laat ons gedenken....de schrijfmachine...
 

http://www.dailymail.co.uk/sciencete...rs-Mumbai.html

Want het is nu officieel..ook de laatste fabrikant (in India) stopt er mee.

Ach...de tijd dat een veel jongere kelt nog zijn verslagen zat te tikken op een Olivetti ,potje tipp-ex bij de hand,en een pak papier...
En dan het typen zelf...knal,pets,knal....tzzzzsp.....een feest voor het oor.:oops:
Voor een verslagje van 10 bladzijden waren uiteindelijk wel 20 vellen papier en een half potje tipp-ex nodig,en dan,om het er een beetje deftig te doen uitzien ,op stap naar een bepaald winkeltje waar ze de beste kopieermachine van het dorp hadden.

Wat waren we toch HELDEN :|

maar we hebben wel deftig leren typen!

Hihi, 'k herken dat. Zo nen Olivetti: lawaai dat zo'n machine maakte! En elke keer ge op 't einde van de regel kwam, zo dat vervelend belletje: PING!
Grappig achteraf bezien. Ik heb het potje tipp-ex ni echt meer meegemaakt: bij ons was dat een velletje papier waarmee je moest (uw verkeerde letter/woord) overtypen.

idd...en,zoals gezegd,doordat ik zo een knoeier was,en er bovendien nogal dikwijls grafiekjes op mijn werk moesten (gekleefde rechthoekjes millimeter- of logaritmisch papier) moest ik dus nog fietsen naar een kopieermachine ook om mijn werk in een presenteerbare vorm te krijgen....

Je was over gans de gemeente bezig met je werk,in die tijd ....:roll:

Ja; dat heette toen "vingerblind" typen. Tijdens de les kwam er zo'n houten bakje over uw typmachien, waardoor je uw vingers niet meer kon zien.
Tegelijkertijd speelde er een "cassetterecorder" waaruit ritmisch tik-tik-tik klonk.:lol:
We moesten dus op het ritme van die 'tik-tik-tik" typen.
Ik weet nog dat na zo'n lesuur het uuuuren aan een stuk 'tik-tik-tik' in mijn hoofd deed. Om zot te worden eigenlijk.:-)

Ik heb er nog een staan, een halve eeuw oud, in perfecte staat, een Olympia Monica, tweekleurig, oerstevig:




Zou men nog linten verkopen?

Nooit geleerd en ik kan het nog niet. :-(

stevig vasthouden.....een volgende generatie zal in stomme verbijstering staan kijken naar dat ornament....Dan zul je kunnen zeggen "in mijnen tijd bouwden ze nog schrijfmiddelen waarmee je een gat in de muur kon kloppen".... :lol:

Wij moesten in die tijd idd ons plan trekken zonder moderne middelen. Kopietje nemen was een hele onderneming waarvoor je uren van huis weg was.
Ik heb nog de voorloper van kopietjes gekend: dat heette toen "stencils". De leraar had zo'n machine waaruit die stencils kwamen. Toen hij die uitdeelde waren die nog nat. Kreeg je zo'n vies, nat blad toegestopt. En het allerergste: dat STONK!!! Bwah, stinken dat zo ne stencil deed.

Ik heb nogal wat stencils getikt voor de lessen van mijn vrouw. Een fout moest met gekleurde lak verbeterd worden. :-P

Aan d'univ heb ik er ook nogal wat gedrukt voor alle soorten dingen: ik had de sleutel van een lokaal waar een stencilmachine stond. 8-)

Die linten...herinner mij dat nog goed. Dat waren zo'n rolletjes rood en zwart. Dan moest ge uw typmachine "demonteren", dat lint -in 2 rolletjes verdeeld- daarin plaatsen, uw machine terug dichtmaken. Man-man...ik heb hier nog ergens zo'n linten liggen.

Wat betreft een gat in de muur kloppen: het is doordat ik op zo'n machine leren typen heb (ge brak bijna uw vingers, zo hard was dat om een toets in te drukken), dat ik nu nog steeds op mijn toetsenbord "klop" . Mijn kinderen zeggen altijd: Seg Ma, ge moet op die toetsen ni zo hard kloppen he, ge moet die gewoon voorzichtig induwen.
Tevergeefs: ik BLIJF echt "rammen en kloppen" op mijn arm klaviertje.:-)

Hoax dus:
Brother heeft er nog op zijn site:
http://www.brother-usa.com/typewriters/




en:
http://www.brother-usa.com/typewrite...aspx?src=EM530

http://www.brother-usa.com/SiteSearc...?sk=typewriter

Om nog maar te zwijgen over de kracht die nodig was om de "shift" knop in te drukken.
En dan de hamertjes die tegen elkaar botsten en vast kwamen te zitten.

Sorry hoor Filosoof: hetgeen jij hier nu toont zijn de "modernere" typmachines. Ik veronderstel dat jij de 'oude bakken" niet meer meegemaakt hebt.;-)

:lol::lol: Als ge dat nu tegen iemand vertelt geloven die dat zelfs niet. Ik heb nochtans héél dikwijls die hamertjes uiteen moeten halen se. Pfff.

Wie herinnert zich nog de "tabulator"?:lol::lol:

Ik heb nog zo'n oude bak staan.
De modernere heb ik ook gekend: IBM-met-bolletje bvb.


Goede machine, ik gebruikte die van mijn dactylo wel eens na de uren. Ingebouwd correctielint.

Jij hebt nog zo'n oude bak staan: ik heb op zo'n oude bak leren typen. Wel een verschil.
Wss ben jij iets jonger dan ik.:-):-)

Jaja, een lat met inkepingen achter de rol waarop ik ruitertjes kon verplaatsen. en de tab stuurde de wagen naar 't volgende ruitertje