How it's made: Fleece.
 

Men trekt verwarmde draadjes kunststof tot ze heel dun zijn, dan koelt men ze af waardoor ze als een accordeon ineenkrimpen, men snijdt ze in stukjes van enkele centimeters, wikkelt ze samen tot een touwtje en spint tenslotte dat touwtje tot een fleece-vezel die dan eventueel (op rol) gekleurd kan worden.
Een speciale weefmachine (circular knitting heet het procede) maakt hiervan een lap stof in de vorm van een buis. Deze buis is (als ze plat ligt) ongeveer 1,5m breed en kan honderden meters lang geweven worden.
Hierna gaat de stof door een machine die het oppervlak van de stof borstelt zodat je die typische 'fluffy' aanblik van fleece krijgt.
Na deze stap gaat de stof onder een groot scheerapparaat hetwelke de vezels die te hoog zijn opgeborsteld afscheert.
Tenslotte wordt de stof om maat van de klant gesneden en op grote kartonnen platen gewikkeld en alzo verzonden naar de klant.

En die maakt daar lekkere warme truien van.

Gaan jullie hiermee akkoord?

Actiecomité oprichten?

Kan een idee zijn...

Ja.

tuurlijk

Kijk eens aan!
Wat een eensgezindheid!
Ik krijg het er helemaal warm van.

Hoe ???
Komt dat niet van de kortharige fleeceschapen die vrij rondlopen op de alpenweiden van de Oostendse bergtoppen ???8O

Weer een illusie minder ... :cry:

Vroeger wel ja. Toen maakte men nog fleece van echte fleeceschapen. Waarvan de Oostendse bergfleeceschapen toch wel de bekendste waren.

Tot men door de massale export van die fleece truien rond 1650 naar de noordpool een explosie kreeg in de populatie van zeehonden. De eskimo's hadden door die fleece truien immers geen nood meer aan zeehondpels en de jacht zakte in tot nog geen honderste van wat het voorheen was.

Door die toename van zeehonden hadden Jan Van Genten en andere kustvogels geen plaats meer om hun nest te bouwen en stierven uit. Wat grote gevolgen had voor de Oostendse bergen want die werden in de zomer altijd ondergescheten door Jan Van Genten enzo. Die mest zorgde voor de immer groene berghellingen. Was het niet Karel de Grote die zei dat de Oostendse berghellingen hem aan een biljartlaken deden denken?

Soit, geen Jan Van Gentenstront meer, geen groen gras meer. Geen groen gras meer, geen eten meer voor de Oostendse bergfleeceschapen. Men heeft de populatie nog even in stand kunnen houden door te gaan maaien in Middelkerke maar toen ook het Middelskerks polderfleeceschaap (wat veel lagere kwaliteit leverde dan het Oostendse bergfleeceschaap) dreigde uit te sterven verbood de Middelkerkse burgemeester (Jef Bartholome(e)us) het maaien van gras door Oostendenaren in Middelkerke.

In eerste instantie kon Oostende nog counteren door ingehuurde Bruggelingen te laten maaien maar een jaar later werd de wet aangepast en uitgebreid tot alle niet-Middelkerkenaren. Dit betekende meteen het einde van het Oostendse bergfleeceschaap.

Al vrij snel kwam er echter een snuggere Oostendenaar (Pol Vester) op het idee om dan maar fleece te gaan maken van polyestervezels maar omdat die pas vele eeuwen later uitgevonden werden is eind 17de eeuw heel de fleece-industrie in en rond Oostende ingestort.

Toch jammer, zo'n stukje vaderlands erfgoed dat zomaar verloren is gegaan.