Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door den dinges
(Bericht 5092718)
Op sommige plaatsen werd daar nooit mee gestopt...Terug naar de bron dus in feite ?
Moest de vervuiling er niet zijn, zou ik 100 % voorstander zijn van een radicale terugkeer naar de natuur, op neolithisch niveau, het enige tijdperk dat de mens in harmonie leefde met de natuur volgens mij.
|
Die vervuiling is de kleinste van je zorgen. Denk eerder eens aan de bevolkingsgroei sinds die tijd. Landbouw op zijn neolitisch levert veel en veel en nog eens veel minder op dan onze landbouw van sinds de groene revolutie. Je kan daar nooit iedereen die nu leeft mee voeden. Bovendien zal veel grond die nu bij uitstek geschikt is voor landbouw ongeschikt worden, denk bijvoorbeeld aan polders die zonder meststoffen en dijken in een armzalig stukje zeebodem veranderen (veel polders stonden vroeger welliswaar (het grootste deel van het jaar) min of meer droog, maar bestaan uit veen dat is gaan inklinken en daardoor nu lager ligt dan voorheen).
Het enige dat je als tegenmaatregel in kan brengen is het cultiveren van zoveel mogelijk land. Het geschikte land is vrijwel zonder uitsondering land waarop al iets groeit. Om landbouw te kunnen bedrijven zul je aan ontbossing moeten doen. Zelfs in de late steentijd zelf steeg het CO2 niveau al door ontbossing. En voor de fauna zal het ook niet prettig geweest zijn, misschien was bejaagd worden dan nog wel beter.
Die harmonie met de natuur viel dus nogal mee. En gezond was het schijnbaar ook niet echt, zelfs niet in verhouding tot een bestaan als jager-verzamelaar. Maar het liet wel toe dat er meer mensen op een stuk grond leefden. Volkeren die landbouw kenden konden een hogere bevolkingsdichtheid tegemoet zien, ze konden zich organiseren in dorpen en steden, en ze konden puur op aantallen gebied van jagers-verzamelaars veroveren, waardoor de bevolking meer kon groeien, en meer druk op zijn omgeving kon leggen.
Stel je ook eens voor dat de gehele mensheid terug moet naar het gebruik van stenen werktuigen. De juiste steensoorten zouden niet aan te slepen zijn. De mijnbouw is begonnen met het delven van vuursteen, toen al zeldzaam genoeg om belangrijke handelswaar te worden. De huidige wereldbevolking van genoeg stenen werktuigen voorzien om hun boerderijen (waar dus al geen plaats voor was) draaiende te houden is ofwel onmogelijk ofwel niet ver daarvan verwijderd.
Ik vind het een mooi tijdperk hoor, het heeft wel wat. Hard maar eerlijk werk, de eerste stadjes, nieuwe beroepen, het temmen en domesticeren van dieren, lekker rondcrossen op strijdwagens met half wilde ezeltjes ervoor (oke, dat is de bronstijd, maar men mag fantaseren toch?) en gratis grond naar het model van de uitbreiding van de Verenigde Staten destijds. Maar er zit ook een veel lagere levensverwachting aan vast, en een veel lagere population limit, om maar eens in age of empires termen te spreken. Bovendien brengt het land maar net genoeg op voor een schamel bestaan van je eigen gezinnetje, voor iets als sociale zekerheid is geen geld.
En of het echt beter zou zijn voor de leefbaarheid van de aarde op de lange termijn? Ik weet het zo net nog niet...
