Moordlust en hoe die te overwinnen
 

Ik ben geïnteresseerd in moordlust.

Of ge die ondervonden hebt en in welke mate.

En hoe ge die overwonnen hebt en hoe.


(Of hoeveel en welke slachtoffers ge gemaakt hebt. Forum is anoniem, profiteer ervan, niet teveel stoefen aub, en pas op, ge moogt niemand aanzetten hetzelfde te doen, het gaat hier eigenlijk over moordlust overwinnen)

Wie wilt ge vermoorden?

Ah, gade ne moordenaar worden Eno? 't Is een job gelijk een ander nochthans :p

Nu, in onze maatschappij worden mensen opgevoed met een angst voor de dood en voor het doden.
Soms gaat dit zo ver, dat mensen bang zijn geworden en het niet meer over hun hart kunnen krijgen een terminaal ziek dier dat afziet van de pijn te laten inslapen.
In sommige gevallen gaat het zelfs zo ver, dat men het doden van voedseldieren zelfs een misdaad noemt.
Maar het doden van andere uit zelfbehoud, macht of wraak is een natuurlijk gegeven voor de mens.
Onze maatschappij kijkt trouwens vol afschuw naar de beelden van een bom die een volwassen oude vrouw dood, maar steelt ondertussen het voedsel van miljoenen kinderen zonder er zelfs bij stilte staan dat ze daarmee die kinderen de dood injaagt.
De vraag is dus meer, ben je een passieve stille moordenaar of ben je een actieve moordenaar?

En is het één slechter dan het andere? Het eindresultaat is toch hetzelfde?

Niemand

Wilt ge weer iets denigrerends insinueren?

Gewoon meedoen on topic dat is iets wat gij niet kunt hé.

Ik ben een passieve stille moordenaar

Toen hij bespeurde hoe de nevel van de tijd
in d'ogen van zijn vrouw de vonken uit kwam doven,
haar wangen had verweerd, haar voorhoofd had doorkloven
toen wendde hij zich af en vrat zich op van spijt.

Hij vloekte en ging te keer en trok zich bij de baard
en mat haar met de blik, maar kon niet meer begeren,
hij zag de grootse zonde in duivelsplicht verkeren
en hoe zij tot hem opkeek als een stervend paard.

Maar sterven deed zij niet, al zoog zijn helse mond
het merg uit haar gebeente, dat haar toch bleef dragen.
Zij dorst niet spreken meer, niet vragen of niet klagen,
en rilde waar zij stond, maar leefde en bleef gezond.

Hij dacht: ik sla haar dood en steek het huis in brand.
Ik moet de schimmel van mijn stramme voeten wassen
en rennen door het vuur en door het water plassen
tot bij een ander lief in enig ander land.

Maar doodslaan deed hij niet, want tussen droom en daad
staan wetten in de weg en praktische bezwaren,
en ook weemoedigheid, die niemand kan verklaren,
en die des avonds komt, wanneer men slapen gaat.

Zo gingen jaren heen. De kindren werden groot
en zagen dat de man die zij hun vader heetten,
bewegingloos en zwijgend bij het vuur gezeten,
een godvergeten en vervaarlijke aanblik bood.

Willem Elsschot

Wat nu weer?
Man man man, voel u eens niet altijd zo geviseerd. :roll:

De één zijn dood is de ander zijn brood. Als dat niet gelijk eender welke andere job is, weet ik het ook niet meer. En dat jij dat als denigrerend wilt opvatten, is voor mijn part UW probleem.

Het zijn niet altijd de wetten en de praktische bezwaren die potentiële moordenaars tegenhouden en zelfs meestal niet.

Ok

't Is toch in elk geen geval geen full-time job

Daar vrees ik ook wat voor in dit land ja.

Het zal in elk geval wel meer dan nen full-time opbrengen.

Ik heb nu ook je edit gelezen.

De meeste moorden (door individuën) zijn passioneel, niet economisch.

Moorden is stupiditeit bij uitstek, vind ik.
Maar ik weet niet of je moordlust zelf stupide kan noemen. Dat is in eerste instantie een reflex. Een soort mentale kramp. Vanwaar komt die? Uit ons gemoedsleven? Uit ons onderbewustzijn? Uit onze wil of ratio? Uit ons gedachtenleven? Uit onze blessures en frustraties? Hoe dan ook, die kan zeer persistent en ononderdrukbaar opduiken. In hoeverre zijn we 100% zelf verantwoordelijk als we bezwijken? En zijn zij, die er nooit last van hadden, dan wel zo verdienstelijk dat ze anderen zonder meer geldig kunnen veroordelen?

Ik zal deze avond eens onder mijn bed kijken zeker?
Ik wist niet dat Eno met moordlustige gedachten rondloopt.:-)

Indien ik hier enkele dagen niks post: 't Was Eno!!

:lol:

Ge kent de mensen hun gedachten niet.

Ik ben de enige die ervoor uitkomt (hier)

Het Huwelijk kan ons zeer moordzuchtig maken.

Mij tot hiertoe wel.

Kijk, ge stelt een vraag of twee in je openingspost, en ik antwoord daarop.

Wat zegt gij dan ?
Dank u Schoofzak, voor uw eerlijk antwoord.

Antwoord: zonder dank, Eno den tweede.

Door mij luie teelballen ben ik te lui om te discussiëren met mensen die mij grof beledigd hebben en die niet afgestraft zijn door Moderatie. Dat staat er bij op Forum, dat directe discussie DOOR HET VERZUIM VAN MODERATIE ONMOGELIJK GEMAAKT WORDT.

Ik ben mijn gevecht met moordneigingen aan't verliezen.

Waar zijn mijn pillen?