Chanteclair
 

hoogingenomen beklimt de haan
de mesthoop op het plein
broedkuikentjes, van schrik ontdaan,
verblijven stil en need'rig klein

hennen kakelen, uitgelaten :
"zie toch die knapperd ! zie zijn kam !"
"ssst ! onze lieverd gaat nu praten"
klokt de kloek bazig : "silence, mesdames !"

hij schraapt zich luid zijn schorre pijp
en spuit zijn dogma's gutturaal
geen kip die zijn woorden begrijpt
maar hij hanteert vast Godse Taal !

geen haan duldt hij meer op het erf,
dat hoort de hele kroost te weten !
wie nog zijn regeltjes bederft
moet maar het rotte graan gaan eten !

parmantig stapt hij van zijn troon
- de kloek blinkt slaafs zijn aaltige bot -
heel waardig wisselt hij zijn kroon,
op naar het buurhok... want hij is God !



Uiteraard spreekt hij Frans.
Maar zoek geen verdere vergelijkingen.