We kunnen niet bestaan zonder leugens.
 

We kunnen niet bestaan zonder leugens. Ik zal deze stelling via een omweg onderbouwen.

'Allahoe akbar (الله أَكْبَر, Allāhu akbar) is een Arabische zinsnede genaamd de Takbīr of Takbeer (تَكْبِير) en wordt meestal vertaald als "God is de grootste". Anderen vertalen het ook wel met "God is groot" of "God is groter".' (wikipedia).

Deze definitie van wikipedia is onjuist omdat het een complete zin is en geen geen zinsnede. Het is een grammaticaal correcte uitspraak, maar dat wil niet zeggen dat het een ware of geldige uitspraak is. Echter, binnen het referentiekader van de islam is de uitspraak waar en ze wordt ondersteunt door de uitspraak "Ik getuig dat er geen godheid is dan God" "āsh'hadu ān lā ilaha illā-llah".

Buiten dat referentiekader is deze uitspraak echter niet waar, maar desondanks niet volkomen betekenisloos. Want de islamiet neemt met zijn gedrag op grond van zijn geloof deel aan de maatschappij. Daardoor kan ook een onware uitspraak een zekere geldigheid krijgen in de werkelijkheid. Hetzelfde geldt natuurlijk in alle facetten van het leven, in de literatuur, in de politiek, in de sport, in het financiële systeem en ga zo maar door. We kunnen heel goed met leugens uit de voeten. Ik durf zelfs te beweren dat de mens zich zonder te liegen niet kan handhaven.

Zonder leugens kunnen we niet bestaan. Of is hier iemand die altijd naar waarheid spreekt en handelt?

Niet akkoord. Leugens vergiftigen eender welke vorm van samenwerking, vergiftigen de geloofwaardigheid van depolitiek en alles wat met macht te maken heeft, en nog veel meer dan dat.
Ja. Is dat zo moeilijk misschien?

-Kijk papa, ik heb voor de eerste keer mijn naam kunnen schrijven !!!
-Maar meisje toch, het staat er helemaal schots en scheef en ik zie
er eerlijk gezegd je naam er totaal niet in. Het is je reinste kattegekrabbel.

GreetzZ

"DE" waarheid bestaat niet.

En wat is nu eigenlijk uw punt?

Ondanks dat ik u volkomen gelijk geef inzake de verderfelijke kracht van leugens ben ik van mening dat dit geen weerlegging is van mijn stelling. Leugens en onbetrouwbaarheid maken onderdeel uit van een scala van twijfels en onzekerheden die het menselijk bedrijf omvatten. De mens moet daaraan het hoofd kunnen bieden. Hij moet ook zijn eigen misvattingen en zelfbedrog doorzien of er mee leven. Bovendien kan hij met bedrog soms aan kwaadwillende mensen ontkomen. Enige bekwaamheid in het liegen en bedriegen kan goed van pas komen. En wie te goed van vertrouwen is zal het onderspit delven.

dat die papa wsl eerder zal liegen dan die harde waarheid te zeggen.

Dat je de waarheid spreekt, wil niet zeggen dat je een kind dient af te kraken hé.

Die papa kan perfect zeggen "heel flink van jou, goed gedaan." Dan gaat dat kind heel fier en gelukkig zijn en die vader heeft daarmee helemaal geen onwaarheid verkondigd, want voor haar eerste poging heeft dat kind dat misschien echt wel goed gedaan.

Je mag dus indien nodig gewoon de waarheid zeggen op een voorzichtige of diplomatische manier.

Natuurlijk wel! Maar ik begrijp uw punt: je kan er rotsvast van overtuigd zijn de waarheid te spreken terwijl dat helemaal niet zo is. Je kan je gewoon vergissen dus.

Maar mijn punt was vooral dat je op zijn minst bewuste leugens dient te vermijden.

Een positieve manier om te liegen is bijvoorbeeld terug te vinden bij fictieve verhalen. Onware verhalen worden verteld om een positief resultaat te verkrijgen. (morele waarden overbrengen, etc..)

Een negatieve manier om te liegen is de waarheid manipuleren om er zo zelf positief uit te komen, ongeacht de consequenties voor anderen.(hustlers enzo..)

