naar de afschaffing van de geslachten?
 

vrede,

ter info: http://www.parentcentral.ca/parent/b...-gender-secret

persoonlijk vind ik het een moedige en terechte keuze van deze ouders. jammer dat de maatschappij zo hevig reageert op hun weigering om het geslacht van hun baby bekend te maken.

voor meer wetenschappelijke informatie over gender-kwesties in onze maatschappij: http://www.vn.nl/boeken/non-fictie/h...ha-ten-broeke/

vrede,

redwasp

Tja, 't is toch maar een kwestie van maanden tot het kind zelf wel kan meedelen of het een jongen of een meisje is. Ik snap hen wel, maar vindt dit een beetje aandachttrekkerij...

Ik denk toch vooral, ocharme dat kind. Allez, nu zal dat allemaal wel niks uitmaken en misschien draaien ze wel bij, maar eens dat uw kind sociaal actief is (een paar jaar oud) lijkt het mij toch wel mogelijk licht schadelijk als ze dan nog altijd hun kind als een genderless persoon beschouwen/opvoeden...


Het is wel modern maar belachelijk vind ik, die trend om het bestaan van verschillen tussen de geslachten te ontkennen. Misschien is er een klein percentage die daarin niet helemaal past naar eigen gevoel en die mogen dat van mij gerust doen.
Gelijke kansen voor mannen en vrouwen: ja. Mannen = vrouwen? Nee.

Die ouders zijn gewoon geschift. Dat ze hun kinderen keuze geven is begrijpbaar maar dat ze dit verder trekken tot het geslacht is wereldvreemd. Een geslacht kies je niet, je wordt ermee geboren.

Goei punt. Ik ken ne gast (en da was echt ne jongen-jongen voor de rest die zeepkistautos bouwde en buiten speelde) die toch gere met Barbies speelde toendat 'em klein was en die kreeg die ook van zijn ouders en voor zover da ik weet deed niemand op school daar raar over.
Hij is voor de rest toch altijd mannelijk geweest, en ook heterosexueel dus daar heeft het niks mee te maken.

Dus ja, ge kunt ook uw kinderen vrij van vooroordelen opvoeden en meegeven dat ze ook dinges kunnen doen die niet binnen het 'hokje' past; zonder daarom zijn/heur geslacht volledig te ontkennen.

Je hebt ballen of je hebt ze niet.
Wat ze er later mee doen heeft niks met het geslacht te maken.
Ouders rijp voor het slachthuis? I think so.

Een kind de keuze geven om te bepalen wat het is, wat een onzin zeg. Uw Chromosonen bepalen of je man of vrouw bent en je hebt daar zelf helemaal geen keuze in te maken. Die ouders zijn gewoon op hun hoofd gevallen.

Er is al eens zo een experiment geweest, waarbij het kind zich naderhand van kant maakte. Ze zouden dergelijke ouders uit de ouderlijke macht moeten ontzetten.

Het is te belachelijk voor woorden. Ik zie trouwens niet het minste voordeel.

Ik zie daar een paar kandidaten voor mijn gedwongen sterilisatieproject. Ze bedoelen het vast allemaal goed, maar dat betekent niet dat het geen idioten zijn.

Oud Vlaams spreekwoord: zot zijn doet geen zeer.
Recente toevoeging: maar 't kan wel ambetant zijn voor de anderen.

Te ridicuul voor woorden.

zelfs speelde ik met poppen en vanaf een jaar of 10 met de meccano en legoblokjes. Zelfs de tankwagens van mijn broertje werden mee in het spel betrokken.
Mijn dochters hebben mijn voorliefde voor Lego blokjes nooit gedeeld, speelden amper met poppen maar waren vooral bezig met "zang en dans" geloof ik.

ben ik nu lesbisch omdat ik wel met de meccano speelde en kranen bouwde?

Het gaat ook niet om de keuze van het kind voor een geslacht. Waar het om gaat is dat het eerste dat mensen willen weten van een baby het geslacht is. Maar dit komt voort uit het feit dat het zo'n beetje het enige is dat je over een kind kan zeggen op die leeftijd, niet omdat het relevant is voor de directe toekomst. Een meisje krigt van iedereen roze jurkjes en poppen, een jongetje blauwe shirtjes en knuffelberen, maar het gejank en geschijt zijn hetzelfde. Als het verschil te zien was zou het ook niet mogelijk zijn om het op deze manier geheim te houden.

En natuurlijk, op den duur ontwikkelt dat kind vanzelf een voorkeur voor bepaalde kleuren en activiteiten en bovendien een uiterlijk waaraan je het geslacht kan zien, maar misschien is het inderdaad wel helemaal zo'n slecht idee niet om zo'n kind niet een bepaalde kant op te "dwingen". Als zo'n kind vanaf de geboorte tussen de roze jurkjes en poppen leeft zul je nooit weten of dat echt haar keuze was geweest, of dat het gewoon al een gewoonte was tegen de tijd dat ze zich bewust met de wereld begon bezig te houden.

