Baby met 41,5 C koorts en een arts die nul taalbeheersing heeft
 

BRUSSEL - Een spoedarts van het Koningin Fabiola-ziekenhuis heeft een tiental dagen geleden een 10 maanden oude baby die 41,5 graden koorts had, zonder meer naar huis gestuurd. De arts, die geen Nederlands en nauwelijks Frans sprak, beweerde aan het kind niets te merken en stelde alleen een bloedonderzoek voor.

Een ander ziekenhuis stelde een zware keelontsteking en een oorontsteking vast. De moeder van het kind heeft een klacht ingediend bij de directie van het Koningin Fabiola-ziekenhuis.

Het incident deed zich voor in de nacht van 29 op 30 januari. De moeder was met haar zoontje rond 21.00 uur naar het Koningin Fabiola-ziekenhuis gegaan, omdat het kind al vier dagen koorts maakte en de voorgeschreven antibiotica niet verdroeg.

'Pas rond 00.30 uur kwam een vrouwelijke arts mijn kind onderzoeken', zegt de moeder. 'Die sprak geen Nederlands en zeer gebrekkig Frans, en verstond mijn uitleg nauwelijks. Ze beweerde ook dat mijn zoon niets mankeerde en stelde, na aandringen, alleen een bloedonderzoek voor. Omdat de koorts van mijn zoon ondertussen tot 41,5 graden was opgelopen en hij er zo slecht aan toe was, heb ik dat geweigerd.'

http://www.nieuwsblad.be/article/det...MF20110207_111

Hoe is dit in godsnaam mogelijk? Waar hebben ze een dokter opgedoken die en geen Nederlands spreekt en geen Frans? En waarom mag zo iemand een beroep als arts uitoefenen als de patient niet eens aan zo'n dokter kan uitleggen wat er mankeert omdat die dokter hem niet verstaat.

Dat is spelen met mensenlevens!

Ik zie niet goed in hoe een 10 maanden oude baby een dokter wat dan ook had kunnen vertellen wat ie mankeerde.
Voor de rest zie ik ook niet meteen in wat de slechte talenkennis, wat uiteraard zeer te betreuren is, van die betreffende arts precies te maken heeft met de diagnose ...
als ze niks bijzonder merkte, je daar toch bent op de spoed in alle staten, lijkt een bloedanalyse het enige dat nog opportuun is.... maar dat wou mevrouw dan weer niet ( vanwege het lange wachten ?, het niets bijzonder kunnen opmerken ?, de gebrekkige taal ? ).

Voor de rest een typisch geval van hoe men denkt onmiddellijk een arts te zien te krijgen als men langs de spoed passeert en gedesillusioneerd moet vaststellen dat anderen , meer acute gevallen, voorrang verkrijgen :
Er staat immers in het artikel te lezen dat het gaat over een enkele dagen aanhoudende koorts en een antibioticakuur ... pas op laatste was de temperatuur opgelopen tot 41.50
Bij aanhoudende koorts is het inderdaad wel raadzaam een arts te raadplegen voor controle ... er kan immers een onderliggende reden voor zijn... en al zeker ivm antibiotica ... er moet dus al wat aan de hand geweest zijn.
Maar wat de fuzz ivm de koorts zelve betreft ....
moest er al iets dramatisch aan zijn aan een koorts van 41.5, bij een baby ligt dat al in eerste instantie hoger en kan nogal gemakkelijk zonder echte aanwijsbare reden, dan is het wel dat je daar koortsstuipen van zou kunnen krijgen.
De koorts constant controleren en indien nodig onderdrukken is dan het enige dringende dat ge moet doen.....
Dat kan je bv door een koud bad en daarvoor dient een spoed niet echt.
De moeder had dus beter gewoon thuisgebleven en een afspraak gemaakt met de huisarts.

Nu, je zou wel verwachten dat een beetje competent dokter een paar rudimentaire tests kan doen, zoals even de temperatuur oppakken.

Niks speciaals. Hier in Hoboken, een jaar of 5 geleden, ging ik met vreselijke rugpijn naar de toenmalige spoed. Een vrouw die nauwelijks Nederlands sprak, bleef maar beweren dat het een Hennia was. Ik begreep Hernia maar dat klopte niet.
Pas toen ik bloed begon te plassen, snapte ze ineens dat het een niersteen was.
Het is dat ik zo'n pijn had maar ik had ze met plezier een draai rond haar oren gegeven.
Ondertussen werkt ze daar niet meer, naar het schijnt. De rest van het personeel vond het stilaan welletjes :-)

Denk je niet dat ze dat zal gedaan hebben ?
Hoe komen we anders aan die temperatuur van 41.50 °C aldus de moeder ?

De moeder die de temperatuur gepakt heeft?

Ook dat is typisch spoed.
Vaak bemand door allerhande stagiaires.
Da's een leuke plaats om snelsnel diagnoses te leren stellen.

foutje :oops:

Dát zou natuurlijk kunnen...
maar lijkt me, met alle excuses, niet erg waarschijnlijk in dit verhaal.
Want als ze dat deed dan zou ze die afgelopen uren dat ook wel gecheckt hebben ( hoop ik althans ) en gemerkt hebben dat die alsmaar toenam ( wat niet zo ongewoon is gezien het nachtuur ) ...
dat brengt me dan weer op mijn eerste post :
totaal onverantwoord daar nog rustig te blijven zitten wachten.