Dat liegen de wereld niet uit te helpen is ligt volgens mij niet aan het liegen zelf. Liegen op zich is niet iets 'slechts', het is waarom en de manier waarop dat telt.

Wordt iemand kwaad omdat er een leugen aan het licht gekomen is of omdat de waarheid boven is komen drijven? Hangt af van situatie tot situatie.

Microwezens zijn juist klein, dus dat is dan zeker een leugen te noemen.
Het is slechts een bewering, waarvan de waarheid nog moet worden bewezen.
Bovendien is het een tautologie, dat wil zeggen: er is helemaal geen conclusie, maar een herhaling van hetzelfde.
In die zin is het ook nog eens dom te noemen.
Het leven van de moderne mens is op leugens gebaseerd, de leugen van het materialisme en dat er geen hogere Geest zou zijn.
Dat wordt zelf helemaal niet meer begrepen, zodat de moderne mens neiging heeft terug te vallen op een primitief geloof, zoals de Islam is.
Alles in het leven is opgebouwd uit een eenheid van tegendelen, en dus ook uit een eenheid van waarheid en leugen.

Toch is de waarheid hier de ware grondslag en de reden van ons bestaan.

Leugens verdwijnen en zijn slechts tijdelijk.

Maar de waarheid is eeuwig.

En deze is de absolute Geest, zoals geopenbaard door Hegel en mijn atoomtheorie.

Goed te weten is dat de dialectiek van Hegel ook het negatieve (wat je de leugen zou kunnen noemen) erkent.

Anders wordt het als je andere mensen gaat wijsmaken dat uw kind zo goed kan schrijven.

DE waarheid is de absolute Geest.

Kent u deze nog?

Is dat je broer?

Wij kunnen niet bestaan zonder waarheid.

Met de leugen gaan we dood.

Het bestaan van leugens is een feit en het bestaan van twijfels en onzekerheden zal voor velen het idee geven dat het gemakkelijker is om wél te liegen. Maar wat betekent dat?
Vertel me eens over die levensbedreigende situaties waarin je genoodzaakt was om te liegen om te ontkomen aan die kwaadwillende mensen?
De waarheid spreken is geen zwakheid, en het betekent evenmin dat je plots zo naïef bent door te denken dat iedereen even eerlijk is als jijzelf.

Een leugenaar wint misschien op korte termijn, op lange termijn graaft hij zijn eigen graf want niemand houdt van leugenaars. Wie eenmaal het imago heeft van leugenaar kan nergens meer terecht.

Een positieve leugen? :x :roll: Hoe kan je een leugen ooit als iets positief beschouwen?

Waarom zou een leugen ooit positief kunnen zijn? Ofwel heb je het recht aan je kant en heb je het niet nodig om te liegen. Ofwel heb je het recht helemaal niet aan je kant en dan zullen duizend leugens daar niks aan veranderen.
- Diegene die eerlijk is wordt kwaad omdat er een leugen aan het licht is gekomen.
- Diegene die voor de leugen kiest wordt kwaad omdat de waarheid is komen boven drijven.

Meestal gaat dat dan zo:

Fiere vader vertelt tegen schoonbroer hoe trots hij is dat zijn dochter zo goed kan schrijven en laat het 'schrijven' van de dochter zien. De schoonbroer ziet dat het dochtertje er eigenlijk nog niks van bakt maar weet dat dat kind (en de vader) trots zijn met de eerste poging.

Zoiets kan je moeilijk liegen noemen hé.

Gek genoeg wordt door het merendeel van de mensen op dit gebeid ook met meerdere maten en gewichten gewogen daarin. Ik doel dan vooral op politieke of ander levensbepalende invloeden.

Het grootste probleem is de filosofische benadering van wat liegen is en wat inpact dat heeft, op het individu zelf die zich schuldig maakt er aan of de externe partij waartegen gelogen wordt.
Het komt in weze neer op moraal en waarden. Er is ook een dunne lijn tussen pertinent liegen en het verbloemen van de waarheid. Het is de bedoeling erachter die bepaalt of een leugen een leugen is of net een milde manier is om een waarheid of boodschap over te dragen.