Politics.be

Politics.be (https://forum.politics.be/index.php)
-   Binnenland (https://forum.politics.be/forumdisplay.php?f=13)
-   -   welke chaos? (https://forum.politics.be/showthread.php?t=15921)

tabufferkwa 11 juni 2004 10:21
bron De Standaard.
Citaat:
DOORGEPRIKT STAAT NETJES. Liever de ,,chaos''

NIEMAND zal kunnen zeggen dat we het niet wisten. Als de Vlaamse kiezer zondag Guy Verhofstadt niet plebisciteert wordt het hier de chaos. De premier zegt het zelf en hij kan het toch wel weten. De Waalse sterke man, Elio Di Rupo, doet er nog een schepje bovenop. Als de Vlaamse christen-democraten winnen, dreigt België uiteen te vallen. Officieel waarschuwt Di Rupo tegen de separatistische tendensen van de kartelpartner N-VA. Maar aanvallen op de N-VA zijn de jongste dagen de politiek-correcte manier om CD&V aan te vallen, van Freya Van den Bossche tot de Waalse Guide Suprême.

Begrijpe wie het begrijpen kan. Als de uitslag van de verkiezingen in Vlaanderen van die aard is dat hij het premierschap van Verhofstadt ondergraaft, dan wordt het hier de chaos. Maar als de Grote Leider zou weggaan om voorzitter van de Europese Commissie te worden, dan kan België hem wel missen.

Niet alleen dreigt de chaos als Verhofstadt zou afgewezen worden. Ook zou ons aanzien in Europa en de wereld met één klap vernield worden. Ook dat doet even naar adem happen. Als de premier zo keihard moet werken om zijn kandidatuur voor de EU te slijten, dan wijst dat niet op een eclatant aanzien. En je moet een kort geheugen hebben om te denken dat het blauwe tweespan Verhofstadt-Michel in Europa en de wereld een grotere geloofwaardigheid geniet dan het geval was met het rooms-rode stel Dehaene-Claes.

Maar Willy Claes amuseerde zich ook niet met tv-spelletjes waar hij Europese leiders een nul (Berlusconi) of een vijf (Blair) op tien gaf, maar de autocratische Vladimir Poetin een flinke zeven. Frivoliteiten, ja, maar wel frivoliteiten die ergens blijven hangen. En die binnenlands en buitengaats de indruk versterken dat deze regering het buitenlandse beleid als een zandbak van de binnenlandse politiek ziet.

In die neiging blinkt vooral de PS uit, maar ook de premier laat zich niet onbetuigd. Ga maar na. Jarenlang hebben ervaren en loyale diplomaten de premier en de minister van Buitenlandse Zaken voorgehouden dat de nauwe Europese samenwerking met Frankrijk en Duitsland geen correcte relaties met het derde grote EU-land, Groot-Brittannië, mag uitsluiten. En dat men het met de VS oneens kan zijn zonder daarom nodeloos een stel ruiten uit te gooien. Hun raad werd in de wind geslagen.

Maar toen ging de premier serieus aan zijn kansen op het Commissievoorzitterschap denken, misschien ook om de toenemende chaos in zijn regering en partij - zie het migrantenstemrecht - te ontvluchten. En toen moest hij wel vaststellen dat de steun van Londen nodig is en dat de Commissie niets heeft aan een voorzitter die niet in Washington over de vloer kan komen. Wat niet had gekund in naam van het nationale belang bleek wel ineens wel mogelijk ter meerdere eer en glorie van de Grote Leider.

Het wordt overigens de hoogste tijd dat die Commissievoorzitter benoemd wordt, want de prijs voor de kandidatuur van Verhofstadt begint hoog op te lopen. Zo heeft de regering nu ook de strijdkrachten op het hart getrapt door een deel van de Militaire School in hartje Brussel af te staan voor een Europese militaire planningcel. Dat er daardoor op termijn in de school een nijpend plaatsgebrek ontstaat, was haar worst. Wat telde was de goodwill van de staf van het militair Comité. Die eurocraten hoeven zo niet verder te gaan dan de overkant van de straat. En ze hebben vooral een begerig oog op het zwembad en de fitnessclub van de school die nu nog gedeeld worden met bewoners van de buurt en allerlei organisaties.