Mens zijn is meer dan een jongetje of een meisje zijn. Als dat het enige is wat mensen over je weten je geslacht is gaan ze daar te veel op focussen. Vertel een man in een kroeg maar eens dat je een zus hebt. Hij zal meteen vragen of ze een beetje leuk is. Vertel hem dat je laatst bij het afstuderen van een natuurkundige was, en o ja, het was je zus, dan gaat het gespek over natuurkunde of afstuderen. Kinderen komen hierdoor in vrij extreme genderrollen terecht, extremer dan waar de meeste volwassenen uiteindelijk op uitkomen. En feitelijk is dat best wel vreemd ja. Afhankelijk van hoe ze het over een tijdje aanpakken vind ik dit eigenlijk helemaal zo'n slecht idee nog niet.

Dus ? Dat is gewoon een simpele vraag, en is het geheel niet bedoeld om het kind in een bepaalde richting te duwen.

Zonder in clichés te willen hervallen kan ik toch stellen dat de overgrote meerderheid van kleine meisjes veel liever met poppen speelt dan kleine jongetjes, enz.

Focussen is overdreven uitgedrukt. Men vraagt gewoon verder in die richting, ik zie daar geen problemen in.

De énige die kunnen focussen, of het kind een bepaalde richting in duwen, zijn de ouders, einde discussie. Wat de buitenwereld met het geslacht van het kind te maken heeft, is mij tot op heden nog steeds een raadsel. Waarom ze dus mysterieus doen, is mij eveneens een raadsel.

Dat de ouders idioten zijn, wordt trouwens bevestigd door het feit dat één van hun andere kinderen "Jazz" heet.

Iedereen die een seconde vooruit kan kijken, houdt rekening met de grote waarschijnlijkheid dat een modern kind zich geen fluit interesseert voor Jazz, of er zelfs een gloeiende hekel aan heeft. Voor de rest van je leven gaat het grapjes moeten sliken , of verwijzingen moeten horen naar Jazz-muziek, ook al weet het daar niets van. Leuk hoor.

Maar de ouders, ruimdenkend als ze zijn, zadelen dat kind toch maar op met een dergelijke naam. Alles in de naam van vrijheid, maar werd het kind dan gevraagd of die naam ok was ?

Daar ben ik van overtuigd, maar is het niet mogelijk dat we, na het weten onbewust het kind in een bepaalde richting duwen?
Denk maar aan cadeautjes voor een verjaardag.
Aan jongens zult ge iets anders geven dan aan een meisje.

En is dat omdat ze doorgaans ook poppen krijgen en jongens niet, of is het een eigen keuze?

Dat is wat te kort door de bocht.
Er zijn ook familieleden, vriendjes, opvoeders, leraars, TV, ...

Ik zou dit sociaal experiment persoonlijk ook niet doen, maar ik kan me wel vinden in de mening van Bovenbuur.

Ik pleit niet voor een bevestiging van clichés, maar de waarheid heeft ook haar rechten. Geef aan een jongetje van pakweg 5 jaar een mooie pop, en aan een meisje van 5 jaar een speelgoedbrandweertruck. De meesten zullen er wel eventjes mee spelen omdat het nieuw is, maar meer ook niet, en na een kwartier ligt het daar.

Geef aan een tienjarig jongetje een megacool boek over dinosaurussen, en hij is verkocht. Geef dat zelfde boek aan een meisje, en ze zal het amper eens doorbladeren. Aan dat jongetje moet je ook geen boek over prinsessen geven, hij zal het in de verte eens bekijken.

De meeste jongens gaan onbewust voor het wat stoerdere, terwijl de meeste meisjes voor het grotere knuffelgehalte gaan.
Niet als ze nog zo klein zijn. Eén keer ze wat groter zijn, 6 �* 7 jaar, dan moet je als ouder inderdaad je invloed delen met de buitenwereld.

Maar niet als ze nog zo klein zijn.

Misschien.
Maar opnieuw: is dat omdat ze al beïnvloed zijn in hun keuze of niet?

Aan 6 jaar is de identiteit al lang gevormd.
Ik heb herinneringen van toen ik anderhalf a 2 jaar was.
De beïnvloeding is er zodra er bewustzijn is.
En het is niet omdat we ons niets meer herinneren van voor die 2 jaar dat we niet bewust en beïnvloedbaar waren.

Again, ik zou het zelf niet doen, maar vind het wel een interessant sociaal experiment waarover ik persoonlijk niet zomaar kan zeggen dat het nonsens is.

Bijlange niet, er is hoogstens een bepaald fundament gelegd. Je persoonlijkheid wordt in de loop der jaren steeds verder ontwikkeld door o.a. je opvoeding, je school, je vrienden, levenservaring en persoonlijk geluk of tegenslag.

Op 6 jaar is je persoonlijkheid verre van gevormd.
Ik betwijfel of je je nog iets kunt herinneren, maar ook al is het zo, is het gewoon een flard van een beeld dat je je nog voor de geest kunt halen. Heeft niets te maken met ontwikkelen van persoonlijkheid.

Het is totale nonsens.
Stel je een kroostrijk gezin van 12 kinderen voor. Denk je nu echt dat die sexe-gewijs een gescheiden opvoeding gaan krijgen? Of denk je dat ze die kinderen moeten verhinderen te ontdekken of ze een spleetje dan wel fluitje hebben omdat ze anders gender-belast zouden worden?

Die ouders hadden ze inderdaad beter zèlf een knoopje in hun genderdinges laten leggen.