Dominique Strauss-Kahn en het verval van links - miljonairsocialisten
 

Dominique Strauss-Kahn is zogezegd een "socialist", of toch lid van de "Socialistische Partij" van Frankrijk.

De man is een multimiljonair. Houdt van snelle wagens en duur eten. Is altijd omringd door rijke mensen.

Was tot voor kort baas van een van 's wereld's grootste symbolen van het kapitalisme: de Internationale Munt Spons, die meerdere landen van de kaart heeft geveegd.

Laten we serieus blijven: hoe kan een socialistische partij, waar dan ook, multimiljonairs aanvaarden, die zich overal aan de kapitalistische tafel schuiven?

We moeten gewoon nieuwe namen zoeken voor linkse bewegingen.

Want van alle verschrikkelijke instrumenten van het postmoderne kapitalisme is "de Socialistische Partij" in Europa verreweg de meest verschrikkelijke. Kapitalistische partijen komen rustig uit voor hun "geaardheid". Maar niet zo de Socialistische Partij. Die werkt volop mee aan het systeem, maar doet dat slinks, op een hypocriete en laffe manier.

Ik stem al jaren niet meer op de SPa. Dat zijn verrotte en opgeschminkte geldzoekers.

Nieuwe namen en termen graag, voor iets dat écht op links lijkt. Snel graag. 't Is nodig.

Rechts is rijk
links wil rijk worden
wat is uw probleem?

Ik vind dat de term 'communisme' nog steeds het best weergeeft waar het hem om te doen is. De nadruk op 'het gemeenschappelijke', dit is samen produceren, samen beslissen over de grote strategische maatschappelijke opties, ... . Nadeel is natuurlijk dat die term enigszins in diskrediet is geraakt omwille van de ervaringen van het 'reëel bestaand socialisme'.

Een andere optie is om naar onszelf te verwijzen als de "radicaal- of radicale democraten" omdat dat volgens mij een fundamenteel punt is (of zou moeten zijn) voor elk emancipatorisch politiek project. De beslissingen nemen met een zo groot mogelijke werkelijke participatie van de bevolking, de logica van democratische besluitvorming op zo veel mogelijk maatschappelijke terreinen proberen toe te passen, actieve zelforganisatie van onderdrukten en uitgeslotenen, ... .

co-op
common unity.

'k zou graag afstand nemen van een -isme. ;)

Ik vraag me af of je wel eens praktisch in een politiek bestuur hebt geparticipeerd. De meeste mensen interesseert de concrete politiek geen reet. Ze willen nog wel globaal stemmen over een programma met beloftes voor vier jaar, maar daarna is het aan de politici om er het beste van te maken. Met hoogstens de oppositie in een waakhondfunctie, zodat de machthebbers zich niet al te grof aan machtsmisbruik te buiten gaan. Die actieve zelforganisatie van onderdrukten en uitgeslotenen is een fata morgana.

Waar het om gaat is dat een politicus gesteund door zijn politieke partij reële voorstellen doet over wat er binnen een regeerperiode bereikt kan worden. Daarvoor heeft de politicus een aantal intellectuele capaciteiten en bekwaamheden op het intermenselijke vlak nodig. Hoe arm of rijk iemand is, is slechts een onderdeeltje van het geheel waarom iemand wordt gekozen.

Jij aanvaardt klaarblijkelijk de huidige depolitisering als een vaststaand gegeven, ik doe dat absoluut niet. Het lijkt me heden eigenlijk niet meer dan logisch dat burgers zich apolitiek of antipolitiek opstellen. Ze hebben zeer weinig inspraakmogelijkheden (en zelfs die worden meer en meer uitgehold), de informatieverstrekking door de massamedia (als één van de belangrijkste actoren in de politieke socialisatie van de bevolking) beperkt zich vaak tot partijperikelen, schandaaltjes of de partij-tactische opties en wordt de laatste jaren gekenmerkt door een constante cynische ondertoon, ... . Kortom, die depolitisering is geen gevolg van de aard van de gemiddelde Vlaming of Nederlander, zijn algemene desinteresse, enz., maar wordt actief gestimuleerd door de verschillende machtsmechanismen en -logica van de neoliberale staat. Autonome zelforganisatie en sociale bewegingen zijn in die context cruciaal omdat deze in staat zijn om via mobilisatie, educatie en participatie een passieve bevolking te herpolitiseren en als directe actor op het politieke strijdtoneel te laten verschijnen (denk hierbij bv. aan de acties van Ademloos en StRaten-Generaal).

²
dat denk ik ook. De politieke wereld wordt gedomineerd door de industrie en de massa mag er niks in de pap te brokken hebben. De constante mediastroom met mededelingen als er "teveel" aan politiek wordt gedaan en "teveel" inmenging is, komt volgens mij rechtstreeks vanuit de machtsmechanismen die u benoemt en die juist geen machtsuitoefening vanuit het volk dulden.