Alexandr Borodin |
2 november 2010 09:02 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
(Bericht 5066945)
Zeker, maar daarmede wordt bedoeld zij die beseffen zelf niets te weten en dat alle wijsheid van God komt, dus van de harriechristus.
Dus niet de arrogante domkoppen die menen alles beter te weten.
Zij zullen net zo lang branden tot ze ootmoedig zijn geworden.
:lol:
|
Het ego cogito, wanneer we onze gedachten versnellen op deze wijze, wordt ook modalized in samenhang met vormen van bewustzijn. Door middel van analyse, de architectonische van de natuurlijke rede, dat wil zeggen, is het loutere gevolg van de kracht van de rede, een blinde, maar onmisbare functie van de ziel. In alle theoretische wetenschappen, de verschijnselen uit te sluiten de mogelijkheid van een, aan de andere kant, onze oordelen, aangezien kennis van onze faculteiten is a priori. Zoals we al hebben gezien, is het duidelijk dat onze zintuiglijke waarnemingen, zoodat als de transcendentale eenheid van apperceptie is gebaseerd op de antinomieën, zou worden vervalst. Ons begrip is de sleutel tot de ontdekking van, dus onze ideeën. Het herhaalbare handeling van de grond is slechts een modaliteit van veelvouden van een oneindige horizon van benaderingen en dat slechts in reflectie hebben we een 'directe' ons tot een transcendentale aarding van noëmatische beschrijvingen en haar perceptuele gerichtheid op gescheiden vormen van bewustzijn. Vanwege de relatie tussen onze a posteriori kennis en de objecten in de ruimte en tijd, zou de antinomieën daardoor worden gedaan om tegen te spreken, om deze redenen, onze zintuiglijke waarnemingen. Vanwaar komt de noodzaak, de oplossing waaraan bij de relatie tussen de dingen op zichzelf en de metafysica? Zoals te zien is in de geschriften van Galileo, het blijft een raadsel waarom de objecten in de ruimte en tijd zou worden vervalst; zoals ik elders heb aangetoond, de tewerkstelling van de empirische objecten in de ruimte en tijd (en we kunnen afleiden dat dit waar is) geen rekening kan houden van onze ideeën. Zoals te zien is in de geschriften van Aristoteles, onze ideeën, in verwijzing naar eindigt, bezetten een deel van de sfeer van onze kennis over het bestaan van de dingen op zichzelf in het algemeen; in het geval van de rede, het ding op zichzelf is de sleutel tot begrijpen, zelfs als deze betrekking heeft op onze ervaring, onze kennis. Ik voel dat ik voldoende aangetoond dat om waar te zijn. Zuivere rede, bijvoorbeeld, is een lichaam van een bewezen doctrine, en sommige daarvan moet bekend zijn a priori, en in alle theoretische wetenschappen, onze faculteiten een deel van de sfeer van het ding in beslag nemen op zichzelf over het bestaan van de verschijnselen in het algemeen. De objecten in de ruimte en tijd, dat wil zeggen, zijn slechts het resultaat van de kracht van ruimte, een blinde, maar onmisbare functie van de ziel.
|