Holebi-organisatie Çavaria bereikt nieuw intellectueel dieptepunt
 

Op www.cavaria.be:

Çavaria wil transseksualiteit uit psychiatrisch handboek

23 oktober 2010 is de 'internationale dag tegen de pathologisering van transseksualiteit'. Çavaria steunt deze dag. Transen zijn immers niet ziek.

Ze hebben een genderidentiteit die niet zomaar past binnen het binaire man-vrouwdenken dat gangbaar is in onze maatschappij. Daarom wil çavaria dat transseksualiteit uit het psychiatrische handboek DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) verwijderd wordt.

De DSM is één van de handboeken die psychiaters wereldwijd gebruiken om diagnoses te stellen. Transseksualiteit staat erin opgenomen als pathologie, en dat is stigmatiserend. Tot 1980 stond homoseksualiteit ook in de DSM vermeld als psychiatrische stoornis. De DSM wordt herzien in 2013. Volgens çavaria is dit het ideale moment om transseksualiteit eruit te halen.

Mieke Stessens: " Transseksualiteit is geen ziekte en moet uit de DSM. Wel moeten we erover waken dat mensen die een geslachtsveranderende ingreep nodig hebben of wensen, nooit zelf voor de kosten opdraaien. De ziekteverzekering moet hier tussenkomen."


Schrijnend. De intellectuele armoede van de holebi-beweging bereikt een nieuw dieptepunt.

Opnieuw valt ook de obsessie met de normaliteit op. Niemand is ziek of psychisch niet helemaal in orde, wel nee, iedereen is normaal en moet als zo danig behandeld worden. De antipsychiatrie van Thomas Szasz is weer helemaal terug...

Er is dus niet "mis" met deze mensen, maar de gemeenschap mag wel opdraaien voor de kosten van een geslachtsverandering. Blijkbaar is het de schuld van de gemeenschap dat men niet het juiste geslacht heeft. Het kan immers geen foutje in de biologie of de psyche zijn. Het is onze fout, van u en ik. Wij moeten maar niet zo binair denken.

Waarom we trouwens het lichaam van zulke mensen in overeenstemming moeten brengen met de geest en niet omgekeerd is al evenzeer een raadsel.

Stop deze belachelijke Çavarianen.

Dank,
Den Duisteren Duikboot

Ik ken/kende twee mensen met genderdysforie.
Eentje ervan heeft effectief de operatie ondergaan.
Liep vrij goed af.
Maar de maatschappelijke gevolgen niet.
Zelfmoord.
2 jaar geleden.
En het was een succesvol en hooggeplaatst persoon in haar kringen. Ik ga niet vertellen wie het was, maar mensen uit ingenieurstechnische kringen die weten in welke stad ik studeer zullen meteen weten over wie het gaat.

En het tweede geval.
Ook een triest verhaal. Zou het graag vertellen maar doe het ook niet.
Aasgieren genoeg hier, weetjewel. Straks komen alle kleine zelfstandigen, katholieken en de occasionele "het staat je vrij om zelf te werken voor je operatie"-libertariussen naar hier.


Alleen ja. zelfhater en pseudointellectuele cryptoliberaal DDD doet het weer.

Wel ja kijk dat ge het voor hetzelfde geslacht valt, dat is op zich al "raar" natuurlijk voor iemand die het geluk heeft van de natuurlijke weg te bewandelen.

Dat kunt ge dan ook nog afdoen als gewoon anders zijn, of een andere keuze die je maakt. Geen pilletjes of toestanden nodig als de persoon ik kwestie zich daar goed bij voelt. (Terwijl je misschien wel kan stellen dat sommige misschien wel hulp nodig hebben omdat ze zich er niet goed bij voelen. )

Maar met iemand die zichzelf wil laten verbouwen tot het andere geslacht is volgens mij toch wel iets serieus aan de hand. Ik denk dat je het daar wel degelijk moet zien als iets dat "verkeerd" gelopen is tijdens de geslachtsbepaling of ... ja wie zal het zeggen. Zelf al zou het een keuze zijn, dan nog denk ik dat het noodzakelijk is dat dergelijke mensen medische en psychische begeleiding nodig hebben om goed te beseffen wat de implicaties van hun keuze voor geslachtsverandering zouden zijn. Ik kan me trouwens voorstellen dat de drang om man of vrouw te worden inderdaad zo groot kan zijn dat men er dergelijke operaties voor over heeft. Maar als dat dan moet terugbetaald worden kan het enkel zijn omdat het een "ziekte" is en niet omdat het een vrije keuze is om dat rap even te gaan veranderen.

