BUB : absurde splitsing verkeer
 

Op 29 juli 2010 sprak de Belgische staatssecretaris voor mobiliteit Etienne Schouppe (CD&V) zich in het programma Matin Première (RTBF-radio) uit tegen de splitsing van de wegcode omdat hij die nutteloos en belachelijk vond. De B.U.B. kan deze stelling alleen maar goedkeuren. Nochtans kwam deze splitsing al voor in het Octopusakkoord van 2008 dat heel de particratie heeft goedgekeurd, alsook in de nota’s Di Rupo (september 2010), De Wever (oktober 2010), Vande Lanotte (januari 2011) en de formateursnota van Di Rupo (juni 2011).

Inderdaad staat in elk van die nota’s de splitsing van de Belgische mobiliteit ingeschreven. Het gaat om een vergaande splitsing, waarvan de media de Belgische burger niet of nauwelijks op de hoogte brengt. Met name de wegcode, de verkeersveiligheid, de boetes, het boetefonds en de normering van de verkeersinfrastructuur zouden gesplitst worden. Het BIVV (Belgisch Instituut voor Verkeersveiligheid) zou opgedoekt worden. Daarenboven zouden ook de technische keuring van voertuigen, de homologatie van radars, de rijopleiding en –scholen en de binnenscheepvaart niet aan de splitsingsmanie ontsnappen. In 1988 – tijdens de “derde staatshervorming” – werden al de wegen gewestelijke bevoegdheid. Het resultaat daarvan was dat er in plaats van één (Belgische) minister van verkeer nu liefst zeven ( ! ) ministers bevoegd zijn voor deze materie (de drie gewestelijke ministers van mobiliteit, de drie gewestelijke ministers van openbare werken en de federale staatssecretaris voor mobiliteit). De gesplitste budgetten en de gebrekkige coördinatie zijn overigens de belangrijkste oorzaak voor de rampzalige staat van onze wegen en de dramatische treinongevallen.

Na de staatshervorming die wallingant Di Rupo wil doorduwen om toch maar bij gratie van de Vlaams-nationalisten eerste minister te worden, zouden enkel nog het rijbewijs en de nummerplaten een Belgische bevoegdheid blijven. Ondertussen wordt de splitsing van de NMBS al voorbereid door een “significante vertegenwoordiging” van de gewesten in de spoorwegen en het recht om zelf spoorwegen aan te leggen als nationalistische eisen op de onderhandelingstafel te gooien (en dat terwijl de complexiteit net één van de grootste problemen van de NMBS is!). Omgekeerd wordt er natuurlijk niet gesproken over een vertegenwoordiging van de Belgische staat in de regionale vervoersmaatschappijen of zijn recht om zelf autowegen (mee) aan te leggen. Dat zou de splitsing van België – want daar gaan de staatshervormingen tenslotte om – immers bemoeilijken.

Schouppe heeft natuurlijk gelijk. Eerder al zag de transportsector geen heil in een regionalisering van het verkeersreglement. De werkgeversorganisaties Transport en Logistiek “Vlaanderen”, Febetra en UPTR en de transportvakbonden BTB (ABVV) en ACV Transcom hekelden dat de weggebruiker in de toekomst met drie verschillende reglementen geconfronteerd kan worden. “Transporteurs hebben nood aan uniforme normen, men zal alleen maar kunnen besluiten dat het veel simpeler geweest was om die bevoegdheden te laten waar ze waren“. Ook Touring sprak zich eind 2010 al uit tegen een splitsing van verkeer.

In die zin juicht de B.U.B. dan ook toe dat de staatssecretaris Schouppe zonet een nieuwe Belgische wegcode heeft voorgesteld die in de zomer van 2012 in werking zou treden. Dat is toekomstgericht en goed beleid.

Voor de B.U.B. is een verdere splitsing (in eender welk domein) uiteraard onbespreekbaar. Integendeel, het hele wegennet moet worden geherfederaliseerd en in één Belgisch ministerie van Verkeer en Openbare Werken ondergebracht worden.


Bron: politics.be

De BUB kaart hier een belangrijk probleem aan.

Het is toch wel zo dat auto's en de mensen die ermee reizen zich eigenlijk "grenzeloos"
verplaatsen. als men hier op het forum bv. begint te zagen over het feit dat "men" in Walonië minder flitsende boetes uitschrijft dan in Vlaanderen is dat een zaak die de automoibilisten aangaat/treft ; ie. zowel vlamingen als walen als poolse vrachtchauffeurs.

Waalse en/of vlaamse gewestregeringen moeten voor zichzelf uitmaken of hun boetepolitiek effectief is om het aantal verkeersdoden in te dijken of niet. die bevoegdheid (het plaatsen en benutten van snelheidscontrole-camera's) heeft op geen enkele wijze een ongunstig effect.

Het slecht onderhoud van wegen is een andere koek. Als je wat in de "nieuwere" lidstaten van de EU per auto rondtoert moet zie je niet naast het feit dat de EU hier infrastructuurwerken financiert. Ik vraag me dan ook af of het niet verstandiger zou zijn ineens een aantal wegen tot "Europese wegen" te promoveren en in éénzelfde beweging
de signalisatie, verkeersborden enz.. één te lmaken zodat voor iedere europese autobestuurder de verkeersorden, de kleuren van de bewegwijzering enz.. voldoende éénvormig is om de verkeersveiligheid te optimalizeren.

