Gigantische vertrekpremie voor 'Armoedebestrijdster' Amnesty
 

Gigantische vertrekpremie voor 'Armoedebestrijdster' Amnesty

Gepost op 20 feb 2011, 09u50 Irene Khan (54) kreeg eind 2009 van Amnesty International een vertrekpremie van 600.000 euro toegestopt. Donateurs over de hele wereld reageren misnoegd. De dame uit Bangladesh maakte als secretaris-generaal van de mensenrechtenorganisatie van armoedebestrijding een belangrijk punt.

De gegevens over de deal raakten nu pas bekend. Khan nam haar functie op in 2001. Ze was de allereerste moslima die Amnesty International mocht leiden.

Ook haar plaatsvervangster Kate Gilmore ving in 2009 een mooie duit. Het ging om 360.000 euro. Ze noemde tot groot ongenoegen van het Vaticaan abortus ooit een mensenrecht voor vrouwen.

Intussen is de Indiër Salil Shetty de nieuwe secretaris-generaal. "Momenteel werken we met de nieuwe secretaris-generaal aan een hervorming, zodat dergelijke geheime overeenkomsten zich in de toekomst niet meer kunnen herhalen", aldus de voorzitter van het uitvoerend comité.

In Vlaanderen zamelt Amnesty International geld in door de verkoop van kaarsen en wenskaarten. Het probeert ook eventuele sponsors warm te maken via mailing. "Over wat er met het geld van de Vlaamse donateurs gebeurt, bestaat de grootste transparantie en is terug te vinden op onze website. Zelfs mijn loon staat er vermeld", zegt directeur Karen Moeskops aan een krant van Corelio.

dubbel

http://forum.politics.be/showthread.php?t=151437

@ Corse

Wat vindt je er nou zelf van? Je brengt het als nieuws dat ik al reeds gelezen had maar zoiets van drie of vier jaarsalarissen meekrijgen als vertrekpremie is wel erg grof voor een liefdadigheids-onderneming. Want op een onderneming begint het dan wel te lijken.
We hebben achtereenvolgens gezien hoe de NGO's met name Oxfam, SHO en verdere donateursbehoeftigen twee maal de kluit grof belazerd hebben omhet maar eens in plat Hollands te zeggen. (Tsunami en Haïti) en dat bij de eerste de beste komende het opnieuw zullen doen.

http://www.ncdo.nl/docs/uploads/tsunami%20onderzoek.pdf

(hoe goede doelen tot wetenschappelijke studies komen)

Cuba is nog alleen met zijn duizend dokters en specialisten in tenten in Haïti.
De rest van de wereld heeft door hopenloosheid en geldgebrek Haïti verlaten.
Wat moeten we daar van zeggen, niet eenvoudig.

Iets om over na te denken inderdaad. Overigens moet A.I. voldoen aan de richtlijnen van het Centraal Bureau Fondsenwerving. Een belangrijk deel van de inkomsten komt uit de Nationale Postcode Loterij. De inkomsten uit nalatenschappen zijn in vier jaar ruim verdubbeld van 2,2 miljoen in 2005 naar 4,6 miljoen in 2009.

Voor meer info over de afdeling Nederland zie http://jaarverslag.amnesty.nl/ Ik zie dat het bezit in 1 jaar is toegenomen met 5 miljoen Euro, 25%. Salarissen worden niet apart vermeld.Vreemd dat ze 1,4 miljoen uitgeven aan beleidsontwikkeling terwijl de internationale-organisatie daarvoor een afdeling heeft. De gift aan de internationale-organisatie was toch al 8,1 miljoen.

@ Corse

De Samenwerkende Hulporagnisateis in Nederland hebben tot tweemaal toe grote bedragen opgehaald.
Nadat er iets van tussen de 80 en 100 miljoen was opgehaald werd het ineens doodstil aan het front.
Ergens wordt in het rapport de Malediven genoemd. Wij (internationale groep lui uit de maritieme sector) hadden daar een rapporteur. Ikzelf als tussenpersoon tussen de Duitse rapporteur uit Sumatra en de marine-club hield me op de hoogte van wat er effectief aan de slachtoffers (vnl bewoners van de kustdorpen) in Indonesië en de Malediven. De laatste groep heeft met zekerheid nooit iets van ondersteuning ontvangen van de SHO's - ik kreeg zelfs nog info toegespeeld van de VN (die zelf ook niet erg veel deed).
Kortom, ik was heel negatief gestemd toen de Haïti-rampzich aandiende en het is helaas gebleken dat er wederom daar weinig of niets is gebeurd,ondanks de grote sommen geld die door dit gezelschap is ingezameld.

Dit fenomeen is al in eerdere topics ter sprake gebracht maar ik ben van mening dat geldophalen voor een zgn goed doel en het dan in de algemene middelen laten verdwijn een vorm van fraude is.
Een uitzondering is Artsen Zonder Grenzen. Die doen wat zij zeggen te doen.