Het moet in beide gevallen heel erg zijn als je met zoiets zit, hoe zagen die personen dat eigenlijk zelf ? Zien ze het als een ziekte, een programmeer fout zeg maar om het zo cru te stellen, Of is het een vreemde soort dwang of drang die hen ertoe aanzet om voor een geslachtsverandering te kiezen.

Zoals ik al eerder aangaf dit zijn zeer ingrijpende beslissingen zowel voor de persoon als voor zijn/haar omgeving. Daarom dat ik dat persoonlijk eerder zie als mensen die echt hulp nodig hebben, niet dat ze gek zijn of iets dergelijks.

Maar met zo iets leren omgaan is toch nog niet evident.

Ofwel is het een ziekte - een stelling die ik voorsta - en dan ben ik graag bereid om via de ziekteverzekering deze mensen bij te staan: een fysieke of een psychiatrische behandeling, al naargelang waar de betrokkene het meest mee gebaat is.

Ofwel is het geen ziekte. En dan is er ook niets te behandelen. Dan volstaat het deze mensen te laten zijn wie ze zijn.

Het is een van de verwarrendste en op alle vlakken moeilijkste aandoeningen die er is.
Hoe het zich uit is heel simpel: men is qua lichaam jongen maar men voelt zich op alle vlakken meisje. Of vice versa.


Hoe ze het zagen? Da's enkel relevant voor pseudo-intellectuele zelfhatende pol&soccers van het type "ik ga nooit meer spreken" die per se een ideologisch kadertje rond alles moeten wikkelen om zo geen houvast te verliezen.
Het is volslagen irrelevant hoe men het ziet.

Het enige relevante is: wat doen? Hoe enigzins kans maken op een min of meer stabiel leven?

Da's volkomen irrelevant. Maar echt volkomen irrelevant.

Leg mij trouwens eens uit, Flanelcondoom, waarom "ziekte" zo stigmatiserend is? Zouden we er niet beter voor ijveren om het begrip "ziekte" te destigmatiseren?

Dat is ook volkomen irrelevant. Terminologieneukerij en het afreageren van jouw persoonlijke frustratie omdat jij je eigen homofilie niet kunt aanvaarden.


Al noemen ze het lycantropie van mijn part. Dat verandert niks aan de eigenlijke zaak: hoe die mensen zich voelen.

En als het woord "ziekte" wegnemen dan ook een kleine opluchting zou zijn, dan moet het gebeuren.
En dan moeten alle ideologen en omkaderende intellectuelen gewoon hun mond houden. Ga nog wat Heidegger lezen ofzo.

Ik denk dat die laatste vraag van u niet zo simpel te beantwoorden is, zoals reeds uit een van uw voorbeelden bleek, ... zelfmoord na toch maar voor de verandering te hebben gekozen, en dan eigenlijk nog door externe druk.

Je kan de omgeving van zo een mensen ook niet kwalijk nemen dat ze dit "raar" vinden of er moeilijk mee omkunnen. Want die dokters mogen nog zo goed zijn, die mannelijkheid wegstoppen in een vrouwenlichaam is niet evident.

Geweldig probleem dus, bovendien, hoe maakt men bvb zijn partnerkeuze... als man vrouw geworden. Maar valt men dan toch nog voor vrouwen ... of voor mannen en dan hoe gaan die mannen daar mee om...

Het zal u maar overkomen ... zowel voor de transsexueel als de mogelijke partner toch een heel bizarre situatie.

Het is doorgaans zo dat een meisje sneller een transgender aanvaardt als partner dan een jongen.
Jongens zijn veel meer lichamelijk bij de partnerkeuze.

