Beschrijf je politieke evolutie door je forumjaren heen
 

Beste forummers,

Stilstand is dood, en dit is zeker waar voor intellectuele ontwikkeling. Een deugdzaam mens probeert zich zo goed mogelijk vooruit te stuwen, en telkens de ideeen die hij of zij op een moment heeft te verbeteren of indien nodig zelfs overboord te gooien.
Op dit forum heb ik waargenomen dat sommigen daar goed in slagen, en anderen niet. Bepaalde forummers hebben kleine evoluties meegemaakt, anderen vertrokken vanuit hun oorspronkelijk politiek kader en hebben zich omhooggeschoten tot zeer interessante pistes.
We hebben dan ook weer AdrianHealey, die na al die jaren nog steeds niet uit het libertair moeras durft te kruipen (hoewel hij beweert ideologische evoluties te hebben meegemaakt, het zal wellicht gaan over of het al dan niet libertair verantwoord is om eigen kinderen te eten).

En u? Welke evoluties maakte u mee?
Hoeveel heeft dit forum erbij gedragen?
Welke discussies in't bijzonder?



Zelf was ik toen ik op dit forum kwam komaf aan't maken met mijn laatste overblijfseltjes logocentrisch denkkader en rolde ik in het radicaal traditionalisme, waarbij ik een kort tijdje mij ergens bevond in een combinatie van transhumanisme, fascisme en traditionalisme.
Met de tijd heen ben ik het theoretisch discours, op enkele algemene opvattingen na, meer en meer gaan verlaten en begon ik mij te richten op andere vraagstukken.
Politiek zweef ik ergens tussen het anarcho-monarchisme en het anarcho-mysticisme, en mijn interesse gaat de laatste weken vooral uit naar emotiviteit en politiek.
Een idee die momenteel, sinds de 19-eeuwse economo- en logocentrische politieke stromingen, onbestaande is.
Politieke ideologie draait momenteel rond economie en recht en dergelijke zaken die in feite niet zo heel erg relevant zijn.
Wat totaal niet aan bod komt, is het geestelijk welzijn van de mensen.

Om een heel versimplifieerd voorbeeld aan te halen: de liberaal zal spreken in termen van "wanneer zijn de omstandigheden het gunstigst voor de economie?", terwijl dat ik het "wanneer zijn de omstandigheden het gunstigst voor de mogelijkheid voor mensen om elkaar vlot te leren kennen?" veel en veel relevanter vind.


Verder heeft forummer Heftruck mij onlangs doen nadenken over het verband tussen psychologie en politiek, een verband dat ik reeds eerder in meer alchemische vorm heb gemaakt (met typerende constructies zoals de kerktorennationalist en de vuurkorfsocialist) maar nu meer precies over nadenk. Het is immers niet zo relevant wat iemand denkt als het waarom ervan.

Voorlopig geen antwoorden. Geen evolutie?

N-va

Is dat het beginpunt? Transitiepunt? Eindpunt?

Ik neem aan dat het je huidig eindpunt is. Beschrijf hoe je erbij kwam. Wat was je eerst? Wat liet je twijfelen op je oorspronkelijke mening? Hoe ben je bij deze keuze gekomen?

Al moet ik toegeven dat ik misschien toch wat verandert ben.

Als 12/13-jarige, toen alle jongens in mijn klas "Alle makakken buiten" en "stem op het Vlaams Blok" riepen bij de klasdiscussie over politieke partijen kwam ik als N-VA'er naar voor.
"Wie stemt nu op zo'n klein partij'tje?" waren de reacties.
Tjah, de pas gevormde N-VA haalde toen inderdaad de kiesdrempel niet. :-( Ik ben ze echter altijd blijven steunen omdat ik in tegenstelling tot die anderen het civiel Vlaams-Nationalisme verkies boven dat racisme van het VB.
En kijk nu :vlaander::vlaander:

--

Merelbeke is net zoals de andere gemeentes rond Gent altijd een liberaal bolwerk geweest. Van daaruit had ik ook altijd de indruk dat de ideologie van de blauwe wel goed was; al zei mijn pa (een VB'er) dat de liberalen zelf een bende klootzakken waren.
En dat laatste heb ik ook snel ondervonden. Heb zo eens met mijn weekendwerk naar een jaarlijks eetfestijn van de plaatselijke VLD moeten gaan. Jezus christus. Wat een bende dikke nekken! :evil:

Daarnaast heb ik de laatste jaren ook van bepaalde elementen uit het communisme gezegd: "lijkt me wel juist".

--

Ik was tot over een jaar of 2-3 een redelijk politiek correct jochie. De joden kunnen niets verkeerd doen (en o wee als je anders beweerd!), en zijn allemaal zeer vriendelijk mensen.
Daarnaast had ik de islamofobie nogal met de paplepel binnen gekregen, dus dat deugde ook niet echt.

