Kapitalisme hersendood wegens 'disfunctionele benadering v/d economische realiteit'
 

Why Business is Brain-Dead--and How to Wake Up
29 mrt 2011

I submit: Business is brain-dead because it has an Economic Reality Dysfunction. It has turned into a game of inventing fake costs, passing them on to "consumers" (read: people, communities, society, nature, and the future), and then gleefully drooling over the so-called "profit" that is "earned" (or, at any rate, extracted).

Kosten zitten niet waar ze horen te zitten.
De kosten in rekening gebracht zijn imaginair.
De échte kosten zijn deze:

• pollution
• obesity
• underemployment
• under-education
• mistrust
• disconnection
• anger
• polarization
• apathy
• lack of fulfillment

Dit klopt voor "business". Sommigen zullen deze "business" als kapitalisme omschrijven, en ik heb daar geen bezwaar tegen. Anderen zullen in hun definitie van "kapitalisme" het criterium "vrije markt" opnemen, en een markt waarin marktdeelnemers de overheid kunnen beïnvloeden en dus niet op basis van prijs en kwaliteit hoeven te concurreren, dus niet op basis van dienstbaarheid, zullen velen met mij niet als vrij beschouwen.

Ikzelf beschouw concurrentie waarbij problemen als milieuvervuiling of beroepsziekten, maar ook luiheid, op anderen worden afgeschoven overigens niet als eerlijke concurrentie.

Door hier "business" door "kapitalisme" te vervangen, begeef je je op het glibberige pad van de traditionele links-rechts-discussie, en de uitkomst daarvan, de stembusuitslag, hetzij links hetzij rechts, heeft zeer vaak andere belangen gediend dan die van het volk:

- hangmatsocialisme in plaats van zelfredzaamheid, en een verzorgingsstaat die zoveel schulden maakt, dat onze belastingen vooral de banken ten goede komen;

- begunstiging van grootbedrijven, afgekocht van de daardoor in de verdrukking gebrachte de middenstand door die middenstand allerlei mogelijkheden te bieden, legaal of illegaal, bijvoorbeeld aftrekposten op het belastbaar inkomen, of legio mogelijkheden tot zwartwerk en BTW-ontwijking.

Het soort socialisme en het soort liberalisme die ons op de rand van de afgrond hebben gebracht. Het is er nog hoog en droog en we lijken nog rijk. Tot we in de diepe put van onze schulden vallen, want een "schuldenberg", hm... het is veeleer een diepte waaruit we zullen moeten opklimmen, dan een hoogte die we kunnen bereiken.

De vrije markt heeft iets gemeen met de democratie: we kiezen wat ons het beste dient, en ja, we kiezen vaak verkeerd. Maar nog steeds beter dan als "rechtse" geldwolven of "linkse" betuttelaars het voor ons doen.

De "economic reality dysfunction" waarover in de link geschreven wordt, bestaat grotendeels in de vervanging van een productieve door een financiële economie. Die financiële economie kan de productie alleen maar ondermijnen, want ze parasiteert op de productieve krachten. En ze heeft de overheid ingeschakeld om zich de productieve krachten dienstbaar te maken. Minder overheid vormt dan ook een deel van de remedie, vooral de afschaffing van de verplichting die de overheid (de ECB) ons oplegt, om haar waardeloze valuta voor onze transacties te gebruiken.

Als er een vrije markt nodig is, dan is het wel die van de valuta's: laat iedereen die dat wil en kan, zelf een valuta uitgeven. De burger zal wel kunnen kiezen tussen een door niets gedekte euro en een door goud, vastgoed of productiemiddelen gedekte huppeldepup.

Interessant stuk, echter:

De conclusies die je trekt volgen niet uit het artikel. Je hebt het waarschijnlijk hier gewoon gepost wegens de leuke soundbites die het oplevert. Heb je het echter wel gelezen? Weet je wie de auteur is? Weet je dat de auteur onomwonden voor een radikaal kapitalisme ijvert?

I Believe in the American Dream:

http://www.youtube.com/watch?v=FUcbJobwUiI

Umair Haque

(studeerde neurowetenschappen in Canada,
bedankt Canada om deze jongen de kans te geven gebruik te maken van uw onderwijssysteem)

De auteur heeft onderstaand boek geschreven, ook deze website: http://www.bubblegeneration.com/

(...) Haque points out that the open-ended consumption model we have today is not sustainable and certainly crazy to be the preferred path.

(...) Haque’s central argument revolves around the observation that current capitalistic practices lead to what is called ‘thin’ value. Thin from the perspective that the value created relies on exploitation — not in the Marxist sense — but in the environmental sense. Resources depleted without an incentive to return them or replace them with something better. In contrast, Haque encourages companies to create ‘thick’ value, which is described as generating profits by activities that create value for sustainability, authentically to people and build up rather than tear down people, communities and resources.

Uit: boek recensie

"constructive capitalism" :arrow: lijkt te insinueren dat kapitalisme niet constructief is

Is dat zo? Wat is volgens jou de definitie van radikaal kapitalisme? Ik dacht dat een kenmerk van kapitalisme het zoeken van maximale financiële winst was, e n ik zie dus absoluut niet wat er 'radikaal kapitalistisch' is aan het betoog van Umair Hague.