Ja en neen.
Cavara wedt op twee paarden: transseksualiteit m�*g niet als een ziekte/aandoening beschouwd worden ('allemaal gelijk'), maar de ziekteverzekering moet wel tussenkomen om recht te trekken wat scheef zat. Ze impliceren echter sowieso een afwijking. Ze zouden beter ijveren voor de erkenning van transeksualiteit als ziekte en de geslachtsoperatie als - gesubsidieerde - remedie. Een geopereerde transseksueel is dan niet meer ziek maar genezen.

Nu, als ik nuanceer: dit zou de ziekteverzekering niet veel kosten, hé. Het gaat hier niet over een substantieel deel van de bevolking.
Anderzijds vind ik dat Cavaria hier een rare logica aansnijdt. Want stel dat ik gigantisch ongelukkig ben met mijn neus, in die mate dat ik er psychisch onder lijdt. Moet de ziekteverzekering hier tussenkomen om mij een nieuwe neus aan te meten?

Bwa. Een foef is een foef.
Laatst was er een interessante tv-documentaire over een miss-transgender verkiezing. De Egyptische kandida(a)t(e) was mits hormonenkuur omgevormd tot een prachtige vrouw, maar ze had haar mannelijke geslachtsorganen nog. Ze merkte op dat ze veel aantrek had bij mannen, maar dan net omwille van het feit dat ze nog een penis had. Raar.

Kijk. Dat is allemaal terminologie. Een symptoom van een overgelegaliseerde maatschappij.
Ik denk niet dat transgender/genderdysforisch zijn niet langer een ziekte noemen iets zal uitmaken.
Misschien zal het een paar transgenders in de toekomst zich ietsje minder slecht doen voelen over hun situatie. Ik weet het niet. Als het zo is, is dat een poging waard. Sommige mensen trekken zich dingen hard aan.


Maar dat is dan ook alles. Een discussie hierover is volslagen overbodig.

Ik heb mijn afwijking van het klassieke heteroseksuele patroon perfect aanvaard. Ik begrijp niet waaruit je het omgekeerd opmaakt. Of ik er gelukkig mee ben, is een andere zaak: er zijn per slot van rekening nogal wat (schaal)nadelen aan verbonden.

Dus door begrippen te laten verdwijnen, verdwijnen de realiteiten waarnaar ze verwijzen? Ik ga meteen het woord "belastingen" uit mijn vocabularium schrappen... :-)

Dat die mensen zichzelf eens aanvaarden als "ziek" in plaats van aan ontkenning te doen... Nogmaals: ze werken op deze manier de stigmatisatie van het ziektebegrip mee in de hand...

Niks tegen transgender-operaties, maar idd niet op kosten van de ziekenkas. Met het geld dat zoiets kost kan je 3 kankerpatiënten een jaar onderhouden zonder hen te ruïneren. Mijn keuze is dan snel gemaakt. Het proces wordt hier al te snel gemaakt over transgenders maar DDD heeft een punt dat zoiets niet door de belastingbetaler moet worden betaald.

Ik denk dat nadenken over het feit dat ze al dan niet ziek zijn het laatste is wat in de hoofden van die mensen spookt.
Die mensen hebben andere dingen te doen dan zich zorgen maken over wat een bende pol&soccers erover denkt.
Ze hoeven niks te "aanvaarden". Ze hebben het al moeilijk genoeg.


Is dit een vorm van stoerdoenerij van jouw kant ofzo? "Ik heb het kunnen aanvaarden dus moet iedereen het kunnen, en anders zijn ze stom".


En zelfs dan. Als ze het niet aanvaarden. Wat dan?

Verenigingen komen op voor hun leden.

Ik kan daar geen 'dieptepunten' in zien.
Als je natuurlijk iets hebt tegen een bepaald soort mensen ...

Zever. Een Savatage, een Dajjal en een Maximus Aurelius hebben dure spullen die ze kunnen missen. Als op die manier een mens gelukkiger kan worden gemaakt, dan is het imperatief dat het gebeurt en elke andere mening is fout.


Er is ruim voldoende geld, alleen moet men harder optreden.