Dood als deadline
 

namaskar, hier een pittige onderzoekstopic dat al jaren loopt. Post je visie voor 1 april 2011, want ik wilde daarna een eindrapport maken over dit thema en het publiceren met mijn nieuwste inzichten.

topic: dood als deadline


namaskar forumtijgers,

Elk levend wezen met een intelligentie kan op een gegeven moment een zelfbewustzijn ontwikkelen.
Zo is het bekend dat Olifanten weten dat zij dood gaan en behoorlijk intelligent zijn.

Wij mensachtigen (humanoids) hebben nu teveel hersenen en hierom kunnen wij tot in het oneindige over de dood nadenken en zelfs fantaseren wat wij gaan doen na de dood. Vele religieen hebben hierover bizarre theorieen ontwikkeld, die op geen enkele wetenschappelijke wijze bewezen of ontkracht kunnen worden.

Kenmerk van geloof is dat je de waarheid noch het tegendeel kan bewijzen op wetenschappelijke wijze.

Als ik zou geloven dat de hele micro-schepping van mijn huidige leven voor mij alleen geschapen is, dan kan niemand bewijzen of ontkrachten dat ik ongelijk heb. Mijn kat, Wieroe denkt op dit punt misschien precies zo, voor zover ik hem kan begrijpen. Hij kent alleen zijn primaire behoeften (eten, schijten, slapen en af en toe paren, met een leuke buurpoes), verder heb ik nooit gezien dat hij een boek van mij leest. Opmerkelijk is wel dat Wieroe wel mijn computer kan aanmaken. Ook maakt hij soms de radio aan en uit. Voor pennen heeft Wieroe een fascinatie, want hij gooit die altijd op de grond met zijn poten en bijt er dan aan.

Ok, het leven is niets zonder bewustzijn, als mens. Maar de enige zekerheid in het leven is de dood, want al wat je ook doet, je zal eens dood gaan.

Uit onderzoek blijkt dat er een biologisch zelfmoordprogramma zit in elke cel. Er zijn telomeren ontdekt in het DNA, die na elke celdeling korter worden en uiteindelijk de veroudering bepalen van je hele lichaam, en dit is een ingeprogrammeerde zelfdestructie in ons lichaam. Ons fysieke lichaam koerst dus duidelijk af op een totale zelfvernietiging en de wetenschap snapt nog niet hoe dit komt. Er zijn wel theorieen om je dood uit te stellen tot 200 procent van het zelfvernietigingsprogramma, maar dan kan je het beste levenslang in quarantaine gaan leven, en afzien van alle lekkere dingen. Want alles wat lekker is, is biologisch gezien dodelijk.

De dood kan gezien worden als de ultieme deadline van jezelf. Beschouw dit aub puur individueel als je in deze topic van mij reageert, want dat interesseert mij het meest.

Ik heb nu een soort partiele onsterfelijkheid verwezenlijkt door mijn 1,3 miljoen woorden aan zelfgeschreven teksten en boeken, waarin mijn ik-bewustzijn gedownload is. En ik heb nog heel grote schrijfplannen, maar ja, ik ben eindig als stoffelijk object met een ziel (atma), dus mijn deadline is bekend. Er kan zoveel gebeuren komende duizend minuten, en de duizend minuten daarna, enz. dat tot mijn dood kan leiden. Maar ja, life goes on, dus ik maak mij hier niet te druk om, anders kan ik niet meer schrijven.

Doe mee met mijn onderzoek naar het ultieme doel van jouw eigen leven, en vertel duidelijk of jij jouw eigen dood ook als een deadline ziet.

Hoe ga je hiermee om?
Heeft het gevolgen voor hoe je leeft, wat je eet, drinkt, doet enz.?

En leg eens uit wat jij zou doen als jij opeens morgen onsterfelijk zou zijn, zou je dan toch elke dag een zelfmoordpil slikken, omdat je dan je eigen dood zou missen?

barst los, vertel over jouw eigen dood als deadline.

Dewanand
hindoe fundamentalist
planet earth

ps
ref literatuur op mijn website: (of zoek met google naar andere ref. lit.)