Zo'n spoedarts zal wel meer patienten krijgen dan alleen een baby van 10 maanden, niet?

En als de dokter niet begrijpt waar jij het over hebt als je met klachten komt, kan hij ook niet gericht op zoek naar de oorzaken.

En voor zover ik weet moet je juist bij baby's de temperatuur heel goed in de gaten houden. 41,5 C koorts ligt voor mij toch gevaarlijk dicht bij de dodelijke 42 C.

En als ik de vader was geweest, dan zou ik ook mijn boeltje gepakt hebben en zo snel mogelijk naar een ander ziekenhuis gegaan zijn. We hebben het hier niet om een loodgieter die geen Nederlands spreekt he. Maar wel over een arts die daardoor mensenlevens in gevaar kan brengen.

Ik vermoed dat de moeder van de baby bij stem was, om de dokteres te informeren over de toestand van haar kind.

Door haar gebrek om zich verstaanbaar uit te drukken in een van beide landstalen, begreep ze de moeder wsl niet.
En zelfs al sprak de dokteres uitsluitend Chinees of Swahili, maar dan had ze nog moeten vaststellen dat die baby reeds een zware oor- en keelontsteking had.
Vraag me af waar die haar diploma heeft behaald en met welke motivatie ze daar in dat ziekenhuis is aangenomen.
Zou jij zo iemand in dienst nemen, om met je klanten om te gaan ?

Een koud bad ? Allee Praha, da' s dodelijk voor zo'n klein kind:

"Indien nodig kunt u de koorts verder verlagen met een afkoelingsbadje. Plaats uw kind in water van ongeveer 35°, waar u geleidelijk koud water aan toevoegt." http://www.aposite.be/cardoen8780/?p...ws&news_id=753

Haar huisarts had al antibiotica voorgeschreven, maar het kind verdroeg die niet en maakte steeds meer koorts, vandaar het bezoek aan de spoeddienst.
De moeder heeft dus heel correct en verantwoordelijk gehandeld, terwijl die dokteres oncorrect en onverantwoordelijk handelde.
Een ziekenhuis is toch echt wel de laatste plaats, om aan knoeiers over te laten.

Mochten jij of een van je kids voor een of andere dringende reden in de spoed belanden en door zo'n knoeier opgevangen worden, zou je er dan ook zo luchtig over doen ?

Die koorts werd schijnbaar dus wél opgenomen.

Mevrouw (moeder) heeft haar getuigenis mogen afleggen op het VTM-nieuws, vanachter de toog. Het was een française.

Volgens haar had de baby 41,5° koorts en werden ze pas na 4 uur geholpen. De dokter waarmee ze moeilijk kon communiceren wegens een taalprobleem (een Nederlandstalige dokter die niet tweetalig is? :?) stelde een bloedafname voor. Omdat ze zo lang had moeten wachten weigerde ze dit (het gaat erom of het kind geholpen is lijkt me??) en ging ze naar een ander ziekenhuis. Daar werd een keel-oor ontsteking vastgesteld...
Zo'n ziekte begint niet plots en is als hij start ook niet niet acuut. Als je symptomen opmerkt bij een baby, ga je dus best naar je huisarts i.p.v. plots 's nachts (geloof ik dat het was?) naar een spoed te hollen omdat de koorts zo sterk gestegen is dat je je zorgen maakt.

Als je het voorstel van de behandelende arts om wat voor reden dan ook niet volgt, is het moeilijk om een diagnose of behandeling te geven ... Als mevrouw het zelf beter wist, moest ze niet naar een ziekenhuis gaan. Het is geen winkel waarbij je dingen op vraag van de klant doet hé.

De werkdruk bij dokters op een spoedafdeling is enorm. Meestal zijn ze onderbezet, dat geldt ook voor het verplegend personeel. Er komen daar nu overigens eenmaal spoedgevallen binnen en die hebben echt met spoed hulp nodig. Op zo'n momenten moeten er keuzes gemaakt worden en dan krijgt een acuut levensbedreigende patiënt voorrang. Mevrouw zal ook hopen dat ze dit haar of haar kind geven, mocht dat ooit nodig zijn.
Of de keuze voor een bloedafname zo vreemd is ... was allicht het makkelijkst omdat de arts dit niet zelf moet doen en dan nog even de handen vrij heeft voor andere dringende dingen.

Veel mensen moeten eens leren dat de spoed niet dient om op bizarre uren medische hulp te krijgen of wanneer jij vindt dat dat nodig is en dat het nogal raar is om aangezet te komen met klachten die al dagen of weken bestonden. Daarvoor bestaat nl. de huisarts die voor iedere patiënt tijd kan maken.
Als je dan nog verbouwereerd bent dat je moet wachten omdat iemand met een acuut trauma of ziekte voorrang krijgt... tja. :?

