Italië, Frankrijk en België tegen strenge Europese begrotingsregels
 

EU-landen dreigen met elkaar te botsen over de vraag of er strengere sancties moeten komen voor landen die zich niet houden aan de Europese begrotingsregels.

Ook president Jean-Claude Trichet Trichet van de Europese Centrale Bank (ECB) heeft zich in de discussie gemengd. In een interview met een Italiaanse krant La Stampa pleitte hij dit weekend voor strikte regels.

De ministers van Financiën van EU-landen praten vandaag en morgen in Luxemburg over sancties tegen lidstaten die de begrotingsregels niet naleven. Zij moeten eerst proberen tot een akkoord te komen. Eind oktober zouden de regeringsleiders daar hun definitieve goedkeuring aan kunnen geven.

Het plan om strengere sancties in te voeren voor landen die de begrotingen laten ontsporen, is een gevolg van de crisis in de eurozone die in mei begon. Griekenland bleek toen vrijwel failliet te zijn. De schuldenlast en het begrotingstekort van Athene waren veel groter dan gedacht. De crisis in Griekenland zorgde voor enorme druk op de euro en op de positie van andere landen die het al moeilijk hadden, zoals Ierland en Portugal.

Het idee is dat landen zich strikter moeten houden aan de begrotingsregels die de Europese Unie heeft opgesteld: het begrotingstekort moet binnen 3 procent van het bruto binnenlands product blijven en de schuld mag hooguit 60 procent zijn. Trichet wil nu – evenals bijvoorbeeld Nederland – dat landen die zich niet houden aan de regels automatisch een boete krijgen. Hierdoor wordt de straf een technische zaak en geen onderwerp van politiek overleg. „Met de wetenschap van nu weten we dat het belangrijk is om vrijwel automatisch en snel sancties in te stellen”, zei Trichet tegen de Italiaanse krant.

Het zijn juist de Italianen die, samen met onder meer Frankrijk en België, proberen de nieuwe EU- regels minder streng te maken. Deze landen, die een veel te hoge schuld hebben en dus sancties kunnen verwachten, willen dat er niet automatisch een straf komt als uit de cijfers blijkt dat een land niet voldoet aan de regels. Met name de Italianen willen dat er ook naar andere aspecten wordt gekeken. De Nederlandse Minister van Financiën Jan Kees de Jager (CDA) zei tegen de Britse zakenkrant Financial Times dat er landen waren die „koudwatervrees” hebben gekregen voor strenge sancties nu de heftigheid van de crisis afneemt.

Ook binnen de ECB begint de onrust toe te nemen over de crisis en de maatregelen om deze te bezweren. Axel Weber, voorzitter van de Duitse Bundesbank en lid van het uitvoerend comité van de ECB, wil dat de centrale bank stopt met het opkopen van staatsobligaties van landen in de eurozone. Het was bekend dat Weber vraagtekens had bij het programma, maar zijn openlijke afkeer is opmerkelijk. In het gesprek met La Stampa zei Trichet dat de mening van Weber niet de mening is van het ECB-bestuur.

Bron: NRC Handelsblad

Ik denk dat het schenden van het stabiliteitspact door Frankrijk en Duitsland een grote rol heeft gespeeld bij het afwijzen van de Europese grondwet door de Nederlandse bevolking. Kleine landen moeten zich aan EU-afspraken houden, maar grote landen kunnen doen wat ze willen. Gerrit Zalm protesteerde als een gek toen Frankrijk en Duitsland de regels aan hun laars lapten, maar werd aan de kant geschoven als een klein jongetje.

Een nieuwe crisis kan met strengere begrotingsregels niet worden voorkomen. Maar alle beetjes helpen en deze strenge begrotingsregels zullen een beetje helpen. Als landen dat inzien, moeten ze de waarde van de sancties erkennen.

Maar waarschijnlijk zullen Duitsland, Nederland en nog een paar landen de anderen ook nog een vette worst moeten voorhouden.

