Biechtgeheim?
 

Wat vinden jullie van het feit dat de Kerk het biechtgeheim als absoluut beschouwd?

Mijn mening:
Ik kan erin komen dat voor de werking van "de biecht", de biechter moet beseffen dat zijn uitleg in het biechthokje blijft. Een kinderverkrachter die weet dat zijn biechtvader naar het gerecht zal stappen, zal over zijn daden zwijgen.

De andere kant: stel dat biechtgeheim niet absoluut is, en misdaden moeten worden doorgegeven. Wat is daarvan het nadeel?
Geen volgens mij. Je ontneemt de misdadiger de kans om zijn geweten te zuiveren niet. Hij kan nog steeds vergiffenis gaan vragen aan de slachtoffers om zijn geweten te zuiveren. En boete doen op een manier die de gemeenschap voorschrijft, niet de kerk.

Trouwens een idioot principe, vergiffenis vragen aan een buitenstaander.

Mijn conclusie: schaf dat biechtgeheim af voor misdaden. Veel misdadigers moeten bekennen omdat ze het geheim niet kunnen dragen. Door een biecht af te nemen, bezorg je misdadigers een extra reden om niet tegen de lamp te moeten lopen.

Nog snel dit gevonden. Yves Desmedt zijn mening is de mijne: http://demorgen.be/dm/nl/2461/De-Ged...biechtje.dhtml
Hij zegt het wel veel beter dan ik.

Vind het schandalig dat men zelf kiest om te zwijgen indien men een crimineel feit zou kunnen voorkomen door simpelweg het biechtgeheim te schenden. Als je een greintje morele waarden bezit stap je naar de politie om een crimineel feit aan te geven en zo deze te trachtte te voorkomen. Maar ja, wie ben ik ...

De kerk gaat nogal raar om met morele waarden. Als een biechtvader dat doet wordt hij geexcomuniceerd.
Ook hier is het weer de organisatie die het individu corrumpeert.

Dat heb ik begrepen, maar wat is belangrijker ... je positie als priester binnen de kerk, of het voorkomen van een bepaalde criminele toestand. Ben geen gelovige, maar ik weet perfect wat hun GROTE voorbeeld zou doen. Wat zou ik graag die kerel op zn wolkje zien neerdalen om heel de RKK eens wakker te schudden.

Ik kan trouwens maar niet begrijpen waarom de kerk belangrijker is dan het geloof op zich.

Mij lijkt het duidelijk, monsterlijke criminele zaken uit het verleden opbiechten, mja daar kan over gediscusieerd worden of dat kan worden geheimgehouden. Maar als een biechtvader beseft dat de persoon in kwestie zelfs nog maar in staat is om te hervallen in zijn waanzin dan moet het biechtgeheim gebroken worden. Je moet je eens voorstellen dat jou kind misbruikt werd terwijl je weet dat het allemaal had kunnen voorkomen worden. Als vader weet ik wat ik met beide heren zou doen!

Joh. 20, 23:
"Wier zonden gij vergeeft, hun zijn ze vergeven, wier zonden gij niet vergeeft, hun zijn ze niet vergeven."

Waarom zou het biechtgeheim niet moeten bestaan?
Bij psychiaters (de hedendaagse "priesters") bestaat ook het beroepsgeheim.

Ik denk niet dat er iemand iets tegen heeft dat er zoiets bestaat als het biechtgeheim of beroepsgeheim, de vraag is moet het biechtgeheim niet geschonden worden als men zo, een crimineel feit als kindermisbruik, moord, verkrachting (zeg maar iets, want die dingen gebeuren nooit in deze wereld) kan tegenhouden. Als het een biecht is van de orde "Heer vergeef me, ik heb aan mn pietje getrokken terwijl ik lustgevoelens had" dan kan het me niets schelen. We hebben nu een bischop die meermaals te biecht is gegaan bij eenzelfde persoon ... en die bischop zn misdaden bleven duren, iets wat de biechtvader had moeten kunnen inzien. Als de RKK en haar gemeenschap niet kan inzien waar de grenzen liggen, dan denk ik dat we ff een paar nieuwe wetten moeten stemmen die het biechtgeheim/beroepsgeheim reguleren.