Dat laatste gegeven verandert de zaak wel moet ik zeggen. Men zei er niets van op het journaal.

Maar er zijn knoeiers genoeg in ziekenhuizen. Niet voor niets zijn dokters zelf meestal de meest ongeruste patiënten.
Veel heeft te maken met nijpend tekort aan personeel doordat er gewoon te weinig artsen en verpleegkundigen zijn en door de slechte werkomstandigheden (vaak onder economische druk die door beleidsmensen als belangrijker wordt aanzien). (Beide hangen samen.)
De artsen/verpleegkundigen die het werk blijven volhouden, wil je meestal niet aan je bed. ;) :P

Ik vraag me trouwens af of die arts Duits sprak?

inderdaad.

Koorts is een perfect normaal gevolg van de afweerreactie van het lichaam, en baby's maken snel hoge koorts. Niets om mee naar de spoed te gaan, gewoon in een lauw bad zetten en stilaan kouder water toevoegen + in het slechtste geval een pijnstiller-koortswerend middel, zoals Perdolan toedienen in zetpilvorm. Ik spreek uit ervaring. Een kind van die leeftijd antibiotica voorschrijven is trouwens misdadig; temeer omdat zulke infecties overwegend viraal zijn, waarbij antibiotica geen zier helpen. Deze baby zijn weerstand is op die manier wellicht al compleet om zeep geholpen.

Opdringerige en panikerende ouders zijn tegenwoordig schering en inslag op spoeddiensten. Ik ken er zelfs die kwaad worden als de arts van dienst geen antibiotica wil voorschrijven en blijven zoeken tot ze een dokter vinden die dat toch doet. Zieke toestanden...

Het is tegenwoordig ook schering en inslag dat ze de mensen terug naar huis sturen met een dafalgan of zo iets.
En dan een week of twee weken later toch medicijnen mogen voorschrijven omdat de mensen echt niet genezen.

Men kan in 2 richtingen overdrijven...maar niks of weinig voorschrijven is natuurlijk het beste om een 2é visite te kunnen ontvangen.

Ok, de onderbezetting van ziekenhuispersoneel is bekend en heb respect voor de mensen die onder zware en stresserende omstandigheden moeten werken.
En dat men niet direct bediend wordt is ook nog niet zo erg, tenminste als er geen levensbedreigende omstandigheden zijn.

Wat me dus wel mateloos stoort is het communicatiegebrek in vele Brusselse
ziekenhuizen.
Nu, het feit dat die dokteres noch Nederlands noch Frans sprak, is al een ramp op zich, doordat het niet duidelijk wordt wat er aan de patiënt scheelt.

Denk het niet, ik vermoed dat een Duitse arts die hier werkt zich verstaanbaar kan uitdrukken in het Nederlands of Frans.

Uiteraard ! ... ontken ik ook niet.
Ik zei je reeds dat de gebrekkige taalkennis een heikel punt was.

Wel, dat klopt ... maar in veel mindere mate bij een spoed natuurlijk... daar ligt nu net de misvatting

Ik zou niet weten waarom dat bij baby's meer in de gaten zou moeten gehouden worden... ze komen het natuurlijk niet zo makkelijk te vertellen en je merkt het misschien niet makkelijk terwijl anderzijds dat als grote pis plots kan opkomen... dat wel


Dan ben je in mij ogen al even onverantwoord bezig als deze moeder.
Als je merkt dat het 41.5 is of overschrijdt, dichtbij de 42 dus, is handelen aan de orde.
Boeltje pakken en vertrekken hoort daar niet meteen bij

Dat mag ik veronderstellen... op z'n minst.
Het krantenartkel spreekt zich anders weinig uit over dat informeren op het issue na dat ze vertelde dat er iets mis was met hare kleine ( koorts bleef verscheidene dagen aanhouden )

misschien... ik heb mijn twijfels

Dán gaan we ervan uit dat zij niets vond daar zij iets had moeten vinden ( wordt ook zo vooropgesteld in het artikel ) .... dat heeft niks te maken met de taalkwestie...nog met de weigerachtige houding van de moeder

allez Diago Raga moet weer muggeziften ;-)
Kan ik ook hoor : 35° C is niet zomaar koud maar IJSKOUD als je lichaamstemperatuur 42.5 bedraagt.

Helemaal niet mee eens.
Er was antibiotica voorgeschreven... dat kunnen we lezen
Dat wil zeggen dat er al sprake was van een bepaalde ziekte of zoiets waar je vanuit gaat waardoor die koorts aan blijft houden oa ook omdat die antibiotica blijkbaa niet aansloeg.
Dat is absoluut geen levensbedreigende situatie tenzij het zou blijken dat bij al te hoge koortsen ( 41.5 ed ) je dat niet zou kunnen drukken.
Daar is echter geen sprake van hier... die 41.5 werd pas geregistreerd na het lange wachten.... en het is onduidelijk wat het verdere verloop zou geweest zijn en de inbreng van de spoed daar mevrouw haar boeltje reeds gepakt had.
Totaal onverantwoord van die vrouw dus