Politics.be - Louis Van Dievel: stof tot nadenken

Waarom zelf zuchten en blazen om iets uit de mouw te schudden als een ander het zoveel beter en accurater kan verwoorden:

U got mail*
23 / 07 / 2011
‘Patron, ik verveel mij, ‘ zei Brabançonne.
Mijn geliefde dobermann kweet zich landerig van de bezigheid die ik hem bij wijze van verstrooiing had opgedragen: het posten van reacties op de discussieforums van kranten en van de openbare omroep, namens een zekere Vlaams-nationale partij.
‘Brabançonne,’ diende ik hem van antwoord, ‘nu alle spelers in het Grote Formatiespel spoorslags met vakantie zijn vertrokken, mogen wij niet neerkijken op de wat minder verheven aspecten van ons werk. De stoof moet branden, zeker nu het zulke rottige zomer is.’
‘Ja maar, patron,’ bleef mijn trouwe huisvriend zeuren, ‘er valt geen eer mee te behalen.’
‘Dat is ook niet de bedoeling, waarde vriend. Laat eens zien wat ge zoal schrijft.’

Een blik op het computerscherm leerde mij dat Brabançonne onder het pseudoniem Verbolgen Vlaming het forum van deredactie.be onveilig aan het maken was.

‘De CD&V gaat hier plat op zijn buik,’ las ik, ‘en kruipt door het slijk om de hielen van de Diruppo te kunnen likken, om van andere lichaamsdelen nog te zwijgen. Het VERRAAD van Wouter Beke is in feite nog erger dan het VERRAAD van de verraders Genez, Decro en onnozel groen Wouterke met zijn rammelkar die hun oude moeder zouden verraden ALS ZE MAAR EEN POSTJE KUNNEN KRIJGEN!!!! Zijn houding is een KAAKSLAG voor het hele Vlaamse volk. OPdoeken die handel! Splitsen die Boel!‘

‘Niet slecht, Brabançonne, niet slecht, prees ik hem, maar vindt ge het nu zelf niet een tikkeltje te braaf? Het is een discussieforum, nietwaar, en geen gebedstonde, er mag al eens een onvertogen woord vallen, wat zeg ik, er mag al eens gevloekt en geschimpt worden. Onze opdrachtgever is zelf niet vies van een scheldwoord op zijn tijd.’

‘Maar allez, patron, als ge discussieert, moet ge toch argumenten aandragen?! Als ge denkt dat ge gelijk hebt moet ge dat toch met feiten kunnen aantonen?’
‘Dat was misschien vroeger zo, waarde vriend,’ wees ik hem een tikje meewarig terecht, ‘maar de tijden zijn veranderd. Het komt er tegenwoordig op aan om zo luid te roepen als ge maar kunt, om zoveel mogelijk clichés en slogans te gebruiken, om uw tegenstander af te katten, om slagen onder de gordel uit te delen en u vooral niet te laten hinderen door misplaatste eerlijkheid of kiesheid.’

Brabançonne zuchtte diep.
‘Ik zit zo niet ineen patron, hebt ge echt geen ander jobke voor mij dan dit?’
Ik legde een hand op zijn trouwe hondenkop en krabde hem troostend achter de ongeknipte oren.
‘Denkt ge dat ik dat plezant vint? Ik bedenk ook liever een campagne voor een goed doel, maar wat brengt dat op? Weet ge wat? Ik zal u helpen, dan is het rapper gedaan. Zullen we om ter nijdigste reactie doen? De verliezer moet de de vuilnisbak buiten zetten.’

Een weinig later zaten wij allebei driftig en giftig op onze pc te tokkelen. En kijk: omdat niemand ons kon zien, vielen alle remmingen weg, en loste ons dunne laagje beschaving op in een zuurbad van verwensingen, beledigingen, onredelijkheid, haat en onversneden stupiditeit.

‘Wat denkt ge hier van, Brabançonne, de vraag is wat we van de toespraak van de koning vinden:

‘De koning van de WALEN en van de socialisten heeft gesproken. Denkt dat oud peeke nu echt dat er in Vlaanderen nog iemand naar hem luistert? Hebt ge trouwens dat VERSCHIL gezien tussen zijn toespraak in ‘t Frans en die in’t VLAAMS? Het is alleen op de VLAMEN dat hij zich kwaadmaakt. Zijn lichaamstaal was JUIST DEZELFDE ALS DIE VAN DIE KADDAFFIE! Wat denkt die profiteur wel? Dat wij belasting betalen om ons te laten uitsch*** Honderdtachtig jaar hebben wij ons laten vernederen en uitzuigen door de Franstalige profiteursklasse. Maar dat is afgelopen, gedaan, Schluss. De rollen zijn omgekeerd, wij VLAMINGEN laten ons niet meer doen. Maar ons koningske weet het nog niet. Wacht tot we met een verhuiswagen aan zijn deur staan… HAHAAHAHA!!! LEVE DE REPUBLIEK VLAANDEREN!

Getekend: Vliegende Blauwvoet,’ besloot ik op grimmige toon.

‘Patron,’ waarschuwde Babançonne mij, ‘ge moogt u niet laten meeslepen. Straks gelooft ge nog dat ge gelijk hebt.’
Een lichte blos van gêne verscheen op mijn wangen. Mijn trouwe huisvriend had gelijk.
‘Nu gij, Brabançonne.’
Mijn raszuivere dobermann schraapte zijn hondenkeel.

‘Ik reageer op een opiniebijdrage van Mark Eyskens, waarin die de N-VA verwijt een verrottingsstrategie te hanteren:

Wel wel wel, de seniele grijsaard is weer ontsnapt uit het home. Kunnen ze daar nu echt niet beter op letten. Het zijn VERRADERS als Eiskens, Martens en Dehane die zich hebben laten VERKNECHTEN door de Franstaligen die SPUWEN in de Vlaamse hand die hen al jaar en dag MILJARDEN toesteekt die verdwijnen in de bodemloze put van het HANGMATSOCIALISME. In ruil voor POSTJES hebben ze zich als voetmatten van de Walen laten gebruiken. En dan komt die EISKENS ons vertellen dat wij het land laten verrotten?! Al de rottigheid waar we nu mee zitten is door HEM veroorzaakt. Maar ja, hij is binnen hé? Hij is minister van Staat met een schoon pensioen. Hij blaft en likt en kwijlt en geeft pootjes op bevel. Maar als die geföhnde schminkdoos en Lauretje Tetje en de VLAMINGENHATER MAINGIN denken dat alle Vlamingen zo zijn, ZULLEN ZE TOCH VAN GEDACHT MOETEN VERANDEREN! Het is gedaan met geven en toegeven. VOOR ‘T BELGIKSKEN NIKSKE NIEMEER!

Was getekend: DAVERENDE SPLITSER’ , besloot Brabançonne zijn exposé en hij bonkte ter versterking van zijn woorden met zijn vuist zo hard op tafel dat de glazen een sprongetje maakten.

‘t Is toch waar,’ zei Brabançonne verongelijkt toen ik hem met grote ogen bleef bekijken.
Er viel een ongemakkelijke stilte. Toen begonnen we gelijktijdig een beetje beschaamd te lachen.
‘Kom Brabançonne, ‘ zei ik, ‘we gaan er eentje drinken in ‘t CENTRUM, het café van de parochie. Tegenwoordig gaat het er aan de toog beschaafder aan toe dan op het internet.’

*based on a true story