Politics.be - Voka : Werkgevers werken aan werkbare jobs

Lagere loonkosten zouden bij 70% ondernemingen werkdruk verminderenOndernemers willen ver gaan om hun medewerkers te helpen een goede balans te vinden tussen werk en privé. Dat blijkt uit een enquête die Voka, het Vlaams netwerk van ondernemingen hield bij 700 Voka-leden. “Werkgevers gaan hun verantwoordelijkheid niet uit de weg om jobs ‘werkbaar’ te maken”, vertelt Jo Libeer, gedelegeerd bestuurder van Voka. “Ze willen echt tegemoetkomen aan vragen rond de balans privé – werk en eentonig of saai werk, stress en werkdruk vermijden. 70% geeft zelfs aan nog meer te kunnen doen indien de hoge loonkosten zouden verminderen.”

“Om meer mensen aan de slag te krijgen en langer te houden,is werkbaarheid en kwaliteit van arbeid een belangrijke sleutel”, licht Libeer toe. “De Vlaamse ondernemingen beseffen dit, zo blijkt uit onze enquête.”

Sonja Teughels, senior adviseur van het Voka kenniscentrum, analyseerde de resultaten. “Er zijn vier dimensies aan werkbaarheid: de balans tussen werk en privé, de motivatie of het welbevinden in het werk, de stress en de werkdruk, en de leermogelijkheden. Deze dimensies worden natuurlijk niet uitsluitend beïnvloed door factoren die de werkgever controleert, maar hangen ook samen met bijvoorbeeld de privésituatie van het individu.”

Een overzicht van enkele resultaten voor deze dimensies van werkbaarheid uit de enquête onder werkgevers:

Balans werk – privé

* 60% staat vlot onbetaald verlof toe

* 56% staat glijdende werktijden toe

* 54% staat vlot tijdskrediet toe

* 87,3% ondervindt organisatorische problemen bij het inpassen van bovenstaande flexibiliteit

* 11% ondervindt zelfs juridische moeilijkheden door het toestaan van flexibiliteit

Teughels: “De krapte op de arbeidsmarkt verplicht veel bedrijven om soepel tijdskrediet toe te laten, zelfs wanneer er meer wordt gevraagd dan het wettelijk en automatisch toegestaan arbeidscontingent (5 procent). Maar het blijkt zeer moeilijk om de vrijgekomen deeltijdse of tijdelijke arbeidsplaatsen op te vullen – onder andere door de structurele mismatch tussen vraag en aanbod op de arbeidsmarkt. Bijgevolg moeten de andere collega’s vaak noodgedwongen de afwezigheden opvangen.”

Welbevinden door het vermijden van saai en eentonig werk

* 80% ontvangt hierover geen problemen of klachten zoals ziekteverzuim, gebrek aan motivatie of verloop

* Bij klachten geeft 55% de werknemer complexere taken, heeft 41,5% in functioneringsgesprekken oog voor nieuwe uitdagingen, en stuurt 41% de jobinhoud regelmatig bij

* Bij 60% maken de activiteiten van de onderneming een flexibele taakinvulling niet mogelijk

Teughels: “Dit laatste hoeft niet te verwonderen. Vooral bij deeltijdse functies of in kleine ondernemingen is het moeilijk om meer variatie mogelijk te maken of om mensen te laten roteren. Bovendien beschikt niet iedereen over de competenties om op verschillende plaatsen te worden ingezet, en wil ook niet iedereen roteren. Voor de werkgever bestaat daarnaast de drempel dat wie op meerdere plaatsen kan worden ingezet, ook meer loon zal wensen.”

Stress en werkdruk

* In 58% van de ondernemingen zijn er klachten

* 30% licht de takenpakketten door om werkdruk te verlichten

* 70% geeft aan dat de werkdruk een gevolg is van de hoge loonkost

“De hoge loonkosten maken dat ondernemingen niet de financiële ruimte hebben om extra mankracht aan te werven en zo het werk wat te verlichten. Ze bevinden zich immers in een zwaar concurrentieel klimaat en ze hebben al een loonkostenhandicap tegenover concurrenten uit onder andere de buurlanden”, verklaart Sonja Teughels. “We stellen vast dat het aantal vluchtroutes voor een onderneming samenhangt met de grootte van het bedrijf: hoe kleiner, hoe minder mogelijkheden.”

Deeltijdse arbeid leidt bovendien tot meer werkdruk. “60% van de ondernemingen gaf aan dat ze geen vervanging kunnen vinden voor deeltijdse jobs die vrijkomen doordat mensen bijvoorbeeld vier-vijfde werken. 14% laat daarom minder werken toe op voorwaarde dat de werknemer zijn of haar werk op die kortere tijdspanne afwerkt. De helft van de ondernemingen gaf aan dat het resterende werk verdeeld wordt over de directe collega’s.”

Leermogelijkheden

* 90% vindt dat werknemers voldoende opleidingsmogelijkheden krijgen

* 20% ervaart tegenstand wanneer bijkomende opleiding wordt aangeboden

Teughels: “De weerstand hangt vooral samen met de vrees dat door de opleiding de vereisten in de job zullen toenemen, of dat men denkt harder of meer te zullen moeten werken.”

Werkbaarheid maakt langer werken mogelijk

Jo Libeer: “Werkbaarheid an sich mag echter niet het einddoel zijn. Het is een middel om meer mensen te activeren en om langer werken mogelijk te maken. We scoren nu al goed, maar er is nog marge voor verbetering. Zo is het is duidelijk dat de loonkostenhandicap structureel moet worden weggewerkt als we de werkdruk verder willen verminderen.”

Libeer blikt ook vooruit naar het najaar. “Het is in deze context ook belangrijk dat men bij de evaluatie van het Generatiepact nagaat welke van de vele instrumenten die reeds bestaan rond werkbaarheid een positief effect hebben en welke niet, eerder dan te zoeken naar nieuwe instrumenten. Werkbaarheid is immers niet alleen een zaak van werkgevers, maar ook de verantwoordelijkheid van werknemers en overheid.”

Bron: politics.be