Wat als een leerkracht zou collaboreren met de leerling bij een conflict
 

Toen ik in het eerste middelbaar zat, moest je, telkens als je straf kreeg, dat melden aan de klastitularis. Die gaf daar dan wat commentaar op. Uiteraard gaf hij de strafgevende leekracht in alle gevallen 100 % gelijk.

Een keer, tijdens een les fotografie, zei de leraar dat we naar buiten zouden gaan om daar bepaalde dingen te doen. Een leerling zei toen: "Pfff, 't is zo warm." Die mocht meteen in de klas blijven zitten en straf schrijven. Hij meldde zijn straf dus, zoals het moest, aan de klastitularis, die natuurlijk zijn collega, zoals in alle gevallen, 100 % gelijk gaf en de leerling 100 % ongelijk.

Was ik die klastitularis geweest, dan had ik gezegd: "Ik vind het overdreven dat je daarvoor straf krijgt!" of iets dergelijks. Zo heb ik heel veel conflicten tussen een leerling en een leerkracht meegemaakt waarbij ik dacht: "Als �*k in dit geval een collega van die leraar was, dan zou ik collaboreren met de leerling, zou de leerkracht in plaats van de leerling het deksel op de neus krijgen!"

Maar in de praktijk gebeurt dat zo goed als nooit. Als er een conflict is tussen een leerling en een leraar, is de eerste altijd de pineut, krijgt de leraar in alle, maar dan ook alle gevallen, 100 % gelijk. Hij zou nog zonder reden een leerling met een pistool mogen doodschieten voor de ogen van zijn collega's, ze zouden hem nóg gelijk geven. Dit heb ik bedacht met de term "heiligheidsprincipe". Als leraars écht willen, kunnen ze altijd wel een reden bedenken om een leerling straf te geven.

Waar komt nu dit heiligheidsprincipe vandaan? Als �*k in een job in het onderwijs had, zou ik dit principe op grote schaal verlaten.

Onlangs nog meegemaakt dat een collega met een lln naar mij komt en vertelt wat hij heeft uitgestoken. De lln had blijkbaar met zn brooddoos tegen iemand zn kop geslagen. Ik verschoot er wel van. Dat kind is bij mij super braaf en spreekt nooit tegen. Ik had dus nooit verwacht dat hij zoiets zou durven. De collega stelde vast dat de jongen een week niet meer buiten mag spelen. Dat kind was er natuurlijk kapot van en begon te huilen. Heb een gesprek gehad met die jongen en daaruit bleek dat die jongen gepest werd en uitgescholden werd en in een staat van woede met zn brooddoos naar die persoon mikte. Ik keur hetgeen die jongen gedaan heeft niet goed maar ik begrijp hem wel enerzijds. Achteraf nog een klasgesprek gehouden en toen vertelden anderen dat ze getuige waren van de ruzie en dat de jongen onterecht gestraft werd. Dat vermoeden had ik dus ook.

Dat kind was al droevig en moest daarbovenop nog eens een week op straf staan. Ik stond ook niet achter de lk die deze jongen heeft gestraft en heb het gemeld aan de directie. De ouders van de jongen kwamen af naar school en heb hen aangespoord om naar de directie te stappen voor meer uitleg. Dat zult ge misschien 'collaboreren met de ouders' noemen. Maar het zij zo.

Je zou dus op basis van wat een partij je vertelt het toch al zeer beperkte gezag van je collega's ondergraven?

Collegialiteit én eenheid van bestuur.

Je steunt altijd je collega. Altijd.

Als je het niet met een beslissing eens bent dan stap je naar de betreffende collega en zeg je dat je een andere kijk op de zaak hebt dan hij. Vervolgens moet die collega weer met de betreffende leerling één en ander oplossen.
Als het een belangrijke zaak is en je bent principieel én je collega wil niet naar je luisteren probeer je andere collega's (of desnoods de leiding) erbij te betrekken om de straf in te trekken. Maar dan nóg moet die collega dat doen.

Klopt. De dag dat je laat merken dat je onderling niet overeenkomt, zullen de kinderen daar gretig misbruik van maken.

Inderdaad.
In welke leeftijdsgroep zitten jouw leerlingen trouwens?

7-12 jaar.

Nee, ik zou zoveel mogelijk informatie vragen aan zoveel mogelijk mensen, even nadenken, en dan concluderen wie in fout is.

Jaja, befehl ist befehl hé, precies het excuus dat personen die meegewerkt hebben aan de holocaust hadden. :x

Je gaat je dus eigenlijk opstellen als meerdere tegenover iemand waarmee je op hetzelfde niveau staat?

De Hertog was diegene die de treindeuren op slot deed. ;-)

Ik zou gewoon duidelijk maken dat ik het niet eens ben met mijn collega, beleefd of onbeleefd.

:oops: Betrapt.

Je bekritiseert tegenover derden toch nooit een beslissing van je hiërarchie? Dat lijkt me een elementaire attitude...

Hoe dan ook kun je "iemand met een brooddoos slaan" geen respectvol (in de zin van: persoonlijke sfeer respecterend) gedrag noemen.

Ik vind dat zoiets gerust bestraft mag worden. Je slaat nooit anderen (noem me christelijk, so be it) tenzij je fysieke integriteit aangetast wordt. Nooit. Van iemand anders blijf je af.

Dat zeg je nu, tot je zelf klastitularis bent. Er zijn de collega's en er is de directie. Tenzij je in de school benoemd bent mag je op het einde van je overeenkomst elders gaan lesgeven. Maar ik begrijp je moedig statement.

Zeer moedig. Respect.

Wat een onzin. :D

Onpartijdigheid, objectiviteit en accuraatheid. D�*t zijn waarden.

Ge kunt misschien de presumptie geven aan uw collega, maar dit is gewoon anti-pedagogie.

Zalig.

De leerlingen zijn vijanden en we moeten een eenheid vormen om ze te onderdrukken: modern publiek onderwijs.

Je moet dat verstaan, Adrian, het gaat hier om de doorsnee kinderen. Die zijn gebaat met publiek onderwijs en hebben nood aan duidelijke structuren. Op zelfverklaarde genieën zoals jij zijn die scholen natuurlijk niet berekend. Daarvoor hebben we Steinerscholen of thuisonderwijs. Je zou blij moeten zijn: op die manier heeft de elite (jij dus) toegang tot een groot reservoir van gedwee en onderdanig personeel.