skaldis |
4 juni 2004 07:44 |
Zoals uit de titel reeds blijkt ben ik slechts toeristop dit forum. Ik kom uit een rechts nest. En liep vroeger (14 jaar) met stickers het is fijn blank te zijn en apartheid helpt echt, mijn mama liet mij leven. Ondertussen, zwarte zondag gepasseeerd , pubertijd voorbij, drugsverslaving achter de rug en zonder hulp overwonnen ben ik dus stilletjes aan een nieuw leven aan het opbouwen. Heel, heel stilletjes aan, ik ben dertig, al tien jaar alleen en vrij labiel. En toch zijn er me enkele dingen van vroeger bijgebleven. Vlaming voel ik me nog wel, maar ik heb redelijk wat van de wereld mogen aanschouwen, en al wat me rest is de liefde voor haar inwoners, ons, onze koppigheid, gewoon wij iedereen de mensen. Mijn collega die moeilijk doet over een andere omdat hij homo is, ongemakkelijk, en hem dan toch een pint trakteert en uitnodigt van ej gij pintje nog een of moet ik ze opsteken, soms cru maar nooit slecht van hart. Uiteindelijk is de vlaming gastvrij als iedereen. Echt waar. Ik ben weer aan't afdwalen. Wat ik eigenlijk wou zeggen of vragen. Ach ja, over die stickers enzo. Ik ben nog het meest gehecht aan dat de sticker die ik toen ook al droeg (jaren tachtig) Big Brother is watching you of zoiets. De amerikaanse samenleving stoot me een beetje af. Wie niet de laatste tijd. Ok de meeste eigenlijk niet. De wind draait de windzak nietwaar. En toch. Waar we nu voor staan doet me huiveren. Ik ben een werker, geen 'bazenpoeper' (ik voel me dood en we,ns niets meer te bewijzen), maar een werker. Waarom weet ik niet maar ik werk en zoals het past. Wat gedaan dient te worden doe ik. Ik wil maar zeggen dat ik volldeig in de mentaliteit kan komen van ge moetr maar werken. Langharig schuw werktuig en dergelijke. Volledig mee. Ik ben zo opgevoed. Ik werk. En doe mijn best. Toegeven aan luiheid, neen dank u zoek ik nog liever ander werk. Maar de eisen moeten binnen de perken blijven. Ik heb zelf al te hard gewerkt en ook al te weinig. Ik geloof in geen god en ook niet niet in mezelf. Morgen ben ik de volgende en schrijf ik iets anders. Maar ergens zit er een draad. Dju rode draad zeggen ze altijd he. Niet mijn bedoeling maar ja, ergens is het zo. Iedereen is anders en er zijn veel profiteurs (slik). En nu kom ik tot wat ik eigenlijk wou zeggen . Ik wil die Bolkesteinregel niet. Ik weet niet juist wat hij helemaal inhoud, politiek kenende waarschijnlijk veel tegengestelden die op de gepaste tijd door de een dan weer door de ander gebruikt worden. Maar ik moet hem niet. Elke vezel in me roept Amerika, en zoals reeds gezegd soms denk ik wel eens van wel ik werk en betaal veel heel veel belasting, laat dat maar wat zakken en open de gaten in ons net van welzijn. Maar gotverdomme ik heb ook nog interim gewerkt en weet nog hoe ze me toen al misbruikten. Doordat ik me een beetje liet doen en niet beter wist werkte ik meestal maar drie of vier van de vijf dagen en dan nog wanneer ze me belden. Echt waar!!! En onder belgische wetgeving. En nu ontrekken ze deze arbeid nog aan onze wetgeving denk ik. OPEN UW OGEN, ja gij zwarten en roden en bruinen en oranje en blauw en wat nog gespikkeld. Ik vermoord mijn vader waarschijnlijk maar ik betoog zaterdag. Voor het eerst sinds de voerenbetogeingen. Ik ween
|