Alleen de priester in kwestie kan beslissen vergiffenis schenken of niet. Zie Joh. 20, 23

Wat heeft dat te maken met eender welke reactie in deze thread dat ik poste?

Het is de taak van de priester om de persoon die gebiecht heeft aan te moedigen om naar de politie te stappen.

Het probleem met Vangheluwe zal vooral liggen aan zijn ziekelijk persoontje, maar aangezien biechten door de bisschoppen liefst vergeten wordt, zal de biechtvader ook amper begeleiding hebben gekregen rond het biechten.

Dat is juist.
Voor de niet-katholieken, een echte biecht (tegenwoordig nog zeldzaam) bestaat uit 3 delen: het opbiechten van de zonden, het wel of niet geven van de absolutie en het geven van een penitentie.
Als de zonden heel zwaar zijn kan de priester ervoor kiezen geen absolutie te geven. Het is dus best mogelijk dat de persoon Vangheluwe 100 keer zijn fouten gebiecht heeft maar nooit vergeven werd. Dat zullen we nooit weten want het behoort ook tot het biechtgeheim.
De priester legt een penitentie op in verhouding met de begane zonden. Dat kan gaan van een Weesgegroetje tot een bedevaart of ... mogelijk het bekennen van de schuld aan een wereldlijke overheid en zo ook wereldlijk recht laten geschieden. Natuurlijk heeft de priester geen echte macht om die penitentie te laten uitvoeren, hij is geen politieman. Het is echter vanzelfsprekend dat als een biechteling de penitentie niet volledig volbrengt, de absolutie vervalt en de biechteling nog even zondig is als voor de biecht. Zijn biecht heeft dan geen enkele waarde gehad.
Een priester mag het biechtgeheim nooit schenden. Dan begaat hij zelf een doodzonde. Het biechtgeheim is eigenlijk een geheim tussen de biechteling en God.

Met als gevolg dat men misdaden niet gaat opbiechten hé...
Het lijkt me zowieso maar een rare bedoening als men iets tegen zijne of hare god wenst te zeggen, dit via een tussenpersoon te doen ... 't Is alsof de pastoor de ultieme Flair-roddelrubriek is , alle roddel moet hij wel kennen ... :?
Er is een grondige "pimp my kerkje" nodig, en 't biechtgeheim is één van de dingen die een deftige verandering moet doormaken...
An sich is de kerk een goed idee om mensen ergens mee bezig te houden, 't zijn de menselijke interventies in't geloof die de boel verzieken ... :-D

Zoals ik al zei: een echte biecht is tegenwoordig zeldzaam. Dit is grotendeels te wijten aan het feit dat vele gelovigen inderdaad het nut van een tussenpersoon niet inzien. Er worden nu een soort algemene biechten georganiseerd die naar mijn mening volledig hun doel voorbijschieten maar in zulke biecht weet de biechtvader natuurlijk nooit voor welke zonden de mensen vergeven willen worden.
Verder zijn er tegenwoordig zo weinig priesters dat het praktisch onmogelijk zou zijn, vooropgesteld dat de mensen nog echt willen gaan biechten, om al die biechten te horen.

Bij dokters en psychiaters bestaat inderdaad beroepsgeheim. Pastoors hebben geen beroepsgeheim.
Bij dokters en psychiaters geldt wel de plicht om zaken te melden die anderen in gevaar brengen. Pastoors vegen daar hun klak aan.

Het biechtgeheim is een wettelijk erkend beroepsgeheim, zover ik weet. En priesters zijn volgens het kerkelijk recht verplicht om hun klak te vegen aan zulke wetten die ingaan tegen de godsdienstvrijheid.

Het biechtgeheim is wettelijk erkend.

Ik zou daar wel eens een wettekst over willen zien. Ik dacht niet dat het biechtgeheim onder beroepsgeheim valt. Dacht dat daar een uitzonderingswet op gold.
In alle geval mag eht kerkelijk recht geen voorrrang hebben op het burgerlijk.

Doodzondes en goden zijn irrelevant in een burgerlijke maatschappij. We leven tot nader order niet in een theocratie. Het enige wat telt is het volgende :