WEBpublication BOOK WART0129 / EPAGE 37 of 91
Altecrea:
de Technische expansie van Krishna op aarde
7. Altecrea in een notedop
7.8. Grenzen Schepping

directe deeplink naar dit hoofdstuk uit mijn boek:
http://www.dewanand.com/altecrea37.htm


WEBpublication EBOOK wart0201 / EPAGE 61 of 87
Uitstervende Nederlanders
Mein Kampf, deel 2
SECTIE: 3.0. Heilige theorieen
3.11. Portret van een Hindoe Fundamentalist


WEBpublication BOOK WART0213 / EPAGE 78 of 125
Koran: verbieden of Herschrijven?
De gids voor geweldloze deïslamisering

relevante hoofdstukken uit dit boek:

18. Een heilig boek?
30. Duizend wegen naar een nieuw geloof
32. Levensloop van een religie
33. De beperkte openbaring
35. Micro-schepping door Altecrea
36. Complementaire rassentheorie
37. Reïncarnatie of het paradijs uit de koran?
39. Partiële moslims

47. Is de mens materieel perfect?

50. Email van Allah
51. Allah maakt geen fouten

Noot
Wist je dat praktisch elke vloeistof (melk, water kraan, schoonmaakmiddelen, cola, bier, enz.) absoluut dodelijk is bij intraveneuze (directe injectie in aderlijke bloedbaan) toediening in een dosis van nauwelijks 20 cc? Al deze dingen zijn dus zelfmoordmiddelen in je eigen woning en helemaal niet verboden bij supermarkt of apotheek.

noot
op het terdiscussieforum loopt het onderzoek naar dit thema al sinds 2007, dus daar kan je wel kijken als je wil weten wat de resultaten zoal zijn tot op heden. zie deze deeplink
http://www.terdiscussie.nl/index.php?showtopic=7718

kromme weg naar dood volgen is langer.
 

Gepost 15 januari 2011 - 16:36 op forum terdiscussie in zelfde topic

namaskar all,

Het beste lijkt mij om een kromme weg te volgen in het leven, zodat je minder snel de dood bereikt. Af en toe moet je een scherpe bocht nemen in het leven, en flink genieten of leuke dingen doen, zodat je leven eventjes heel veel zin heeft.

Voor de pessimist ben je na elke seconde een seconde dichter bij de dood.
Voor de optimist heb je na elke seconde iets leuks meegemaakt om te leven en heb je dus een seconde genoten van het leven.

Ben jij pessimist of optimist?

Na een lekkere maaltijd voel ik nieuwe energie om te leven en te genieten ervan. Lekker eten geeft je leven zin he en je moet er tijd voor uittrekken. Zo krijgt het leven zin en is de dood geen angstwekkende deadline, zolang je leeft.

Wat ooit geboren is, zal ooit zeer zeker moeten sterven. Dit is een oude Vedische wijsheid en wij kunnen er niet aan ontsnappen.

veel plezier met leven

dewanand

Dood door aftakeling van het organisme (natuurlijke dood), komt niet voor in alle dieren. Een zeer klein deel van organismen is biologisch onsterfelijk.

Gelukkig moeten we zulke mogelijkheid niet overwegen, sterven is een recht ik zou zelf zeggen een voorrecht die ons geschonken is en niemand zal mij dat afnemen.

Uit de site http://www.dewanand.com:
http://www.dewanand.com/entrancemoonbase2045.jpg

Wat wij noemen 'zelfbewustzijn' wordt gecreëerd door uiterst complexe chemie en fysica. Na de dood zullen alle deeltjes van je lichaam, dus ook die van je hersenen, hun functie in het lichaam niet meer kunnen uitoefenen. Je denkt dus niet meer, je voelt niet meer. 'Jij' bestaat niet meer. Dood zijn is dan ook niet erg, omdat er geen 'jij' is die het erg kan vinden. Maar als je weet dat je gaat sterven uiteraard wel, omdat het in de natuur van de mens zit om zich aan het leven vast te klampen.

Het woord 'deadline' betekent niet voor niets dat het dan gedaan is.

Geen onsterfelijheid voor mij graag. En ik denk voor twee redenen.

Ten eerste omdat mijn lichaam aftakelt. Als ik niet in een ongeluk terecht kom, neem ik aan dat er een dag komt dat gewoon adem halen zelfs pijnlijk kan zijn. Het feit dat daar ooit een einde aan komt, beschouw ik als een zegen.

Ten tweede beschouw ik het leven niet als een geschenk. Eerder een opdracht. Als ik in een hoekje kruip, dan ga ik dood. Ik moet continu bezig zijn om in leven te blijven, het gaat neit vanzelf. Ik moet ademen, eten, slapen. Me warm houden en beschermen van uitwendige factoren. En dan moet ik ook nog eens werken om centjes te evrdienen zodat ik dat allemaal kan bekostigen ook.

Uiteraard heb ik het geluk in een maatschappij te leven waarin ze me toestaan vrije tijd te hebben die ik zelf kan invullen. Maar ook dat weegt niet op tegen het "moeten". Ik denk graag van wel, maar als je het droog bekijkt dan zijn de momenten van genot veel schaarser dan de momenten van "moeten".

