Kritiek op De Wever
 

Mijn verontschuldigingen als dit onderwerp al zou bestaan. Ik vraag me gewoon iets af. Je kan naar mijn aanvoelen 2 soorten kritiek op De Wever uiten :

* Hij is niet bereid tot compromis
( Hij kan het niet, hij is te radicaal, etcetera )
Niet bereid tot compromis wil volgens mij zeggen dat hij zijn programma niet loslaat en zich niet kan inleven in de mening van de andere. Te radicaal vasthangen aan de eigen mening zeg maar.

* Hij is een verrader van zijn kiezers en zijn eigen programma
( Hij is niet consequent, hij wil opeens wel onderhandelen over sociaal economische, etcetera )
Verrader van het eigen programma wil zeggen dat je niet consequent bent. Enkele dagen terug was er nog een topic op dit forum in die zin "nva is monarchistisch geworden".


Ter verduidelijking

Persoonlijk wens ik geen van beide bovenstaande kritieken te onderschrijven.

Wat ik me wel afvraag is - over alle nva bashers alhier aanwezig - welke van beide kritieken ze willen volgen. Beide vormen van kritiek kunnen een terechte houding zijn als je er goede argumenten voor hebt ( al zie ik die niet ) en doe gerust je best om ons te overtuigen. Niets is immers gezonder voor een partij dan in vraag gesteld te worden en de kans te hebben jezelf tegen eerlijke kritiek te verweren.

Punt dat ik wil maken is echter dat je volgens mij niet BEIDE vormen van kritiek kan combineren. Tenzij ik één of andere nuance gemist heb. Allez, ik kan moeilijk zeggen dat De Wever te hard aan zijn programma vast houdt en daarom geen compromis wil/kan sluiten en tegelijkertijd declareren dat hij zijn eigen programma te gemakkelijk overboord smijt. Welk van de twee is het nu ? Ik denk dat je - als je die twee kritieken toch combineert - je een probleem hebt, namelijk dat het je niet gaat om een eerlijk debat maar veeleer met een koste wat het kost inhakken op de NVA. En dat lijkt me dan weer intellectueel oneerlijk te zijn.


Daarom deze draad. Als je tegen de NVA bent, welke van deze twee kritiekvormen volg jij en waarom ? Of wil je toch die twee vormen van kritiek vermengen en vind je dat mijn inschatting ( dat die elkaar wederzijds uitsluiten ) fout is ? En zo ja, waarom ?

Ik zou het graag snappen.


mvg. Sint Ignacius

Hij is dik. Tot daar de gefundeerde kritiek van Belgicisten op BDW

Misschien kan je ook gelijkaardige topics opstarten over Gennez, Tobback, Beke, en nog een hele boel anderen...

Wat een dwaze draad :roll:

Niet bereid tot een compromis: Hij doet niet genoeg toegevingen
Hij is een verrader van zijn kiezers: Momenteel verwezenlijkt hij helemaal niets van zijn programma, zodoende heeft de kiezer niets aan zijn stem

De vraag is natuurlijk wat de kiezer daarvan denkt; is dat de fout van N-VA of niet?

Ik stemde niet op BDW, maar heb wel veel respect voor hoe hij de zaken aanpakt, en hoe standvastig hij blijft.
Een van de opties moeten kiezen, omdat je "tegen" bent is belachelijk.
Het is niet omdat je niet voor iemands ideëen bent, dat je geen lof kan hebben over hoe die persoon zijn job doet.

Als hij in de huidige situatie wel iets verwezenlijkt, is dat direct hoogverraad.
Liever geen regering dan zulkeen gedrocht die we de laatste 12 jaar hadden.

Klopt, maar de topicstarter heeft wel een punt dat N-VA bashers deze kritiek vaak combineren.

Als Vlaams Nationalist moet hij er nu mee ophouden - Nu zeker dat we weten dat de Koning de lakens uitdeelt.
Hoe is het te combineren, wanneer een partij de onafhankelijkheid uitroept, zich als premier van dat land wil profileren.
Indien hij verder doet is het de zoveelste lafaard in de rij

We wachten allemaal op u, de held Pin en Puk.