Intussen weet ik na onderander 2 jaar op dit forum te zitten wel al beter. :evil:

--

En natuurlijk is alles aan veranderingen ondergeven. Vooral voor iemand als ik, die amper 20 is.
Het Vlaamse aspect zal dan wel nooit veranderen, maar mijn visie op de economie en het sociale staat eigenlijk nog niet echt keihard vast. Het neigt naar het socialisme met communistische trekjes, maar als ik dan kijk naar muppet-partijen als SP.A en PVDA+ dan heb ik iets van: "8O OK, toch niet". Al vermoed ik dat dat eerder aan die partijen ligt, dan aan de stroming ;-)

In de vakanties lees ik wel eens een klein boekje/manifestje over de belangrijkste zaken. Echt diepgaand is dat niet, maar je moet met iets beginnen.
Tijd genoeg in mijn leven om me nog meer te verdiepen in bepaalde zaken die wel interessant lijken. Momenteel wel geen tijd voor.


Mja, ik ben nog jong hé :?

bgf,

Is politiek voor jou per definitie partijpolitiek?

Ik was nog geen 2 jaar geleden overtuigd belgischgezind. Daar blijft nu bijna helemaal niks van over.
Links ben ik nog steeds, met misschien de evolutie dat ik iets minder naief links ben..

en ja, dit forum heeft op bepaalde punten bijgedragen tot mijn evolutie.

Een terechte bedenking is hier, dat de begrippen links en rechts niet verschuiven, zij staan vast. Wel is het zo dat de partijpolitieke uitingen verschuiven. De Volksunie was bij het begin van haar bestaan rechts, vanaf de jaren '70 echter, verschoof zij naar links. Verder moet je ook vaststellen dat partijen die hier rechts heten te zijn, in andere landen als links zouden worden gezien. Plaats een partij als de CD&V in de VS, en ze zou daar als links tot extreem-links worden gezien, terwijl ze hier als centrum-rechts wordt beschouwd.

Ikzelf ben rechts, en dat heeft zich qua mijn keuze voor politieke partijen, al op verschillende keuzes geuit.

Wat ook voor verwarring kan zorgen is de term "liberal". Bij ons is het economisch liberalisme, terwijl dat in de VS hetgeen wat wij als socialisme/progressivisme zien wordt aangeduid.

Het heeft mijn overtuiging dubbel en dik bevestigd.

Ik ben een austromarxismeanachrosyndiconationalist.
Om een pasklare identiteit te verwerven moet je een of ander isme over jezelf uitroepen.
Dat helpt om je twijfels en onzekerheden te verdringen.

En jij doet het niet want jij hebt a whole new level bereikt.

Van Vlaams nationalist / VB / zwaar kritisch tegen migranten-godsdiensten naar Vlaamsgezind / VB / Neutralere kijk op migratie-godsdiensten

Tegen flitspalen en andere pestboetes (gordel, 0.5 promille,...) ben ik nog even hard tegen gekant ;-)

En een andere evolutie is dat ik daar normaal niks over zeg hier, want de kritiek die je er op krijgt is soms beschamend kinderachtig ;-)

Er is is de geschiedenis al behoorlijk wat bloed gevloeid dankzij de loyale adepten van allerlei ismes.
Hadden die maar a whole new level bereikt.

Ik eis bewijs.

Nu.

Niet zeiken.

Gewoon doen.

Wie dat geen evidentie vindt, zal geen enkel bewijs aanvaarden. (Prachtig. Bedankt EL.)

Ge hebt mij niet begrepen.

Whole new level.

Praat.

*geeuw*

Praten met naar aandacht hunkerende, in hun eigen gelijk gaar sudderende pubers?
Nah.

Zoek maar gewoon een hip klinkend isme dat bij je muziek en je kleding past en waarmee je cool en zelfzeker voor de dag kunt komen.
De weg naar volwassenheid is hobbelig. ;-)

Een groene was ik, en ben ik nog altijd. Ik geloof nog steeds dat we onze manier van leven moeten aanpassen als we op langere termijn willen overleven als soort. Verder ben ik van behoorlijk links naar eerder centrum opgeschoven, iedereen gelijk is een mooie droom, maar ik betwijfel of ze haalbaar is. Een beetje concurrentie tussen de mensen is niet slecht, een beetje zelfverantwoordelijkheid evenmin. Ik ben wellicht ook een van de weinigen die in de andere richting zijn opgeschoven qua Vlaamsvoelendheid. Ik was cultuurflamingant, en ben nog steeds trots op mijn taal, maar voel me niet meer op mijn gemak bij de independentische strekking.

Op dit forum ben ik wel zowat uitgediscussieerd, je zal me dan ook vooral in het meest interessante subforum vinden: K&K.

De regel is dat mensen die zichzelf uniek noemen het zelden zijn, zeker niet als ze een hamer van Thor rond hun nek dragen.