Een meid met karakter !!
 

Sarah (18) was vijftien toen ze een zoontje kreeg, zeventien toen ze haar vriend verloor

Tienermoeder, weduwe, en nu afgestudeerd
zaterdag 09 juli 2011
GISTEL - Sarah Vanhooren(18) moeder van Kenji (3) hield woord: ze haalde zopas haar diploma thuis- en bejaardenzorg. Een sterke prestatie. Want vorig jaar is Guillaume(20), haar vriend en vader van hun zoontje, verongelukt. Sarah is ondertussen samen met Gregorie, de beste vriend van Guillaume.

Sarah Vanhooren uit Gistel was vijftien toen ze in haar vierde jaar middelbaar zat en zwanger raakte -'Ik werd wat slordig met de pil.' Zij en haar twee jaar oudere vriend Guillaume besloten het kindje te houden en hun leven voorts zo normaal mogelijk te leiden.

'Toen ik anderhalf jaar geleden aan jullie krant een interview gaf, heb ik beloofd dat ik mijn diploma zou halen, zodat mijn zoontje trots kon zijn op mij. Wel, ik heb mijn woord dubbel en dik gehouden. Ik heb niet alleen mijn diploma middelbaar gehaald, maar ik ben zopas ook nog eens geslaagd in het specialisatiejaar thuis- en bejaardenzorg.', zegt Sarah Vanhooren.

Ging dat vlot?

'Ik had heel veel steun van mijn moeder. Zij zorgde voor Kenji toen ik moest studeren. In mijn laatste studiejaar kwamen daar nog eens vijf lange stageperiodes bij. Tijdens één daarvan moest ik gedurende twee weken blijven slapen. Dat was lastig. Voor het eerst kon ik mijn zoontje voor het slapengaan niet knuffelen. Via de computer hadden we gelukkig wel videocontact.'

'Toch is het niet allemaal goed gelopen. Vorig jaar, op zondagmorgen 18 april, om tien uur belde de politie aan: Guillaume was verongelukt. Een dronken chauffeur had hem om zes uur 'smorgens van de baan gemaaid. Guillaume stak over, de chauffeur had hem niet gezien. Er waren zelfs geen remsporen. Gelukkig is de chauffeur wel meteen gestopt anders had ik er nog eens de onzekerheid van een vluchtmisdrijf bij.'

Zocht je psychologische steun?

'Neen. En eerlijk: ik heb de dood van Guillaume nog niet verwerkt. Ik schuif die opdracht voor mij uit. Ik wilde vooral niet stilvallen. Guillaume is in april verongelukt, een paar maanden later ben ik dat schooljaar uitgekomen met de prijs van meest verdienstelijke leerling.'

'Eigenlijk ben ik tot vandaag nog steeds aan het doorgaan op de drive die ik op gang bracht na het overlijden van Guillaume. Ik heb ook nooit pillen genomen. Zelfs niet de eerste dagen na zijn overlijden. Ik ben zelfs nuchter naar de begrafenis gegaan. Nuchter is misschien wel het beste woord om mijn attitude te beschrijven.'

Je klinkt ouder dan je leeftijd.

'Ik heb ook al meer meegemaakt dan mijn leeftijdsgenoten. Ik heb al leven gegeven en er is me al leven ontnomen. In het begin van mijn moederschap was ik soms jaloers op leeftijdsgenoten die nog vrij waren en konden uitgaan zoveel ze wilden. Maar toen ik 'savonds thuiskwam van school en Kenji en Guillaume kon vastpakken, wist ik dat ik meer had dan de anderen.'

Beseft Kenji dat zijn papa er niet meer is?

'Vergis je niet: kinderen weten meer dan we vermoeden. Telkens Kenji een foto van Guillaume ziet, zegt hij spontaan papa. Kenji is helaas nog te jong om al hele gesprekken mee te voeren. Anderzijds tracht ik hem ook niet te veel bloot te stellen aan mijn verdriet. Heel in het begin nam ik hem vaak mee naar het kerkhof. Kenji schrok dan van mijn tranen. Daarom neem ik hem nu niet meer mee. Ik heb een beetje die deal met mezelf gesloten: niet te koop lopen met mijn verdriet.'

Je hebt ondertussen een nieuwe vriend?

'Ik heb hem eerst een tijdje trachten af te houden, maar uiteindelijk heb ik toch ja gezegd tegen Gregorie. Als kind woonde hij tegenover Guillaume. Ze waren toen een tijdje hechte vrienden.'

'Het klikt tussen Gregorie en Kenji. Maar ik wil niet dat Kenji hem papa noemt. Misschien dat dit later verandert, wanneer Kenji op school zit en de klasgenootjes over hun papa vertellen. Ik moet nog eens goed nadenken hoe ik het zo kan regelen dat Kenji niet het gevoel heeft dat hem iets wordt ontnomen.'

