"Bemoei je als journalist nooit met echtscheidingen. Blijf daar in alle gevallen van af". Ik herinner me zeer goed de woorden van mijn eerste leermeester, zo'n dertig jaar geleden. Hij behoort helaas niet meer tot de levenden, maar zijn wijze raad was steeds gebaseerd op hoogstaande ethische principes.
Het kan zijn dat mijn eerbiedwaardige leermeester maar een oude conservatief was en dat er vandaag andere waarheden gelden. Dat je bijvoorbeeld alle middelen mag gebruiken om de politieke vijand aan de muur te spijkeren, zelfs als dat middel te maken heeft met een (v)echtscheiding. Daarenboven bestaat er ook nog artikel 1270 van het gerechtelijk wetboek, dat de pers dwingt tot terughoudendheid in echtscheidingszaken. Een echtscheiding - met alle mogelijke ontsporingen - behoort tot het privé-leven.
Toch raakte het 'incident Rob Verreycken' op de voorpagina van een Vlaamse krant, die zichzelf graag rekent tot de kwaliteitspers.

Na zo'n verhaal is het hek van de dam. Het sappige echtscheidingsincident ligt in volle openbaarheid op straat en moet wel door de andere media worden overgenomen. Anders krijgen ze nog het verwijt dat ze het verzwijgen.
De hoofdrolspeler is zeker geen doetje en behoort tot de meest repressieve figuren van zijn partij, het Vlaams Blok. Het slaan van vrouwen is ook nooit goed te keuren, in welke omstandigheden dan ook. Voor de rest is dit een schoolvoorbeeld van een verschrikkelijk problematische echtscheiding, waarin alles wat de ene partij zegt wordt tegengesproken door de andere partij. Daarenboven is er ook twijfel of de andere partij geen geweld gebruikte of wilde gebruiken en is er ook nog een medische kant aan de zaak, wat uiteraard ook weer tot het privé-leven behoort. Redenen genoeg om te zwijgen. Maar daar ging het niet om. Het verhaal stond breeduit op een voorpagina omdat dit het criminele karakter (het slaan van vrouwen is een crimineel feit) van een hele partij moest aantonen.

Politieke ideeën mogen worden bestreden. Men doet dat liefst met politieke argumenten. Maar ook dat zal een zeer ouderwets principe zijn, dat niet meer past in de hedendaagse sfeer van politieke haat.
De persdienst van het Vlaams Blok stuurde als klap op de vuurpijl ook nog eens de beschikking van de rechter in kort geding rond. Nu men toch alles op straat gooit... Als ik mag kiezen, dan toch liever de ethiek van mijn oude leermeester.

Roger VAN HOUTTE
gazet van Antwerpen

Hewel,

Die Vanhoutte heeft gelijk.
(V)echtscheiders, geweldenaars, criminelen, racisten etc. vind je in elke partij.
Iedereen heeft boter op zijn hoofd, en die lijkenpikkerij zal vroeg of laat in het gezicht van de gieren terugslaan.

Ik reken graag af met de ideeën van Vlaamsblok, N-VA, CD&V, e.v.a., en Ik zal zeker ook niet vrij zijn van af en toe schadenfreude en het verkeerdelijk veralgemenen en doortrekken van particuliere beestigheden naar een hele partij, maar het is en blijft verkeerd. :oops:

Van Houtte's reactie was te verwachten. Die redacteur slooft zich al jaren uit voor het Vlaams Blok om het salonfähig te maken. De Frut (GvA) heeft een zwart verleden. Zo werd bv de SS-Man, het blad van de Vlaamse SS tijdens de oorlogsjaren op de persen van De Vlijt gedrukt. Af en toe werpt de Frut haar welpen af, liefst richting VB: Guido Tastenhoye en Paul Beliën (man van A. Coolen) waren ook hoofdredacteurs van de Frut voordat ze naar het VB overstapten.

Dat het VB duidelijk met een imago-probleem kampt de laatste weken is niet onze schuld. Ze hadden hun eigen schoften op de postjes voordien maar beter moeten doorlichten en ze bijtijds buitenjassen. Nu is het alle weken wel iets en het is zelfs geen toeval. Je zal het nog wel merken de komende weken en maanden.

