Voetsels |
24 augustus 2011 01:29 |
De NVA zijn de nodige klagers, niet meer.
Iedereen bezigt zich met lamenteren over welke partij(en) voor die ten toon stellen dat wat rot is in dit land. De Vlamingen hebben een partij rechts, en eigenpenserij, veel stemmen gegeven; de Walen hebben een partij links, en veelpenserij, lang en nog altijd veel stemmen gegeven. Maar waar zijn we eigenlijk voor aan het stemmen? Wat voor een constructie willen we waarbinnen we kunnen leven?
Ik denk niet dat de meerderheid binnen Belgie wil dat Belgie vergaat tot geschiedenis. Wie wil nu, vandaag, binnen Europa en de wereld zoals die is, van Vlaanderen een volledig, onafhankelijke, en in het begin geisoleerde staat maken? Niemand bij goed verstand is voorstander van nu, eenzijdig, alsof wij Palestijnen zijn verdomme, de onafhankelijkheid van Vlaanderen uit te roepen. Daarmee erkent ons niemand, tot wij erkend worden, en dat gaat niet van vandaag op morgen zijn.
Er zijn volkeren die onafhankelijkheid verdienen, zoals de Palestijnen bijvoorbeeld, maar ik denk niet dat we hun situatie kunnen vergelijken. Wij zijn niet onderdrukt, wij worden niet arm gehouden - integendeel want wie vinden we hier de rijksten? - en we kunnen ons cultureel en economisch uitdrukken. We hebben Vlaamse commerciele TV en radio, en daarmee kan je goed uitmaken hoe die Vlaamse volksaard hier is. Wij hebben het ook economisch goed hier. Wie dacht er een paar jaar geleden aan, dat, naast de vergrijzing, er nog een ander economisch probleem zich zou stellen? Die Walen waren daar toen ook, en misschien was er hier en daar nog ophitsing over de taal, maar ik dacht dat de tijd van die verantwoordelijk houden voor onze 'armoede' voorbij was.
Hoe willen we die problemen oplossen in een nieuwe constructie? En wie komt met goede ideeen? We staan hier in Belgie op een interessant stukje gegeven: centraal gelegen in West-Europa, tussen Engeland, Frankrijk, Duitsland en een beetje Nederland. Hier was het altijd grond voor een goed potje slagveld. Nu dat wij uit een conflict kunnen komen naast vechten en met cultuur en economie, is het hier dat weer gaat komen wat Europa zal willen voorstellen.
Hier ligt de grens tussen de Romanen en de Germanen, tussen Zuiderse en Noordse mentaliteit, cultureel, en economisch. Nu de Euro zo onder druk komt en geld ons lijkt te dwingen tot het herbekijken van hoe wij ons hier organiseren, lijkt het mij toch echt spijtig moesten we nu niet meer met de Walen willen praten, en omgekeerd, en willen we niet meer in een gemeenschappelijk systeem werken. Het einde van Belgie willen is het einde van Europa als politiek en economisch en cultureel project willen, dat is weigeren te erkennen dat samengeleefd kan worden, zonder grenzen.
De NVA, het FDF, en ja het VB de sukkelaars, zijn zweeppartijen. Om uit te drukken dat ze niet voor iets zijn, zijn ze tegen. Maar ze zeggen niet wat ze in de plaats willen, omdat ze dat niet weten en dus wijzen naar het verleden want toen was het tenminste wat. Die partijen drukken de onzekerheid en schrik uit van mensen die niet meer geloven in een goede toekomst. Ze zijn onzeker omdat ze niet weten wat dan, buiten je verstoppen in geschiedenis.
De andere partijen, voor wie niet taal of kleur maar fatsoen en mentaliteit prioriteit zijn, krijgen daardoor het besef dat wat ze voorstaan, niet meer zoveel aantrek heeft. Die zweeppartijen drukken wantrouwen uit, en met de stemplicht hier word je verplicht tot stemmen. Hier wordt vanuit gegaan dat ongeldig stemmen alleen kan door onbekwamen, en dat anderen vertrouwen hebben in de politiek omdat ze zelf politiek kunnen bedrijven desnoods. Niet zomaar een lul tekenen op een stembiljet gaat het oplossen.
Progressieven en conservatieven hebben mekaar nodig. Progressie is vooruitgaan, conservatie is bewaring. We zijn niet gekomen tot wat nu is door te steunen op wat en hoe het louter was, maar ook op hoe en wat het kan zijn. In de 19e eeuw had je door te stemmen op conservatieve partijen nooit verwacht dat het zou kunnen zijn als nu. Geen enkele van die partijen is nog wat ze toen was, ze zijn ook vooruitgegaan, en houden nu de progressieve fantasten en dromers tot leiding door als 2e, remmende gedacht te fungeren. Maar een partij die wil dat, om te besparen, we kunnen leven als nu, maar dan met minder en alsof was het terug 1985, daarvan komt alleen melancholie. En teveel daaraan maakt depressie.
Ik persoonlijk, heb begrip voor de NVA, maar stem daar toch niet voor. Dat verhaal dat ze hebben dat ze onafhankelijk willen zijn, maar dan binnen Europa, dat is niet met uw buur willen te maken hebben, maar wel met die aan de overkant van de straat. Maar als uw buur in brand staat ga je die wel willen blussen, anders slaat het misschien over, tenzij je een gracht graaft. Ze willen buren hebben maar alleen die zijn zoals zij. Communisme moest het ook niet hebben van diversiteit. Nazisme ook niet.
De NVA begrijpt niet dat ik niet begrijp dat zij wil handelen met Walen, en daarmee spreken, maar niet op een manier dat die kan aantasten. Dat begrijpt Bart De Wever wel, dat dat niet kan zonder aantasting en compromis, maar omdat er zijn die in het tegengestelde wel geloven, kan je die maar beter goed sturen politiek, en dat doet hij goed. Laat ze politiek maar ambeteren, dan moet politiek wel samen komen tot iets beter. Maar ambetanten alleen kunnen geen politiek maken, dat willen ze ook niet. Zij zijn dat klagende stemmetje, dat iedereen wel heeft, en moet uitlaten van tijd tot tijd.
|