VS verkiezingen 2008. Een terugblik
 

Jaja, het lijkt al bijna iets uit de geschiedenisboeken. Een stralende Obama die zijn kinderen een puppy beloofd, vlak nadat hij de nu al legendarisch "YES WE CAN" uitsprak.

Volgens de ene is de gezondsheidsverzekering de grootste verandering die je je maar kon inbeelden in Amerika. Het plan had (en heeft) vurige voor- en tegenstanders.

Anderen zeggen dat Obama er op 2 jaar nog niet veel van gebakken heeft. Volgens sommigen is dat maar goed ook.


2 jaar (wan)beleid van Obama. Wat binnen 2 jaar? Kunnen we dan tevreden terugkijken en zijn termijn verlengen? Of is het weer tijd voor de republikeinen?
Vond u dat McCain een betere keuze was en vind u dat nu nog altijd? Of bent u inmiddels als gaan geloven in het kunnen van Obama? Was u een Obama-aanhanger en bent u dat nu niet meer?

Waarom?

Als 'libertariër' was ik nog altijd voorstander van Obama versus McCain toen.

Na 2 jaar Obama denk ik dat ik me toch vergist heb.

Ik had geen enkele illusie in Obama en die heb ik nog altijd niet. Ik ben dus niet ontgoocheld.

Maar om dan maar de Republikeinen juichend binnen te halen, lijkt me een erg magere visie op politiek. Me dunkt dat reële politieke veranderingen niet afhangen van stemgedrag maar van engagement. De bevolking moet geen leiders zoeken, dan zal ze ook niet ontgoocheld worden. Men moet de beslissingen die men nodig acht, afdwingen.

Zoals de Tea Party movement?

Ja. :-)

Ik was niet voor Obama. Maar als het om politiek gaat moet je kiezen wie de minst slechtste is.

Of zelf in de politiek gaan ;-)

Dat is au fond niets anders dan een deel van de Republikeinen die op de meest populistische manier het volk opjutten om opnieuw zelf aan de macht te komen. Dat kan dus nooit een alternatief zijn.

Integendeel: hun politiek kan de toestand alleen verslechteren.
(Daarom zou ik er eventueel voor kunnen zijn ...)

Ik weet wel bijna zeker dat Obama iedereen teleurgesteld heeft behalve de club die zijn verhaal niet geloofde.
Dat, op basis van persoonlijke wetenschap en kennis van de politiek - het is om het even, het feit ligt er.
Na twee jaar is er niets gebeurt. Gezondheidszorg is denk ik een bliksemafleider geweest, van de grond gekomen is er niets.
MvA heeft opnieuw - naar mijn schamele idee dan - wel de juiste snaar geraakt. Hailey idem.
Laten we het maar in vlak Hollands zeggen: hij heeft de boel belazert en deed dat met open ogen. Hij komt dus ook niet meer terug en baant zich al een weg naar een nieuwe carrière binnen een of andere multi. Misschien was het een soort van dubbelspel: voor de buitenwereld de democraat spelen maar in feite de Bush politiek voortzetten. Een idee dat versterkt wordt door de grote deelname van ex Bush administratoren binnen zijn eigen club.
Als een Democraat een nominatie van een Republikein accepteert en honoreert dan is er iets mis. Zo kwam MvD Robert Gates op zijn stoel. Gates is een trouwe Bush aanhanger. Zat al bij Pa Bush in de club van Golf 1.
Duidelijk toch?

MvA zegt het duidelijk: als het werkelijke engagement ontbreekt verandert er niets maar blijft alles hetzelfde.
Obama is een slimme en brutale Kikuyu. Niet meer, maar wel minder. Dat is dan mijn waardebepaling.

Ik vrees dat ik het niet geweldig zou doen.