Helemaal mee eens.
Bij zo'n vechtscheidingen zijn er minstens twee redenen om terughoudend te zijn:
a) De kinderen. Je zal maar naar school gaan, en in de klas zitten tussen je medeleerlingen, na zo'n artikel over je ouders.
b) Je krijgt bijna nooit een realistisch zicht op wat écht is gebeurd. Dat viel ook weer op bij dit voorpagina-artikel in De Morgen. Er was geen sprake van het traangasbusje, dat de vrouw zou hebben gehanteerd, er werd niets gezegd over het feit dat de vrouw van de rechter niet op die plaats mocht zijn, of dat het hoederecht voorlopig aan de vader was toevertrouwd en dat de moeder uit de buurt van de kinderen moest blijven. Het artikel was dus, los van overweging a) (en de overwegingen van Vanhoutte) in zuiver feitelijk opzicht absoluut niet publicatierijp. De Morgen verzweeg over heel de lijn de meervoudige overtredingen door de vrouw, wat zo goed als zeker aan de politieke motivatie van de krant moet toegeschreven worden. Over het algemeen geloof ik, dat je het punt van publicatierijpheid in zo'n zaken bijna nooit bereiken kunt. Ik beweer absoluut niet dat dit hier is gebeurd - ik weet er volstrekt niets van - maar ik zeg wel dat het in bepaalde omstandigheden mogelijk is om vrijwel iedereen zot te tergen en tot wanhopig geweld te brengen. Best mogelijk dat de ene partner eerst de andere kierewiet heeft gepest, waarna die andere met een spuitbus komt opzetten of klappen uitdeelt. Wie weet? Wie heeft een zicht op de psychische toestand van de betrokkenen in zo'n persoonlijk geladen vete? Zo'n persoonlijke ruzies zijn nauwelijks doorzichtig, je weet het niet, en je oordeelt dus best niet.

Piano leest Van Houtte alleen als Van Houtte eens iets 'gunstig' zegt over het Vlaams Blok. De keren dat Van Houtte kritiek heeft (en soms zeer giftige) op het Vlaams Blok dan heeft Piano het niet gelezen.


en dan die weerom lachwekkende verwijzing naar het oorlogsverleden.
Binnen niet zo lange tijd is dat 1 eeuw of 100 jaar geleden. en maar blijven melken.
Piano heeft nog nie door dat den uier eigenlijk leeg is...

Als het een andere partij was voorgevallen, zat het blok er ook meteen bovenop!

Maar als het over het blok gaat, moeten we ineens over ethiek van de oude leermeester praten... :roll:

Heb je ook een voorbeeld van zo'n privé aangelegenheid die door het Vlaams Blok werd uitgemolken in De Morgen?

Ik heb de Frut al vele jaren geleden verwisseld voor De Morgen.

Lees eerst uw eigen vuile propaganda. Eigen rommel eerst, toch? :lol:

De Morgen lees ik niet, is te netjes!

Uit een andere krant mag je anders ook iets over een privé aangelegenheid posten die door het Vlaams Blok werd uitgemolken.

Ja, dat lijkt me logisch. Als men behoort tot het establishment hoort men ook establishmentskranten te lezen. Net zoals de huidige socialisten niks meer met het socialisme te maken hebben, heeft De Morgen zoals ze de laatste jaren verschijnt, niks meer met de kwaliteitskrant van eertijds te maken. Daarom trouwens dat de principiële journalisten van DM allang afgehaakt hebben en indertijd MaoMagazine en nu Deng uitgeven, twee schitterende publicaties die van niks of niemand bang hebben. Vooral MaoMagazine was ronduit revolutionair. Het heeft dan ook niet lang bestaan... De beteugeling van de vrije meningsuiting is in België al enige jaren aan de gang. Typisch voor een beginnende dictatuur... 8O

Je hebt gelijk, voor iedereen gelijk. "Altijd en overal" (Blokslogan)
En daarbij, een vrouw moet gehoorzaam zijn aan haar man. Zo is het is de Arabische wereld en zo is het ook in Vlaanderen. Vraag het maar aan Rob! Privé mag ALLES, ook door publieke figuren en op de openbare weg. :lol:
Als Philippe zijn Mathilde wil afrossen met dit ook kunnen. :wink:

Juridisch gezien gaat het hier niet over een echtscheidingszaak maar om het misdrijf van (opzettelijke) slagen en verwondingen.
Echtscheidingen behoren tot het burgerlijk recht en zijn derhalve enkel van belang voor de betrokken partijen. Daarover moet je niet gaan debateren.
Strafrechterlijke inbreuken, in casu iemand verwonden, zijn een zaak die de publieke orde verstoren en derhalve behoren tot het publiek recht. Dat is eenieders zaak. Zeker wanneer het dan gaat over een kandidaat volksvertegenwoordiger. Die heeft een voorbeeldsfunctie. Tenzij hij enkel kandidaat blijft. Laat ons hopen...