Maar wie maalt om het afstaan van een schitterend pand als zoveel kroonjuwelen uitverkocht worden? Als in Frankrijk de Quai d'Orsay of in Groot-Brittannië het Foreign Office verkocht zouden worden, zou het land op stelten staan. Maar hier is vorige maand in een grote operatie van verkoop van openbare gebouwen (die dan van de koper teruggehuurd worden) geruisloos zelfs het gloednieuwe ministerie van Buitenlandse Zaken mee verkocht. Onze diplomatie is nu de huurder van het vastgoedfonds Cofinimmo. Van respect voor de staat gesproken. Als dit goed bestuur is, dan misschien liever de ,,chaos''.

En van Elio Di Rupo's waarschuwing gesproken. It takes two to tango. Als iemand zelfs de meest hartstochtelijke tegenstander van eng nationalisme en van de teloorgang van een federaal België - zoals ondergetekende - zou ontmoedigen, dan is het wel de PS. Of denkt Di Rupo dat het niet opviel toen na de jongste parlementsverkiezingen een bekwame, integere Vlaamse socialist als Frank Vandenbroucke bevoegdheid moest inleveren omdat de PS dogma's boven realiteitszin verkiest? En dat intussen op het belangrijke ministerie van Defensie prinsheerlijk de Waalse socialist André Flahaut kon blijven zitten, die met zijn Clochemerle-gehalte al zoveel schade aan defensie en aan Belgiës aanzien toebracht? Als Verhofstadt en Di Rupo communautaire vrede gelijkstellen met PS-dictaten, dan dreigen vele Vlamingen de ,,chaos'' te verkiezen.

Mia Doornaert is redactrice van deze krant. ,,Doorgeprikt staat netjes'' verschijnt tweewekelijks op vrijdag.

Spolpoel 11 juni 2004 10:34
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door tabufferkwa
bron De Standaard.
Citaat:
DOORGEPRIKT STAAT NETJES. Liever de ,,chaos''

NIEMAND zal kunnen zeggen dat we het niet wisten. Als de Vlaamse kiezer zondag Guy Verhofstadt niet plebisciteert wordt het hier de chaos. De premier zegt het zelf en hij kan het toch wel weten. De Waalse sterke man, Elio Di Rupo, doet er nog een schepje bovenop. Als de Vlaamse christen-democraten winnen, dreigt België uiteen te vallen. Officieel waarschuwt Di Rupo tegen de separatistische tendensen van de kartelpartner N-VA. Maar aanvallen op de N-VA zijn de jongste dagen de politiek-correcte manier om CD&V aan te vallen, van Freya Van den Bossche tot de Waalse Guide Suprême.

Begrijpe wie het begrijpen kan. Als de uitslag van de verkiezingen in Vlaanderen van die aard is dat hij het premierschap van Verhofstadt ondergraaft, dan wordt het hier de chaos. Maar als de Grote Leider zou weggaan om voorzitter van de Europese Commissie te worden, dan kan België hem wel missen.

Niet alleen dreigt de chaos als Verhofstadt zou afgewezen worden. Ook zou ons aanzien in Europa en de wereld met één klap vernield worden. Ook dat doet even naar adem happen. Als de premier zo keihard moet werken om zijn kandidatuur voor de EU te slijten, dan wijst dat niet op een eclatant aanzien. En je moet een kort geheugen hebben om te denken dat het blauwe tweespan Verhofstadt-Michel in Europa en de wereld een grotere geloofwaardigheid geniet dan het geval was met het rooms-rode stel Dehaene-Claes.

Maar Willy Claes amuseerde zich ook niet met tv-spelletjes waar hij Europese leiders een nul (Berlusconi) of een vijf (Blair) op tien gaf, maar de autocratische Vladimir Poetin een flinke zeven. Frivoliteiten, ja, maar wel frivoliteiten die ergens blijven hangen. En die binnenlands en buitengaats de indruk versterken dat deze regering het buitenlandse beleid als een zandbak van de binnenlandse politiek ziet.

In die neiging blinkt vooral de PS uit, maar ook de premier laat zich niet onbetuigd. Ga maar na. Jarenlang hebben ervaren en loyale diplomaten de premier en de minister van Buitenlandse Zaken voorgehouden dat de nauwe Europese samenwerking met Frankrijk en Duitsland geen correcte relaties met het derde grote EU-land, Groot-Brittannië, mag uitsluiten. En dat men het met de VS oneens kan zijn zonder daarom nodeloos een stel ruiten uit te gooien. Hun raad werd in de wind geslagen.