Duitsland heeft zich de laatste 2 decennia door onvoorstelbaar grote problemen geworsteld(onderandere de komplete overname van hun arme broertje).Miljoenen Duitsers zitten momenteel nog steeds in tamelijk precaire werk- en woonsituaties.En toch staat Duitsland er weer.........elders wil men niet snijden of niet veranderen of niet werken.Noem het hoe je wil,maar de Duitse belastingsbetaler zal het daar heel moeilijk mee krijgen,en bijgevolg zal de Duitse kiezers op een dag wat duidelijke signalen afgeven!"Das Madchen" heeft vorige keer ingebonden tbv Griekenland,laat ons er niet op rekenen dat dit nogmaals zal gebeuren,Duitsland heeft de EU eigenlijk niet nodig,we zijn gewoon een exportzone voor Duitsland zoals er wel meer zijn op de wereld,omgekeerd heeft de EU wel Duitsland nodig,want we hebben dan wel een grote muil maar geen centjes!

Van een frappante eenvoud.8-)

het is nogal gortig dat een Belgische regering lopende zaken hierin meent positie te mogen kiezen !!!

ongehoord !

Bron: NRC Handelsblad

Als je een stabiele gemeenschappelijke munt wil hebben, zul je aan strenge eisen moeten voldoen. En aangezien bovengenoemde landen en anderen al jaren lang die regels op groteske wijze aan hun laars lappen, zullen ''zwakkere strengere begrotingsregels'' niets uithalen.

Een van de motto's van het nieuwe kabinet in Nederland (afspraak wordt weer afspraak) zou ook in Europa ingang moeten krijgen. En met strenge sancties als dat niet wordt nageleefd. Ik zit dan te denken aan het ''three strikes you're out''-systeem. Het moet makkelijker worden landen gewoon uit de euro te zetten.

Enerzijds begrijp ik je standpunt, maar de realiteit is nu eenmaal anders. Deze typisch Nederlandse instelling van afspraak is afspraak, maakt je populair in eigen land, maar je collega's vinden je alleen maar lastig. Deze opstelling kan bijvoorbeeld Balkenende mede een mooie Europese post (hij ambieerde ook de post van 'Europese president') hebben gekost.
Ook met strengere regels blijft het een politiek besluit. Ergens ook wel logisch aangezien normaal gesproken er eerst een politieke unie is, voordat er een monetaire unie; in Europa proberen we het eens andersom.
Verder heeft daadwerkelijk uit een munt zetten ook implicaties én is niet iedereen gelijk. Hier bedoel ik mee dat de gevolgen van Griekenland uit de Euro kleiner zijn, dan wanneer Frankrijk of Duitsland geen Euro meer zouden hebben.

Maar als men zich in Europa niet meer aan afspraken hoeft te houden, wat blijft er dan over? De wet van de jungle. Dan kunnen de grote landen doen wat ze willen.

Ik kan begrijpen dat men in Zuid-Europa een andere visie heeft op monetaire zaken. Maar dan had men dit van te voren moeten zeggen. Dan had men niet moeten instemmen met het stabiliteitspact. Landen in Noord-Europa hadden dan de kans gehad om nee te zeggen tegen de euro.

De Nederlandse gulden was eeuwenlang zo'n beetje de hardste munt van Europa. Op de lange termijn is een harde munt de sleutel naar welvaart. Alhoewel een harde munt op de korte termijn pijn kan doen. Duitse en Nederlandse bedrijven profiteren tot op de dag van vandaag van de hardheid van de mark/gulden in het verleden. Door die harde munten moesten bedrijven in Nederland en Duitsland veel competitiever zijn dan bedrijven in Zuid-Europa.

Duitsland heeft Noord-Europa verraden. Je zou denken dat ze hun lesje hadden geleerd. Juist omdat Duitsland en Frankrijk een aantal jaar terug het stabiliteitspact aan de kant schoven zitten we nu in de problemen. Ik dacht echt dat Duitsland en Nederland nu gezamenlijk zouden strijden voor strenge regels, gezien de weerzin in Duitsland tegen het Griekse reddingsplan.

Voor mij is nu in ieder geval duidelijk waarom Nederlanders peiling na peiling bij de meest pro-Europese volkeren horen, maar toch tegen de Europese grondwet hebben gestemd.