Gezinspensioenen
 

Blijkbaar is het zo dat indien bij een koppel dat geniet van gezinspensioen (vrouw is nooit gaan werken), één van beide moet opgenomen worden in een verzorgingstehuis, de andere partner gewoon met de overschot van het pensioen moet zien toe te komen.

Hoe moet men dat dan oplossen? Het antwoord was dat ze dan hun huis maar moesten verkopen (ja waar gaat de onfortuinlijke partner zonder overschot dan wonen?)

Ik denk dat er in ieder individueel geval er een andere oplossing mogelijk is.

In het algemeen is er een limiet aan de "onderhoudsplicht" - men heeft doorgaans recht op een leefloon in het geval dat het gezinspensioen niet voldoende is om de kosten van een RVT te betalen ; een OCMW dat je verplicht het huis te verkopen zou in sommige gevallen nogal lelijk staan kijken indien de door haar uit te keren gelden als eindeffect hoger blijken te zijn dan een fatsoenlijke subsidiëring.

Het gezinspensioen is wèl voldoende om de opvang van de zieke partner te betalen, maar dan schiet er dus niks over voor de partner die gewoon thuis in het huis blijft wonen. In dit geval, de persoon die heel zijn leven gewerkt heeft en bijgedragen voor de pensioenkas.

.

Juist. Wat is volgens u het alternatief ? Je wilt toch niet dat de staat opdraait voor uw ( vrouw is nooit gaan werken zoals je zelf zegt ) kosten als het gezinspensioen wordt opgesoupeerd aan een rust- of verzorgingshuis tvv uw kostwinner. Er zijn nu eenmaal grenzen.

Das balen, omgekeerde hypotheek nemen ? Kinderen ? Samen het rusthuis ingaan ?

Scheiden? Kan de vrouw via OCMW in rusthuis (overlevingspensioen?), en man blijft in zijn (scheiding van goederen) woning wonen en krijgt een pensioen als alleenstaande. Lijkt me beste oplossing.

Langs de andere kant, waarom noemen we het een gezinspensioen als klaarblijkelijk een gezin er niet kan van overleven?

dat was in feite de onderliggende kwestie bij mijn vraag.

De pensioenen van werknemers (niet ambtenaren) worden afgeroomd tot een maximum dat jaarlijks wordt aangepast. Maar dat maximum is dus niet voldoende om een eigen rusthuis te betalen.

Het huis is dus enkel van de man en ze zijn met huwelijkscontract getrouwd ?

dat is mijn beste piste. In het andere geval ben je de pineut. Dan kan hij op straat gaan wonen terwijl de vrouw in het rusthuis het huis oppeuzelt.
Het huis kan natuurlijk ook verhuurd worden, maar dan staat de man ook op straat en met de opbrengst van de woning kan hij gewoon enkel zelf een appartementje huren.

Blijft: het huis verhuren en als supergezonde springlevende persoon maar samen met je demente vrouw in het tehuis gaan zitten zeker?

Sorry Cynara. Wat je vertelt geldt voor beide partners. Waarom leg je begod de nadruk op die vent ?

omdat in het voorbeeld dat ik geef, de man springlevend is (degene die jarenlang heeft afgedragen), gehuwd met scheiding van goederen, en de vrouw moest opgenomen in het rusthuis, waardoor de man slechts een paar euro van zijn pensioen overhield om de maand mee rond te komen.
Wat is daar zo moeilijk te begrijpen aan?

Het komt er dus op neer dat je met een gezinspensioen niet beiden naar het rusthuis kan.
Als hij scheidt kan mevrouw wèl naar het rusthuis (OCMW moet niet voor 67% voor immigranten gebruikt worden, tenslotte werd er afbetaald), en de man kan het huis behouden én zijn pensioen voor alleenstaande (waar hij voor betaald heeft).

Als hij scheidt moet zijn eega niet "in onverdeeldheid" blijven en kan het huis nog altijd door het OCMW als (gedeeltelijke ?) betaling geclaimd worden.
De enige methode om het huis uit de "klauwen van de gemeenschap" te houden is het tijdig weggeven aan de kinderen/ en of kleinkinderen -
die eventueel een woonrecht toekennen aan de vader.

Er vertoeven praktisch geen allochtonen in RVT rusthuisen zelfs indien die door de familie opgevangen nog een leefloon zouden krijgen komt dit goedkoper uit voor de gemeenschap - zouden we dat voorbeeld niet volgen ?

Niet wereldvreemd worden.

Zelfs al hebben beiden een privé-pensioen, dan nog kan het zijn dat ze te kort komen. Voorbeeld als er in hun gezinsleven eens een zware tegenslag was, waardoor er misschien zelfs geen huis te verkopen is.

