Vervelende gevoelens
 

Er zijn bepaalde gevoelens die men meemaakt die erg vervelend kunnen zijn. Ik heb het hierbij over emoties, dus klachten van kleine zelfstandigen over hun rugpijn horen hier niet echt thuis.

Bepaalde dingen kan men via een goede zelfcontrole uitschakelen of toch kleiner maken.
Andere dingen blijven, ongeacht wat.

Ik heb het vooral op kortstondige dingen, geen zaken die jaren aanslepen.

heu? hongergevoel? onveiligheidsgevoel? verliefd gevoel?

"Ze moet terugsturen."

Wees specifieker.

Het was een vraag Flanel! ik weet niet waarover je het hebt.

Busrit. Nog een halfuur.

"Het zal niet lang duren voordat die dronken idioten daar dat meisje lastig gaan vallen. Ik ben de enige in de bus die iets zou kunnen doen, dus ga ik moeten ingrijpen, maar ik ben alleen en ongewapend, en zij zijn met 5."

Kleine, specifieke situaties van een diepgaand vervelend gevoel. Zie mijn twee voorbeelden.

ga naar meisje, vertel haar over de vijf idioten, stap samen af op volgende halte en neem volgende bus.

Toegeven aan die emotie, maar je niet te veel laten leiden door die emotie. Gericht aanvallen, één persoon eruitpikken (liefst de stoerste, leider, ...) en die met veel geweld aanpakken, liefst met bloederig resultaat of gebroken ledematen en veel gehuil van het slachtoffer.

De andere vier weten wel hoe laat het is. If not, good luck.

Laatste bus en omstandigheden die dat eerste niet echt toelaten.

je mag dat meisje niet benaderen? Met hoeveel handicaps speel je?

Kan in een bus nogal lastig zijn, alsook tegen dronken mensen.
Buiten kan men nog bewegen. Alsook vluchten als iemand een mes heeft.

Sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar. Ik kan je een situatieuitzetting geven maar dan ga je toch opmerkingen blijven geven.

"Ik moet godverdomme naar wc, hoelang nog?!"

serieus waar, ik begrijp nog altijd niet goed waar je naartoe wil.

Gewoon ons mee laten rondleiden in je gevoelswereld? zonder dat we commentaar moeten leveren? Of is het de bedoeling dat je oplossingen krijgt aangereikt?

Je brein is na al die jaren gespecialiseerd in 1 ding: het afbreken van de islam. Meer kan je brein niet doen.
Je lijkt mij een erg onaangenaam mens om mee te praten. Omdat je gespreksveld een attractor heeft: de islam.
Een gesprek kan bij jou dus slechts een tijdje over andere dingen gaan, en nadien wordt het opgezogen in een islamdiscours.


Waar deze draad voor dient? Het lijkt op jouw draad "grote en kleine irritaties", maar dan met een andere nuance.

:lol::lol::lol: als er nu één postje was waarbij ik totaal geen invloed van islamisering vermoedde was het dit!

Nu weet ik ineens waarom je je druk maakt over vijf dronken mannen die niks doen en waarom je dus de niet-bedreigde jonkvrouwe niet kan/wou/durfde gaan redden! 8-)
zo zie je maar weer!

Wel , alis ik zo ne zelfstandige zie met pijn in z'ne rug geeft me dat toch ook een vervelend gevoel zenne ...:-(
't Is toch de mens z'n inkomen hé ...:-(

Kom je derna tot de conclusie dat die 5 eigenlijk de broer van het meisje was die apart ging zitten met z'n makkers omdat het meisje niet graag naar zever over voetbal luistert en dat het wicht nu doodongelukkig is omdat haar broertje vol bloed plakt ... :-(

Backfire kan de doos in wegens slagen en verwondingen en meisje eist nog eens extra smartegeld ... ;-)

De positie van de kleine zelfstandige in dit land is zeer onaangenaam, waardoor ze verzuren en uiterst onaangename mensen worden.


In feite zou het aangenaam zijn om een bovengrens te stellen op de grootte van bepaalde bedrijven. Ik doel hier vooral op zaken waarbij schaalvoordelen niet strict noodzakelijk zijn (voedingsindustrie, etc).