Wat doet Gregorie?

'Hij is dakwerker en zoekt momenteel werk.'

Werk jij?

'Ja. Nog voor ik was afgestudeerd kreeg ik een interimjob aangeboden bij Familiehulp. Op 24juni haalde ik mijn diploma en op 1juli ben ik beginnen werken. Met mijn brommertje rijd ik nu van de ene hulpbehoevende bejaarde naar de andere. Ik hoop dat ze me eind augustus een voltijds contract zullen aanbieden. Ik wil geld om zelfstandig te wonen. Nu woon ik nog bij mijn ouders, maar straks gaan Gregorie en ik op zoek naar een eigen woonst.'

En dan kindjes?

'(lacht) We hebben er al over gesproken. We zijn overeengekomen om nog samen één kindje te hebben.'
http://www.nieuwsblad.be/article/det...cleid=LL3CHN13

Wat moet je hier nu op zeggen?
Toppie, das een meid met karakter, verantwoordelijkheidsbesef en gaat het ver brengen. Daar kunnen velen nog een voorbeeld aan nemen.;-)
Ik wens haar met de kleine en haar nieuwe vriend een gelukkig leven toe..:-D:clapping::thumbsup:

een meid met karakter? zwanger aan 15, daar heb je niet veel karakter voor nodig. Gelukkig neemt ze wel haar verantwoordelijkheid voor haar kindje en haar leven, dat is dan wel waar.

Kenji?

Die jongen zijn leven is al verknald, in elk geval.

Het zal vooral zijn dat ze desondanks alles gaat werken, dat ze zo typisch als een heldin word beschouwd. Want werk is heilig... En daar kikken de mensen op.

Knap van die jongedame dat ze niet bij de pakken is blijven zitten ondanks dat ze't wel zwaar had. Ook haar ouders hebben deze periode goed geholpen ondanks dat het wel even schrikken moet zijn als je kind zo jong al zwanger is.


Het verhaal had ook helemaal anders kunnen zijn, en veel triestiger...

7de specialisatiejaar BSO?
Dat is een attest ter beloning van braaf naar school te gaan.

In sommige kringen het hoogst haalbare.

Nu ja, er is een tekort aan verzorgers, ze zal dus de kans krijgen om zich in de bijna-marginaliteit te handhaven.

Je verraadt een zeer laag bij de grondse mentaliteit.
Ik beklaag de mensen die rondom jou moeten leven.

Ik heb hier ene rondlopen die in het BSO zit.
Hij behaalt schitterende punten zonder een boek open te doen.
Ze kregen een zweedse puzzel op het examen PAV.
Mij hoor je daarover niet klagen, hij studeerde niet graag, hij krijgt veel praktijklessen.

Noem het zoals je wil, maar studies? Neen.

Of heb je het moeilijk met de term "bijna-marginaliteit"?

Ik zal je eens uitleggen wat ik hiermee bedoel:
Je hebt de marginaliteit: thuislozen, werklozen, junks, generatie-armen, in één woord: marginalen, zij die aan de rand van de maatschappij leven. Zij hebben geen toekomstperspectief.

Iets daarboven op de sociale ladder heb je de bijna-marginaliteit: zij bengelen voortdurend op een slappe koord, ze hebben wel werk, maar worden door hun omgeving (zie hierboven) als een soort "problemsolver" aanbeden, ze moeten vechten om het hoofd boven water te houden, en bij de minste tegenslag lopen ze het risico terug te vallen in de marginaliteit. Het de klasse van het vagevuur.

Ik noem de dingen graag bij hun naam.

:cheer: Bhairav! :cheer:

Het is nochtans correct wat hij zegt.

Ik vraag me af waarom?

Dit vind ik pas neerbuigend.
Ik stelde alleen dingen vast.

Ik stel ook dingen vast. Ik ken geen enkele CEO die Kenji heet.

Waarschijnlijk omdat die nam toen nog iet zo courant was. Binnen twintig jaar, als de Kenji's groot genoeg zijn zal dat wel anders zijn...:?

Dat betwijfel ik. Zo'n naam wijst op marginaliteit zonder al te veel doorstromingskansen.

Er is inderdaad een verband tussen voornamen (die eindigen op -y of -i) en sociaal milieu, dat is hier ooit al eens een topic geweest.

Eigenlijk betreft het veelal namen, eindigend op gelijk welke klinker (Jarno, Kenzo).

Ik geloof wel degelijk in die complementariteit...

En namen die eindigen op een H getuigen dan weer van doorzettingskracht of zit zo'n naam ook in één of andere kaste???
Ah ja, Sarah heeft het toch maar gedaan hé, en dan mag het vanuit de hoge intellectuele ivoren toren nog zo marginaal lijken (:roll:), begin er maar aan he...

Niet tevreden met je voornaam of die van je kinderen, Manta?