Waarom alles willen verbieden?
 

Ik merk hier geregeld die er als volgt uitzien:

Persoon A vindt een bepaalde handeling slecht. Hij argumenteert dan waarom die handeling slecht is en stelt vervolgens voor om deze handeling te verbieden.

De handelingen die men wil verbieden zijn persoonlijke levenskeuzes, bvb: dragen van een bepaalde soort kleding, gebruiken van deodorant, aangaan van homoseksuele relaties, promiscue gedrag, druggebruik,... Het gaat hier dus niet over moord of diefstal waarbij er een duidelijk slachtoffer is van de daad. Het gaat om slachtofferloze handelingen die, om welke reden dan ook, afgekeurd worden.

De stap van 'ik vind die handeling niet goed' naar 'het moet verboden worden' vind ik vreemd. Ik snap wel dat je iemand anders zijn gedrag of levensstijl afkeurt. Maar waarom moet je dat dan direct verbieden? Laat mensen toch zijn zoals ze willen zijn. Als ze in jouw ogen verkeerde keuzes maken, negeer ze dan, wordt er geen vrienden mee, maar laat ze met rust.

Willen we echt in een maatschappij leven waar de enige voorwaarde voor een verbod is dat een aantal mensen het afkeuren? De stichters van dit soort onderwerpen vinden het natuurlijk een goed idee om iets te verbieden. Omdat toevallig net datgene verboden wordt waar zij niet mee akkoord zijn. Maar je kan natuurlijk niet verwachten dat je altijd aan de goede zijde van het verbod staat. De kans bestaat dat handelingen die gij zou willen doen verboden worden.

Laten we daarom het principe aanvaarden dat niet zomaar alles verboden mag worden. Laten we beperkingen opleggen in de mate dat we anderen hun levenskeuzes verbieden. Laten we aanvaarden dat mensen handelingen mogen stellen, zelfs al zijn we niet akkoord met die handelingen. Dat vereist wel enige bescheidenheid. Het vereist dat we onze keuzes beperken tot ons eigen leven, dat we ons niet zo goed en verstandig voelen dat we onze keuzes ook voor anderen mogen maken. Maar het beperkt ons niet alleen. Het verruimt ons want we weten dat ons eigen leven van ons is. Verantwoordelijk zijn voor je eigen keuzes en leven is een veel grotere verantwoordelijkheid dan je te moeien met het leven van anderen.

Je kan al beginnen met de 'vrijheden' die in de grondwet opgesomd zijn, eens te bekijken.
Misschien later meer commentaar van mij.
De chef roept.

Het gaat hem niet specifiek over de acties van de overheid, maar over de mening van een aantal mensen hier. Dat is de grondoorzaak van regelneverij. Mensen niet principieel tegen bemoeienissen met het leven van anderen, ze zijn enkel tegen bemoeienissen waar ze zelf niet mee akkoord gaan.

Truttige bemoeizucht is niet voorbehouden aan de jaren 50, hoor.

Het is waar dat niemand houdt van teveel regeltjes.

Tot als er uiteraard iets is waar men zelf last van heeft, dan is het een schande en moesten ze het direct verbieden, waarvoor betaal ik belastingen en nog van dat soort clichés !

Inderdaad. Dat soort redeneringen moet men doorbreken.