Het leven is een lijdensweg, de gelukkigen onder ons (en daar hoor ik bij) kunnen hem draaglijk maken. Maar het blijft een lijdensweg, waar ooit een einde aan moet komen. Zelfs al zou ons lichaam 20 blijven.

De enige factor die ik in bovenstaand verhaal niet kan plaatsen is "liefde". Ik wil dan wel uiteindelijk dood, maar ik wil er ook zijn voor mijn vrouw. Erger nog, ik wil dat zij er ook voor mij is. Altijd.

Ik hoop dan ook dat we rond onze 90ste verjaardag samen gelukkig gaan slapen, onwetend van onze falende radiator. En dan samen 's morgens samen dood wakker worden van een CO2 vergiftiging. Dat lijkt me geweldig. Toch dood en elkaar niet moeten missen.

namaste forum tigers,

ik was vorige week jarig en heb het gevierd met mijn hollandse hindoe kat, Wieroe en een oude vriendin. Feit is dat ik nu een jaartje dichter bij de dood ben en het is een raar gevoel. Wat is het leven waard als je weet dat je ooit dood gaat? Is het leven slechts een enkeltje naar de dood? Vertel hoe je dit beleeft en hoe je ermee omgaat.

Het leven heeft maar een doel:
Voortleven en je moet het elke dag opnieuw doen, geheel alleen en eenzaam. Leven en voortleven moet je toch alleen doen. Vertel eens hoe je dit ziet.

Er is hier nogal wat geschreven over de hersenen van de mens. Nou, volgens mijn inzichten is dit het enige wat de enorme menselijke hersenen doen:
Plezier, genot en eigen voordeel optimaliseren en maximaliseren gedurende elke seconde van de dag.

Analyseer eens een hele dag je eigen cognitieve proces en onderzoek eens zelf of ik gelijk heb. Onze hersenen noem ik een gigantische 'pleasure optimizer', optimaliseer machine van plezier en genot. Kijk zelf hoe mensen leven en hoe zij handelen en waarom? Wat zijn de diepere drijfveren en motieven van elk menselijk individu? Onderzoek dit en denk na over mijn stelling hierboven. Zijn er dingen die je niet doet om alleen te genieten? Indirect doe je altijd iets om naderhand te kunnen genieten, dus uiteindelijk is het genot je diepere drijfveer.

IK zoek nieuwe pittige visies op leven en de dood. Mail mij als je een goed gestoorde visie hebt of super idee.

bye

dewanand

dit schrijf jij travis66:
'Ik hoop dan ook dat we rond onze 90ste verjaardag samen gelukkig gaan slapen, onwetend van onze falende radiator. En dan samen 's morgens samen dood wakker worden van een CO2 vergiftiging. Dat lijkt me geweldig. Toch dood en elkaar niet moeten missen.'

noot
van CO2 ga je niet dood, wel is er een koolmonoxide vergiftiging en dat is CO. Wil je samen met je vrouw dus zelfmoord plegen als jullie samen 90 zijn? Hoe denk je over actieve euthanasie van het individu? Hoe zou je het vinden als je van de dokter gewoon zonder teveel gezeur en onderzoek een zelfmoordpil kan krijgen, zelfs zonder enig lijden, gewoon uit pure vrije wil? Wil je een vrije wil-euthanasiewet die dit mogelijk maakt? Zou jij bij vroegtijdige dementie direct besluiten om te tekenen voor euthanasie, gewoon omdat je niet teveel geld wil kosten voor je dood?

Hoe zou je het vinden als er een wettelijke verplichting tot onmiddelijke verplichte euthanasie komt voor bejaarden als hun zorgkosten hoger worden dan 50.000 euro per jaar?

dewanand

Onsterfelijkheid is binnen handbereik.

IBM heeft al een neuraal netwerk gebouwd half zo groot als het brein van een muis.
Verwacht wordt dat men anno 2050 iets kan bouwen dat even complex is als een mensenbrein.

Gewoon kwestie van verhuizen.
Mind upload.
In machines die zichzelf kunnen onderhouden.
En zichzelf van energie kunnen voorzien.

In theorie kan de kloksnelheid van een dergelijke machine 1.000.000 keer groter zijn dan een biologisch brein.

Dus niet alleen onsterfelijk.
We gaan ook allemaal 100.000 x adhd zijn.

euthanasie nu of later maar
 

namaste forum tijgers, witte, bruine, zwarte en gevlekte mensaap soorten,

Onsterfelijkheid, ja he, ken je space 1999 SF van ruim 40 jaar geleden. In een aflevering wilde een robot onsterfelijk worden en hij pleegde een coup, nam energiecel om nog duizend jaar te leven, martelde koenig en barbara, maar uiteindelijk trapte hij in de val en verloor de strijd.