Ik heb nog een tijdje vrijwillig onderzoeken gedaan van aanvragers van hulp aan een sociale VZW.

Maar om de minimumpensioenen op te trekken tot het niveau dat een echtpaar er een gezamenlijk verblijf in een bejaardenhuis van kan betalen ... zal er nog iets meer moeten gebeuren dan het rechttrekken van de transferts.
De Vlaamse zorgverzekering is al een klein begin.

Niet als ze met scheiding van goederen gehuwd waren en het huis op zijn naam staat.

Indien we het voorbeeld van de allochtonen gaan volgen dan moeten we er wel voor zorgen dat in plaats van twee werkende partners, er eentje tenminste thuisblijft om voor zijn bejaarde ouder te zorgen nietwaar? Of wil je enkel de vrouwen terug aan de haard?

Inderdaad. Ik had het kunnen denken. Het zijn de allochtonen die onze kansen verkwanselen. Allez, we weten ondertussen wie de zondebok is die onze rustplaatsen afpakt.

Rusthuizen zijn gewoonweg te duur. Ze zijn te duur om door de gemeenschap te worden bekostigd. Stel je de vraag of rusthuizen niet minder duur kunnen zijn, of het niet met wat minder kan. Een pak rusthuisbewoners leven een pak comfortabeler, en krijgen meer aandacht, dan dat ze tijdens hun actief leven gewoon waren.

Een rusthuis is geen hotel, of zou het toch niet mogen zijn. Laten we dus in de eerste plaats schieten op een medische sector voor wie het beheer van een rusthuis niet meer is dan cumul, zijnde een gemakkelijke vorm van inkomsten.

Conclusie: de normen binnen de publieke verzorgsector liggen hoger dan wat de persoon levenslang gewoon is.

En laten we eerlijk zijn, geen loodgieter die het initiatief neemt een rusthuis uit te baten. Rusthuizen zijn en worden meer en meer de melkkoeien van de sociale zekerheid. Melkkoeien die op de koop toe worden uitgebaad door de elite. Klint dit anti-liberaal ?

Ik denk dat je Roger nu wel heel erg verkeerd begrijpt: waar schreef hij dat allochtonen onze kansen verkwanselen?

IK schreef dat het OCMW niét dient om voor 67% voor inwijkelingen te zorgen zoals in Antwerpen het geval is. Niks met ouderlingen te maken.

Rusthuizen zijn natuurlijk te duur en m.i. gebeuren er hopen onnodige kosten, terwijl noodzakelijke verzorging ontbreekt. De dokter hoeft écht niet dagelijks zijn visite te komen aanrekenen en mensen verzorgen moet helemaal niet worden verrekend per lichaamsdeel (enkel gezicht wassen, helemaal wassen, haar wassen...) maar de verzorging moet natuurlijk wèl betaald worden.

Het is wèl kostelijk om mensen eten te geven �* rato van één gevoederde door één verzorger, dit kan verdeeld worden (één verzorger die drie of vier mensen het eten in de mond stopt). Dit zijn ook geen hotelkosten. Verversen van pampers lijkt me ook een interessant gegeven, anders kunnen de mensen thuis ook heelder dagen op hun kakstoel blijven zitten.

Cynara. Ik ben het daar mee eens. Maar herlees je beginpost dan eens. Daar lees ik het woord vreemdeling of allochtoon niet. Wees dan eens duidelijk van in den beginne.

Ok. We wijken af van het onderwerp 'rusthuizen'. En toch heb je gelijk: het wordt tijd dat het draagvlak immigranten wordt bestudeerd. Maar om het dan toch bij het onderwerp rusthuizen te houden: je laat een Marokkaanse man of vrouw van 80 jaar in ons landgebied niet op straat creperen. Zo is dat.

En dat gezinspensioen. Hoe zit dat eigenlijk ? Is er onrechtvaardigheid ? Zoja is dat vlug gefikst. Mannen hebben op dat vlak niet meer rechten dan vrouwen. Als je het tegendeel kan bewijzen dan wil ik wel eens mijn nek uitsteken.

Hebben we het nu over allochtonen of over onze pensioenen ?

Helemaal niet. Tenminste indien ge onder de elite ook de ocmw's rekent.
Vroeger werden de rusthuizen nog uitgebaat door de nonnekes. Die werkten nog goedkoop. Misschien dat er hier en daar nog een idealistische vzw overschiet.
En dat de pensioenen in Belgie (veel) te laag zijn, en de belastingen/rsz (veel) te hoog, is een open deur intrappen.