Zeer juist D’artois,

Hoe lang zijn deze schandalen al bezig, zolang ik weet!

Ik ben verleden jaar 8 dagen op de Malediven geweest, een kunstmatig paradijs en ecologische catastrofe, het symbool bij uitstek van het kunstmatige kapitalisme en rijkdom voor enkele!

500 Euro per nacht voor een waterbungalow tegen het strand, de goedkoopste.
10.000 Euro per nacht voor de watervilla 500 meter verder in zee.

Ik ben onlangs uit de NGO wereld gestapt, probleem is dat je als nieuwkomer in een organisatie niets kan veranderen. Wat doet een lokale NGO die haar sponorship verkrijgt via Cordaid; vooral projecten uitvoeren/ nee door de strot douwen die mooi klinken echter waar de lokals niet om vragen. Ook de donor is hier vooral schuldig aan, want ideeen die zijn bedacht op een aircozolder te hartje Amsterdam moeten vooral worden uitgevoerd in de rimboe.. Niemand die echt de leiding op zich neemt bij een NGO en zo gaan we het doen maar alles vervalt in haag van van compromissen en besluiten, vooral dezelfde fouten blijven maken (jarenlang), en geld blijven pompen in mensen die de titel consultant op zich hebben genomen, zowaar een haag van parasieten vormen deze gasten. En inderdaad wat Artois beweert herken ik, zodra de buit binnen is en er geen nieuwe gelden meer binnenkomen dan wordt de donor gedumpt.

ik heb het hier op dit forum nog gezegd,als je aan zulke organisaties ook maar een eurocent geeft ben je goed zot

En die NGO's maar denken dat 'professionalisering' de weg is die moet begaan worden, ondertussen neerkijkend op 'vrijwilligers'. Jammere evolutie voor degenen die uit altruïsme handelen.

Idem voor Belgische NGO's trouwens. Ze onderschatten het menselijke aspect enorm.

Je hebt natuurlijk ook mensen die in zo'n nieuws een gewetenssusser zien, ondertussen alle ontwikkelingshulp onder de noemer 'zulke organisaties' zettend, omdat ze niet beter weten en willen weten.

Ze helpt haar eigen armoede de wereld uit. Ze volgt waarschijnlijk de theorie: Wil je de wereld veranderen, begin bij jezelf.

In de conclusie van het onderzoek waar u naar verwijst vind ik niks over dat belazeren van de kluit. Wellicht heb ik eroverheen gelezen. Zou u me kunnen vertellen waar precies dat staat?

doe maar op he jongen ik hou je niet tegen

ik loop en leef intussen 62 jaar op deze aard kloot en heb het wel gezien,indien jij belazerd wil worden , ga je gang

Persoonlijk heb ik hier de volgende bedenkingen bij:
1. Grote NGO's zoals AI zijn natuurlijk ook tot op zekere hoogte bedrijven. Eigenlijk ben ik niet geschokt door het feit dat er daar hoge salarissen en onkostenvergoedingen gegeven worden. Men moet daar niet naïef in zijn.
2. Het illustreert wel dat dergelijke organisaties beter kunnen ophouden met een beeld van zichzelf op te hangen dat niet klopt. Hypocrisie stinkt veel meer dan hebzucht.
3. Het illustreert ook nog eens dat AI beter wegblijft van de armoedeproblematiek.

Altijs geweten dat die gasten van Amnesty niet deugden.

@Abu

Probeer eens te lezen ......... en kijk wat er staat:

(hoe goede doelen tot wetenschappelijke studies komen)

Ik weet al langer dat NGOs tegenwoordig vooral winstgevende bedrijven zijn waarvan de bazen er enkel zitten om snel rijk te worden.

Ik las dat de voorzitter van WWF International ook een miljonair is die graag extravagante feestjes houdt �* la Berlusconi.

Non-profits mogen dan geen winst maken, ze kunnen wel zeer goed de zak vullen van de bazen ervan. Herinner u het geval van de baas van de NYSE, Dick Grasso die 140 miljoen dollar kreeg om dag te zeggen. De NYSE was toen een non-profit.

Nee hoor, non-profits zijn een dikke business-sector waar poen te scheppen valt.

Ben zelf ook overgestapt van NGO naar business. Een zakelijke aanpak toont meer respect voor de doelgroep.

En dan hangt je overleven ook af van wat de doelgroep écht van je vindt. Bied je rommel aan, dan blijf je niet bestaan. Vele NGOs verkopen volstrekte rommel(ideeën) die achteraf soms zelfs ronduit slecht blijken te zijn. Maar die hoeven geen verantwoording af te leggen.

Niemand leest de jaarresultaten of projectresultaten van de NGOs waaraan men geld geeft.

Een commerciële aanpak is veel eerlijker.