Inepte vertalingen.
 

Ik erger me blauw aan inepte vertalingen, vooral in fictie (romans) en ga hier een paar opmerkelijke voorbeelden van geven.

Het niveau van de Nederlandse uitgeverij is de dag van vandaag onaanvaardbaar laag gezonken.

Er is geen boek zonder zware taalfouten, gebroebel (wat ik "taaltje") noem, en zware lacunes bij het vertalen.

Vertalen is geen exacte wetenschap.

En dan?

Mag het dan niet op een hoog niveau beoefend worden ipv door klunzen?

Ik denk dat de kwaliteit van de vertalers vaak afhangt van het doelpubliek van het boek.

Er zijn wel degelijk veel uitdrukkingen in andere talen die niet of moeilijk te vertalen zijn.

en zo vond eno2 eindelijk de uitdaging van zijn leven : boeken goed vertalen ...
serieus, als je het goed kan zal je snel klanten vinden vermoed ik

Dan zal hij toch eerst zelf behoorlijk Nederlands moeten leren...

En wat kan jij , Scherven? Mokken?

Koest, niet persoonlijk worden....

Juist.

Sommige boeken zijn onvertaalbaar.

Ik denk aan Joyce.

Maar je kan wel ontelbare voorbeelden van echte blunders beoordelen.

Ik heb echter, omdat ik niet thuis internet, mijn persoonlijke bibliotheek niet bij d e hand.

Ik zal die dus boek voor boek naar ...de stedelijke bibliotheek moeten meebrengen...

Dat komt misschien vooral omdat het allemaal exclusief Nederlanders zijn, die mogen vertalen...

En haast allemaal vrouwen. Nederlandse vrouwen.

Zo van die huis-tuin-en keukenvertaalsters.

Het Nederlands van Vlamingen is voor de Nederlandse uitgevers ongewenst, het stoort de modale Nederlandse lezer.

Dus moeten wij maar opgezadeld worden met al dat typische Hollands, voor wat de vertalingen betreft.

Waarom de boeken gewoon niet lezen in de taal dat ze geschreven zijn?

Omdat niet iedereen de taal goed genoeg verstaat? En sommige boeken gebruiken zo'n rijke woordenschat dat zelfs mensen die de taal als moedertaal hebben, het niet helemaal begrijpen.

Ik bedoelde het wel goed hoor. :-(

Je kan je ook beperken tot de boeken van "Het Davidsfonds", waar iedere taalfout, als je er al eentje vindt, ernstig wordt genomen. De boeken moet je dan wel willen lezen.
Je kan je ook afvragen of dat taalpurisme zo echt belangrijk is. Schoolmeesters vinden de vorm al eens iets belangrijker dan de inhoud.

Uit de zin die ik rood schilderde, ga ik de tekst tussen haakjes eruit halen:

Er is geen boek zonder zware taalfouten, gebroebel noem, en zware lacunes bij het vertalen.

Ik versta dat taaltje dus niet goed.


Overigens weet ik ook niet wat een "zware" lacune is.


'k Mag toch eens wat kietelen, hé Eno2 ??

Zoiets kun je enkel weten als je zowel de originele, anderstalige versie zeer nauwkeurig gelezen hebt, en deze dan achteraf pagina per pagina vergeleken hebt met de vertaalde versie.

Iets zegt me dat je dit niet gedaan hebt.

Dus je kletst maar wat.

Vertalen is niet simpel.
In sommige gevallen gewoon onmogelijk, bijvoorbeeld een palindroom boek of poezie.
In andere gevallen ga je de fout in als je correct vertaald.
Bijvoorbeeld als je in de science fiction "hyperdrive engines" vertaalt naar "de motoren voor de hoge ruimte". Daar gaat heel de geschapen sfeer aan kapot.
En dan valt er eigelijk niks goeds aan te vangen met humor boeken die op taalhumor spelen. Je moet dan eigelijk evenwaardige grappen evrzinnen, maar dan heb je een ander boek.

Suck it up.

Tut tut, jij bent een seriële bully. Nah!

Kan je ook zeggen welke boeken je in vertaalde versie leest ? Welke bezorgden je de grootste ergernissen ? Kwestie van te kunnen vergelijken.

Calimerogezeik. Ik heb zo eens de vertaling van Don Quichot van La Mancha gelezen. Daarin wordt creatief met taal omgesprongen (het is ook extreem moeilijk te vertalen). De vertaler was een Amsterdammer, en toch schuwt hij het gebruik van woorden als 'goesting' niet. De taal erin is ook een niet-bestaand Nederlands (nu ja, barokke romantaal bestaat sowieso niet), maar toch voelt het juist aan.

Trouwens, de beste vertaler van Homeros' Ilias is trouwens een West-Vlaming. Dat wordt zo erkend in Nederland als in Vlaanderen. Het gaat immers om de kwaliteit. Vertalen is een hemeltergend moeilijk werk.

Er zijn nóg voorbeelden, maar ik ben geen fan van vertaalde literatuur, dus ik ben vrij onwetend hierover.
Het is ongelooflijk dat men er überhaupt in geslaagd is om La Disparation van Perec te vertalen naar het Nederlands zonder de letter 'e' erin. Soms zijn vertalingen zo kunstwerken op zich.