Niemand roept de onafhankelijkheid ut en niemand profileert zich als premier. ^^

natuurlijk is het uw recht elke kritiek (volgens u 2 soorten !, waar ge u echt van distantieert) op BDW en de N-VA, onbegrijpelijk te vinden en verongenoegd af te doen als inhakken op de N-VA en N-VA bashen (precies een teer plantje die N-VA), maar deze vooringenomenheid staat "het willen snappen"
in de weg, en natuurlijk kunnen een gebrek aan compromisbereidheid en tegelijkertijd weinig van eigen ideeen realiseren of eigen programma verloochenen samen gaan.(dat is politiek weet ge)

Ben ik een N-VA basher of ben ik tegen de N-VA louter om het feit dat ik de Maddens-doctrine, de BAERT doctrine en de wijze Van Rompuy regeringsonderhandelingen maar niets vind ?

Je moet ook een duidelijk onderscheid maken tussen Bart De Wever en zijn politieke visie en Bart De Wever als partijvoorzitter. Bart De Wever als partijvoorzitter moet wel degelijk zich schikken naar zijn achterban. De verschillen kunnen voor velen miniem lijken maar dat is vooral omdat ze zoveel mogelijk verborgen worden gehouden.

De Maddens-doctrine of de Baert-doctrine komen gewoon niet meer ter sprake. alleen al het feit dat ze onderhandelen over BHV doorkruist dit al.

Dat de wijze Van Rompuy daarentegen gebruikt wordt, dat is de fout van de Franstaligen zelf, die hadden maar in 2007 een beetje redelijk moeten zijn.

Dus je bent voorstander dat N-VA zich terugtrekt uit de onderhandelingen en dat ze hun volledige (stilzwijgend) fiat geven aan de lopende zaken regering ?

Ondertussen al een paar maanden geleden. Kris Peeters die verwoordt dat de Vlaamse regering niet zal bijdragen tot besparingen. Dit is het "we draaien de geldkraan dicht totdat de Waalse broeders zelf met een voorstel komen"-principe van de Maddens-doctrine. Je hebt een punt dat de beslissing om BHV niet te stemmen in het parlement niet volgens de Maddens-doctrine is. Maar voor de BAERT doctrine is wel een onderhandelde oplossing mogelijk:

De BAERT doctrine uit het Anciaux interview van Knack :



Ik kan er begrip voor opbrengen als men deze onderhandelingstechniek voor enkele weken aanhoudt en er dan ook een akkoord over het communautaire uit de bus komt. N-VA argumenteert zelf dat het communautaire debat eigenlijk hetzelfde is dat het sociaal-economisch debat. Die stelling gaat op als je geen sociaal-economisch beleid meer ziet op het federaal niveau en ook de volledige sociale zekerheid wordt overgedragen. Hoe kan je met zo'n uitgangspunt onderhandelen met " l' Union fait la force"-partijen ?

De Baert-doctrine en een onderhandelde BHV-oplossing is niet compatibel, want
1) je krijgt minder Vlaamse zelfstandigheid ==> Brussel/Franstalige Gemeenschap blijft bevoegdheden uitoefenen op Vlaamse grond
2) elke toegeving is een te grote kost
3) een onafhankelijkheid van Vlaanderen wordt zéér bemoeilijkt.





kom zeg, er kan toch echt geen zinnige mens nog geloven dat de Franstaligen een staatshervorming gaan maken eens dat er een regering is??

Blijkbaar is er nog altijd geen akkoord over BHV. Ik denk dat zeker voor het partijbestuur van de N-VA en voor de achterban de BAERT doctrine nog altijd een criteria is om alles aan af te wegen en bovendien de wijze van onderhandelen te bepalen.


En dan ? Kan je er iets bij voorstellen dat sommige mensen de staatshervorming zien als iets dat enkel voor onze heren/dames politici zo'n enorm belang heeft ?

Zowel Leterme in 2007 als Dewever in 2010 zijn naar de kiezer gegaan met 1 grote belofte: een nieuwe staatshervorming. Zeker de overwinning van Dewever kan je toch vertalen in een duidelijke vraag van een pak Vlamingen om die belofte na te komen, niet?

Ik denk dat de kiezer iets anders verstaan heeft onder die vermeende beloftes. Meer in de aard dat er geen herhaling ging zijn van 2007.

Zijn er in de verkiezingsdebatten uitgewerkte oplossingen voor BHV verdedigd ?

Wat is er volgens jou eigenlijk mis met het wetsvoorstel dat in de commissie is goedgekeurd?