Bokkenreyder |
21 augustus 2011 10:42 |
Een reus op lemen voeten is de basis voor het einde
Citaat:
Dat Di Rupo nu geen coalitiekeuze wil maken, en eigenlijk liefst nooit die keuze wil maken (en ze dus tegelijk wél maakt), is begrijpelijk. Als hij ze nu maakt kan de partij die buiten de regering valt zich de komende dagen, tijdens de gesprekken over de staatshervorming, lastig opstellen. Bovendien heeft Di Rupo liever geen Franstalige oppositie, zeker geen linkse, tegen de vele compromissen die hij als eerste Franstalige partij zal moeten maken. Maar een regering zonder oppositie in een taalgroep, het zou grondwettelijk verboden moeten worden. Oppositie houdt de regering scherp en is onmisbaar in het politieke debat. Als er geen formele oppositie is, dreigt ze vooral binnen de regering te ontstaan, en is zo’n ploeg dus onstabiel.
Wij kunnen niet goed om met meningsverschillen binnen partijen of regeringen. Zodra twee ministers iets anders zeggen koppen we in vette letters op de voorpagina dat de regering op springen staat. Waardoor ze zeker in de problemen komt.
|
http://opinie.deredactie.be/2011/08/20/het-begin/
Dit deel uit het opiniestuk van gisteren van Carl Devos - toch geen 'verdachte geleerde' voor onze belgiisten - viel mij vooral op. Met de groenen die duidelijk graag mee aan de vetpotten zitten ( zie de laatste uitlatingen van Van Besien) loopt men het risico van niet alleen met een pak verschillende visies rekening te moeten houden , maar krijgt men ook het gegeven dat er aan Franstalige kant helemaal geen oppositie meer is. Met alleen een Vlaams-nationalistisch oppositie in het federale parlement belooft dat vonken en gensters te gaan geven! Ook naar 2014 toe worden N-VA en VB in een zetel naar de troon gedragen;
Mits wat verstandige oppositie en wat politieke handigheid belannden beide V-partijen in een benijdenswardige positie. De schijnbare 'redding' van België (een eventuele regering met 8) zal straks haar 'dood' blijken te zijn.
|