontworpen voor educatie kunnen misschien wel leerrijk zijn, maar zoiets kan men beter de kinderen tijdens hun vrij tijd laten spelen.

Dat denk ik ook. Gamen moet niet in het onderwijs verweven worden, maar wel moet educatie in de games verwerkt worden.

Het is zeker zo dat veel gamers alles kennen over de games die zij spelen. Meestal is dat nogal nutteloze kennis. In sommige games verwerft men nog enigszins buiten het spel bruikbare kennis. De drang van gamers om alles te willen weten wat hen in hun game kan helpen, is m.i. een duidelijk signaal dat hier mogelijkheden liggen om de jeugd heel veel extra dingen bij te leren in hun vrije tijd.

In mindere mate zou muziek ook gebruikt kunnen worden om mensen dingen bij te leren. Veel mensen kennen de songteksten van enkele tientallen liedjes, terwijl ze voor de rest eigenlijk maar weinig kennis bezitten.

De mogelijkheden zijn echt onbeperkt. Vooral bij de games is het gat in de markt nog lang niet gevuld.

Ik vind het een goed idee als extra. Maar kinderen moeten ook kunnen leren zoals er later moet gewerkt worden.
Er zijn er weinig die kunnen zeggen dat ze hun job als een 'game' uitoefenen. Kan ook niet!

Ze hebben weinig keuze als ze de school "aantrekkelijk" willen houden voor kinderen.

Waarom zouden "ze" dat moeten? Het staat je vrij je kinderen zelf les te geven als de aanpak je niet bevalt. Kunnen ze zoveel gamen als ze maar willen. Dat ze dan daarna geen schijn van kans maken op de arbeidsmarkt is goed voor diegenen die hun kinderen wel naar die vreselijke, onaantrekkelijke scholen gestuurd hebben.

Waarom kan een kind van 12 jaar wel ingewikkelde danspassen vanbuiten leren ? ( zie de studio 100 danseresjes)
Waarom kunnen ze wel songteksten (meestal in het engels) helemaal vanbuiten leren ?
Waarom kan zo een snotneus wel onthouden wat Lady Gaga haar hobby's zijn, wanneer ze geboren is, hoeveel cd's ze al heeft uitgebracht enz. ?

Omdat ze dat interessant vinden. School is gewoon niet interessant op die leeftijd. Op die leeftijd kan je de waarde van een schilderij van Breughel nog niet helemaal in zijn context plaatsen. Ik kon dat toen toch niet. En ineens is dat vanzelf gekomen. Toen kon ik plots de waarde schatten van het Romeinse Rijk, de veroveringstochten van Napoleon enz.