Waar men talige opschriften moet gebruiken en met ideogrammen niet toekomt zou men dit in 2 talen moeten doen : de plaatselijke en het engels of esperanto, mits men overal
een handig gidsje uitgeeft dat engelse of esperanto talige verkeersberichten in de diverse EU talen omzet zodat elke autobestuurder overal de schriftelijke aanwijzingen kan begrijpen.

Dat een grote uniformiteit op transeuropese wegen de verkeersveiligheid verhoogt begreijpt iedereen - verkeersveiligheid stopt niet aan belgische of vlaamse grenzen !

De politieke discussie erover, en de mogelijkheid van de kiezer om de wet- en regelgeving inzake verkeersveiligheid te beïnvloeden, stopt echter wel degelijk aan de Vlaamse grenzen, tenminste zolang de EU niet democratisch functioneert en de verkiezingen voor het Europees Parlement zo goed als geen invloed hebben op het EU-beleid, en zolang in België het beleid uit compromissen bestaat tussen twee groepen waarbinnen discussies gevoerd worden die de taalgrens nauwelijks overschrijden.

Het is hetzelfde met bij voorbeeld de sociale zekerheid. Je kunt één en ander oplossen met een "pontlingva" ofte brugtaal die de discussie grensoverschrijdend maakt, maar je moet dat dan ook institutioneel ondersteunen. De oplossing van het Belgische "compromis" waarbij het overeengekomene nog nooit is nageleefd door de Franstaligen, is er overduidelijk geen. Je moet gek zijn om contracten te sluiten met een contractant die van tevoren weet dat hij zich nergens aan zal houden. De intergouvernementele EU-oplossing heeft tot tonnen regelgeving geleid die voor 99% door de bevolking nooit is gewild.

Het beleid aan politici delegeren is gevaarlijk, en als dezen dan ook nog akkoorden moeten sluiten, gaat het beleid automatisch zeer ver van het volk afstaan. Ik zie twee oplossingen: meer zelfstandigheid om minder akkoorden te hoeven sluiten, en meer democratie, directe democratie, om ook het grensoverschrijdende beleid tot ons eigen beleid te maken, en om grensoverschrijdende discussies bij het volk op gang te brengen, bij de kiezers, en niet langer uitsluitend bij de politici.

Of het Belgische niveau daarin nog enige rol te spelen heeft, is zeer de vraag. Het zou kunnen, maar dan zullen we wel veel creatiever moeten worden.

BUB moet dus voorstander zijn van één verkeersministerie voor de hele Benelux?

Neen, de BUB doet hier aan Belgisch-nationalisme. De correcte analyse van de transportsector en tutti quanti dat verkeersregels best zo uniform mogelijk zijn, en dus in principe best op een zo hoog mogelijk niveau vastgelegd worden, buigen ze en stoemelings om naar de eis dat de verkeersregels op Belgisch federaal moeten worden vastgelegd. Daar is dus geen enkele reden voor, dat verkeersregels best overal uniform zijn is op geen enkele manier een argument om ze Belgisch te houden.

Als de BUB dit ernstig meende, zou ze pleiten voor een transfer van de verkeersbevoegdheid naar de Benelux of naar de EU. Quod non.

Het zijn met andere worden ordinaire staatsnationalistische diehards die buiten haat en koekedozen niets bijbrengen aan de discussie.

Waarom de Benelux en niet België?

Waarom België en niet de Benelux?

De twee sluiten elkaar niet noodzakelijk uit.

Ik heb geen probleem met een Benelux-wegcode.

Omdat de BUB het argument hanteert dat grootschaliger beter is.

Dus zal voor de BUB ook een gezamenlijke verkeerscode voor Vlaanderen en Nederland beter zijn dan een louter Vlaamse.

Dit zou ook een prachtig argument zijn om de borden van zone dertig aan de laars te lappen aangezien dit in nederland borden zijn die enkel een snelheid voorstellen. Je bent dus niet verplicht je aan die snelheid te houden. (de vierkante witte met het bordje van 30 in)

Hier kan ik eindelijk eens praktisch volledig met je akkoord gaan. Op het rare promoten van esperanto na, doe het in idiomen en in engels. Een onbestaande taal zal nergens ooit enige basis krijgen, hoe goedbedoeld het idee ook was: de taal die men wil spreken is gewoon de taal waar het meeste geld mee te verdienen valt; vandaag engels morgen duits, overmorgen spaans.

Een nationalistische Gross-Niederländische wegcode:lol:???

Nooit van het verdrag van Wenen gehoord? Veel hebben we over onze wegcode al niet meer te zeggen hoor.
Ja, we mogen nog kiezen of ze 120 of 130 razen op de autosnelweg, en dat is het dan zowat.

Een probleem dat dus met het verdrag van Wenen van 1968 grotendeels opgelost is. Die BUBbers weten gewoon niet waar ze over praten.

Ja, helemaal in de geest van de BUB-argumentatie:

Een wegcode dus, van Veurne tot Groningen. Of zijn jullie daar tegen?

Onbestaande taal?

Waarom niet opeens op continentaal-Europees niveau?

Hé, dat is de BUB-logica, niet de mijne.

Als uw wegcode begrensd wordt door etnische criteria zoals taal, afkomst of "ras": ja.

Ik zie het probleem niet? Op Europees niveau lijkt mij zelfs logisch.