Stel...
 

Stel je hebt nog genoeg geld om vijf jaar zeer aangenaam van te leven. Je hoeft niet meer te werken, je kunt een paar leuke reizen maken, fijne boeken lezen, etc - al naargelang waar je oprecht van geniet. Daarna neem je een vaarwelpilletje en zo heb je je leven in schoonheid geëindigd.

Je zou ook nog vijf jaar tegen je zin kunnen gaan werken en daarmee geld genoeg verdienen om daarna 10 jaar zonder zorgen te leven. Je brengt dus een offer van 5 jaar voor 10 jaar uitgesteld genot. Ook na afloop hiervan neem je een vaarwelpilletje.

Wat kies je?

Doe mij maar die eerste dan :)

Tijdens die 5 jaar werken kunt ge toch ook plezier maken ???


En om't makkelijker te nemen , overval gewoon een paar gasten die de eerste mogelijkheid namen , geld genoeg om 15 jaar zorgeloos te leven zonder ne klop te doen ... :-D

Het is wat zwart/wit gesteld natuurlijk, maar dat maakt nu eenmaal deel uit van de stelling.

Mag het ook een doodzuip-avond op Ibiza zijn ipv zo'n saai pilletje?

Uiteraard.

Het tweede

Waarom?

Ze hebben mij in Afrika niet doodgekregen, dus wat zouden ze me hier kunnen maken? Ik leef zo lang mogelijk.

Ik denk eerder het laatste. Die vijf jaar tegen je zin werken kan louterend zijn. Je geeft je vrije tijd daarmee ook een meerwaarde. En je hebt toch iets om naar uit te kijken.

Mocht ik natuurlijk al tegen de vijftig zijn zou ik eerder voor de eerste optie kiezen.

Een goede gezondheid is essentieel voor je zorgeloze jaren.

ik zou ook niet weten wat het is om tegen u zin te werken.:-)

Het laatste: vijf jaar zijn zo voorbij.

Gelijk die Engelse schrijver die 13 jaar aan diene boek heeft gewerkt voordat ze hem hebben onthoofd.
Ge blijft zo lang mogelijk leven.

Ik vind niet dat het leven enkel genot hoort te zijn.
Mensen die nooit ongelukkig waren zijn doorgaans saaie mensen.
Zo'n houding van 'liever dood dan pijn' vind ik ook weinig inspirerend.

2dingen

1 klagen over uw miserie doet ge niet.
2 zolang het zeer doet weet ge dat ge nog leeft.

Tja, wat is klagen. Ge hebt natuurlijk de klassieke beroepsklagers. Maar die zijn meestal lang niet het slechtste af.
Het lijkt me wel belangrijk dat ge er af en toe met iemand over uw problemen kunt over praten. Daarom hoeft ge nog geen klager te zijn.

Als ge dood zijt en ge hebt nog zeer, dan hebben ze u pas echt gekloot.

Eigenlijk een onevenredige vraag en vrijwel iedereen zal het tweede nemen, ikzelf ook uiteraard.
In het eerste geval heb je nog vijf onbezorgde jaren: vijf jaren dus,
in het tweede geval vijf lastige jaren gevolgd door 10 onbezorgde jaren, dus 15 jaar.

Het leven is niet enkel genot, voor niemand, maar ik vind het niet fout dat men zoveel mogelijk tracht te genieten van het leven. Zolang dit niet in het nadeel van anderen is, is er niets fout aan.Dat is vooral je eigen persoonlijke mening. Maar het zal die mensen (die dus nog nooit ongelukkig waren) absoluut niets kunnen schelen hoor, want zij zijn gelukkig. Dit is toch het beste wat een mens kan overkomen? Liever saai en gelukkig dan interessant en ongelukkig. Het is -in eerste plaats- je eigen geluksgevoelens dat tellen, niet zozeer die van een ander. ;-)

*proest!* :rofl:

5 jaar eenzaam in de bossen in alle luxe mijn plan leren trekken , en u dan uw vaarwelpilletje teruggeven....


Ge denkt toch echt niet dat ik dat vrijwillig ga doorslikken he, ... ;-)