Maar toen ging de premier serieus aan zijn kansen op het Commissievoorzitterschap denken, misschien ook om de toenemende chaos in zijn regering en partij - zie het migrantenstemrecht - te ontvluchten. En toen moest hij wel vaststellen dat de steun van Londen nodig is en dat de Commissie niets heeft aan een voorzitter die niet in Washington over de vloer kan komen. Wat niet had gekund in naam van het nationale belang bleek wel ineens wel mogelijk ter meerdere eer en glorie van de Grote Leider.

Het wordt overigens de hoogste tijd dat die Commissievoorzitter benoemd wordt, want de prijs voor de kandidatuur van Verhofstadt begint hoog op te lopen. Zo heeft de regering nu ook de strijdkrachten op het hart getrapt door een deel van de Militaire School in hartje Brussel af te staan voor een Europese militaire planningcel. Dat er daardoor op termijn in de school een nijpend plaatsgebrek ontstaat, was haar worst. Wat telde was de goodwill van de staf van het militair Comité. Die eurocraten hoeven zo niet verder te gaan dan de overkant van de straat. En ze hebben vooral een begerig oog op het zwembad en de fitnessclub van de school die nu nog gedeeld worden met bewoners van de buurt en allerlei organisaties.

Maar wie maalt om het afstaan van een schitterend pand als zoveel kroonjuwelen uitverkocht worden? Als in Frankrijk de Quai d'Orsay of in Groot-Brittannië het Foreign Office verkocht zouden worden, zou het land op stelten staan. Maar hier is vorige maand in een grote operatie van verkoop van openbare gebouwen (die dan van de koper teruggehuurd worden) geruisloos zelfs het gloednieuwe ministerie van Buitenlandse Zaken mee verkocht. Onze diplomatie is nu de huurder van het vastgoedfonds Cofinimmo. Van respect voor de staat gesproken. Als dit goed bestuur is, dan misschien liever de ,,chaos''.

En van Elio Di Rupo's waarschuwing gesproken. It takes two to tango. Als iemand zelfs de meest hartstochtelijke tegenstander van eng nationalisme en van de teloorgang van een federaal België - zoals ondergetekende - zou ontmoedigen, dan is het wel de PS. Of denkt Di Rupo dat het niet opviel toen na de jongste parlementsverkiezingen een bekwame, integere Vlaamse socialist als Frank Vandenbroucke bevoegdheid moest inleveren omdat de PS dogma's boven realiteitszin verkiest? En dat intussen op het belangrijke ministerie van Defensie prinsheerlijk de Waalse socialist André Flahaut kon blijven zitten, die met zijn Clochemerle-gehalte al zoveel schade aan defensie en aan Belgiës aanzien toebracht? Als Verhofstadt en Di Rupo communautaire vrede gelijkstellen met PS-dictaten, dan dreigen vele Vlamingen de ,,chaos'' te verkiezen.

Mia Doornaert is redactrice van deze krant. ,,Doorgeprikt staat netjes'' verschijnt tweewekelijks op vrijdag.

Spolpoel 11 juni 2004 10:35
Sorry, verkeerde toets ingedrukt.

Jeroom Leuridan 11 juni 2004 13:09
inderdaad, Mevr Doornaert doorprikt hier mooi de leugens van Guy verhofstadt. Hoewel, dat van dat europese ambt, daar was hij toch nooit echt een " ernstig" kandidaat voor hoor.

Patriot! 11 juni 2004 14:26



Pas op, als ge voor CD&V stemt stemt ge voor den duivel (geert bourgeois!) :twisted: :wink:

Dinosaurus 11 juni 2004 14:35
Ach ja, typisch Zijne Gespletenheid...
Als je niet voor VLD stemt, gaat alles fout...
In de tijd van Daens ging je naar de hel als je voor 'de sossen' stemde...

Ik las gisteren ook al dat Verafstoot waarschuwde dat, als de verkiezingen zorgden voor een chaos, de economisch bloei wel eens niet zou omgezet worden in jobs....!!!!
Voil�* sé, hij heeft nu al een uitleg klaar voor het niet leveren van de beloofde 200.000 banen!!!

En wat het ergste is, de meeste mensen trappen daar altijd in...

giserke 11 juni 2004 15:25
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Patriot!



Pas op, als ge voor CD&V stemt stemt ge voor den duivel (geert bourgeois!) :twisted: :wink:
Schitterend, kheb dat al aan al mijn adressen doorgemaild.

Vince 11 juni 2004 16:24
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door giserke


Schitterend, kheb dat al aan al mijn adressen doorgemaild.
Alle drie? :lol:


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 08:56.

Forumsoftware: vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
Content copyright ©2002 - 2020, Politics.be