Onsterfelijkheid was al een thema van onderzoek in het oude India, Aryawart van 19.000 jaar geleden, vele verhalen zijn bekend in oude sanskriet teksten, erg bizar vaak met verrassende ontknoping.

Heden nog dacht ik van ok, nu maar met Wieroe euthanasie aanvragen bij de levenseinde kliniek in den haag om maar het lijden te stoppen. Wie heeft dit voor ons verzonnen dat wij nu moeten leven zo en lijden. Is dit god, jehovah, allah, krishna, buddha, hanuman, altecrea, thor, wodan enz of is het juist die duivel, gabriel, beelzebub, baal, satan, enz. Ja waarom moesten wij geboren worden ooit vroeger toen alles slechter was.

Hoeveel mensen zouden kiezen voor vrijwillige levensbeeindiging als de zelfmoordpil gewoon legaal verkrijgbaar zou zijn in elke supermarkt op de hoek, zonder enige recept of voorwaarde, net een wonderpil in cadeau papier die je binnen vijf minuten verlost van alle kwalen, problemen en pijnen. Wie tekent voor legalisering van zelfmoordpillen in Nederland.


dewanand en wieroe

Waarom zouden we opteren voor een zelfmoordpil. De dood is een onvermijdelijkheid die niemand U kan ontnemen. Het ego hoeft voor mij niet alles te beslissen er zijn zaken die ik overlaat aan b.v. het lichaam. Als het lichaam zegt ik kan niet meer is dat voor mij goed, let's go...

Je vergeet mijn atoomtheorie, want de filosofie daarvan is de hoogste wetenschap.

In principe akkoord maar we moeten dit toch met enige omzichtigheid behandelen. Het vrij beschikbaar stellen van een zelfmoordpil zou ervoor kunnen zorgen dat mensen in een depressieve bui naar dit middel grijpen en dit is dan weer overdreven.

Men moet op een serene manier een balans kunnen maken van het genot en het lijden in het leven en op basis daarvan een beslissing nemen. Impulsieve acties moeten daarbij vermeden worden omdat ze nu eenmaal onomkeerbaar zijn.

Ik denk dat het huidig euthanasiebeleid in Belgïe mist nog een aantal verfijningen een goede oplossing biedt.

Ik kan verkeerd zijn maar ik merk dat oude mensen berusten en de angst voor de dood blijkbaar verminderd.
Zit dat geprogrammeerd in onze hersenen en/of denkwijze ?
Ik heb het twee maal van dichtbij meegemaakt. Is er een verband ?

Naarmate je ouder wordt, komt de dood dichterbij, denk je er vaak over na en leer je je er mee verzoenen.
Gaat stap voor stap.

Hurricane & HC , over de dood nadenken , doe ik niet echt ,
maar ik besef wel degelijk , elke dag , pluk de dag :)

ja hurricane,

ik voel mij zo vaak oud nu en berust mij verder dat mijn leven nu is zoals het is en dat ik ben zoals ik ben dus niets ben. Niets zijn is ook iets zijn. Uiteindelijk over X jaartjes als men mijn kist zal dichtimmeren of dichtlassen dan zal men denken van, goed eindelijk zijn wij verlost van deze bruine griezel uit de slums van kwatta, en de nieuwe koning en zijn lieve vriendin uit de argentijnse gestapo zal denken van, nu hoog tijd voor een nationaal feestje ter ere van de dood van deze hinderlijke hindoeschrijver uit Delft, met zijn inferieure vieze bruine kleur. Ok, opgeruimd staat netjes, nu die andere 130.000 bruintjes nog snel wegwerken hier binnen vijf jaar.

Helaas kan niemand zichzelf als vuil chemisch afval opruimen na de eigen dood, helaas, koop een persoonlijke lijkischouwersrobot hiervoor zou ik zeggen over tien jaar.

dewanand

daarin zit volgens mij toch duidelijk het besef van de dood verborgen.

Pluk de dag omdat het leven eindig is.


Men wil er dan alleen niet aan denken omdat het zo onprettig is.

Ik heb niet echt angst voor de dood, maar ik heb angst voor de mensen die ik eventueel zou achterlaten.

Naarmate men ouder wordt verdwijnt deze verantwoordelijkheid en heeft men m.i. meer en meer het gevoel dat de dood een mindere impact zal hebben op degene die nauw aan het hart liggen.

Dus lijkt het me heel normaal dat de angst voor de dood (is eigenlijk de angst voor het achterlaten van de anderen) dan ook vermindert.