Op 22 juli 2011 vonden in Noorwegen twee dramatische aanslagen plaats: een bomaanslag in de regeringswijk van Oslo en, niet lang daarna, een schietpartij op de jeugdafdeling van een linkse partij op het eiland Utoya. De slachtpartij kostte aan tientallen mensen het leven. De B.U.B. veroordeelt uiteraard deze aanslagen in de scherpste bewoordingen en betuigt hierbij haar medeleven aan de Noorse bevolking.
De dader van de gruwelijke misdaad is een 32-jarige Noor, Anders Behring Breivik. Achteraf verklaarde hij dat zijn schietpartij “gruwelijk maar noodzakelijk” was. Kort na de aanslagen verscheen ook een uitgebreid manifest van de hand van de moordenaar op internet, onder de titel 2083 – A European Declaration of Independence.
Opvallend is het aantal Vlaams-nationalisten die de massamoordenaar citeert. Zo onder andere Koenraad Elst, oud-medewerker van het separatistische kwartaalblad Secessie, lid van de separatistische denkgroep Res Publica en regelmatige medewerker van de conservatieve en Vlaams-nationalistische internetsite The Brussels Journal. Elst wordt vijfmaal geciteerd, in de hoedanigheid van “eminente oriëntalist”. Meer nog dan Elst komt Theodore Dalrymple, de huisideoloog van de N-VA en (daardoor) vast rubiekschrijver in De Standaard aan bod. “Vrijheid zonder discipline leidt tot chaos”, zo orakelt de N-VA coryfee (p. 694) en verder in het manifest wordt ook Dalrymple’s pleidooi voor een politiestaat opgenomen (p. 731). Paul Beliën, man van Alexandra Colen (VB) wordt ongeveer evenveel aangehaald als Dalrymple. Twee bladzijden (p. 487-488) vulde de Noor met het overnemen van de racistische denkbeelden van Beliën. Dewinter (VB) wordt zesmaal genoemd en geprezen omwille van zijn keiharde anti-islamstandpunten terwijl Belgisch staatsman Paul-Henri Spaak, medestichter van de E.U., als een sovjet-communist wordt afgeschilderd (p. 333). Op pagina 936 van zijn werkstuk vermeldt Breivik het Vlaams Belang niet als “slechte” partij onder de bekende partijen waaruit men kan afleiden dat hij de partij goed vindt, des te meer daar hij een kopie van zijn manifest naar Tanguy Veys, een prominent lid van deze fascistische partij, heeft gestuurd.
Van het VMO (waar het VB en de N-VA uit voortgekomen zijn) leren we dat de ideologie “nationaal-socialistisch, nationalistisch en regionalistisch” is. En de Noor voegt eraan toe: “anti-francophone included”. Het politieke effect van deze militie achtte hij “contraproductief”, immers: het nationaal-socialisme had de oorlog verloren (p. 1474). Wellicht vindt hij de partijpolitiek een beter middel om een totalitaire staat in te voeren; vandaar zijn stemadvies per land. In België raadt hij de bevolking aan om te stemmen op Vlaams-nationalistische partijen als het Vlaams Belang en de N-VA (p. 1246).
Waarom pleegt iemand iemand zulk een misdaden? Mensen die geweld gebruiken handelen niet in een vacuüm. Ze halen hun ideeën niet uit het socialistische, ecologistische, liberale of christen-democratische gedachtengoed, maar wel uit dat van de nationalisten. In feite trekt Breivik gewoon de ideeën van partijen als Batasuna, de Scottish National Party, de FPÖ, het VB of de N-VA tot hun uiterste consequenties door.
De “anderen” zijn niet alleen te verschillend, maar moeten ook anders behandeld worden. In België is zo’n systeem zelfs geïnstitutionaliseerd en heet het “federalisme”. Waarom moeten er andere decreten of ordonnanties zijn voor “Walen”, “Vlamingen” of Brusselaars? Omdat ze – zogezegd – te verschillend zijn. Onze politici zeggen het dagelijks. Waarom moeten volgens die fascist de moslims worden uitgeroeid? Om dezelfde reden. Breivik ging dus “gewoon” nog een stap verder: hij liquideerde de anderen.
Er is in feite maar een gradueel verschil tussen niet met bevolkingsgroepen in één staat willen samenleven en hen vermoorden. Het is erg, ja zelfs schokerend om het te zeggen, maar het is niet anders.
De traditionele partijen hebben hier wel maandenlang zonder schroom met de N-VA onderhandeld en de huidige nota-Di Rupo is grotendeels gebaseerd op de denkbeelden van deze extreem-nationalisten. In België hebben de politici de mond vol over het multiculturalisme. Maar ze delen wel het land verder en verder op taalbasis op, daarbij de premisse aanvaardend dat de multiculturele (of beter: interculturele) samenleving failliet is en dat extremisten als Breivik dus gelijk hebben, ook al klagen de politici op hypocriete wijze de gewelddadige methodes van de extremistische nationalisten aan.
Eurocommissaris voor Binnenlandse Zaken Cecilia Malmström raakt naar ons aanvoelen dan ook de juiste snaar wanneer ze stelde: “Spijtig genoeg zijn er te weinig leiders die zich inzetten voor de verdediging van de diversiteit en het belang van een open, tolerante en democratische samenleving waar iedereen welkom is“. Of nog: “Zijn manifest toont een zeer verstoorde man, maar spijtig genoeg bevat het bepaalde gevoelens die vandaag de dag wijdverspreid zijn in Europa“, beklemtoont Malmström. “Ik heb meermaals mijn bezorgdheid geuit over xenofobe groeperingen die succes oogsten dankzij een negatieve retoriek tegen de islam en tegen andere vermeende bedreigingen voor onze maatschappij.” “Dat creëert een zeer negatief klimaat“, besluit ze.
De Belgen beseffen nog niet voldoende hoe lichtzinnig hun politici zijn als het op universele waarden aankomt. Het wordt dan ook tijd dat ze ophouden te stemmen voor taalgesplitste partijen of die nu Vlaams Belang, CDH, GROEN! of Ecolo heten.
www.belgischeunie.be
Bron:
politics.be