Conscience |
9 oktober 2011 10:09 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Torkilson
(Bericht 5731413)
Wat iemand doet met zijn geld is zijn zaak. Gelieve de Vlaamse leeuw niet meer te bezoedelen aub.
|
Een infantiele opmerking, niet gehinderd door enige vorm van kennis.
Ten eerste bleek uit een onderzoek van de Koning Boudewijn stichting een paar jaar geleden dat, op basis van peiling, geschat werd dat ongeveer 60 (of was het 80)% van de Marokkanen in Belgie over een woning of ander onroerend goed beschikken in Marokko. Deze goederen worden niet aangegeven in de IB hoewel ze belastbaar zijn op hun huurwaarde. I.t.t. Europese landen weigeren Turkije en Marokko deze gegevens door te spelen aan de Belgische autoriteiten. Dit versterkt de indruk dat de allochtonen uit die landen Belgie kunnen beschouwen als een wingewest, niks meer dan dat.
Hetzelfde geld voor bankrekeningen. De meest doeltreffende vorm van fiscale controle wordt uitgevoerd door de bewegingen en vooral saldi op de bankrekeningen te controlleren. Wat hier aan de hand is werkt mede de belastingontduiking in de hand omdat een effectieve controle niet meer mogelijk is.
Hoe gebeurt dat concreet? Een bvba in Vlaanderen wordt 'opgekocht' door een persoon van Marokkaanse nationaliteit, gevestigd in Brussel. De zetel wordt direkt verplaatst naar Anderlecht, waarbij de aktiviteit zoals vastgelegd in de statuten niet wordt gewijzigd. De bedoeling is een zwart circuit in het Brusselse tot stand te brengen. Na de zetelverplaatsing naar Anderlecht gaat die zetel nog een paar keer heen en weer tussen A en Molenbeek. De bedoeling is een voorsprong te verkrijgen op de BTW en IB controle, die gelet op de 'omstandigheden in Molenbeek en Anderlecht snel een paar jaar kan bedragen. De eigenaar is intussen een Marokkaan geworden die in Marokko woont. En dat kan de handel beginnen. Ze kopen aan op factuur, betalen cash en leveren aan de winkels in het zwart. De surplus cash wordt constant naar Marokko overgeheveld. Bij een controle zal blijken dat de zetel van de firma eenvoudigweg nu staat op het adres van een nietsvermoedend peroon in Molenbeek of Anderlecht. De controle zal doorgaand beginnen bij hun leveranciers, waarvan er wel altijd één is die de persoon in kwestie waarschuwt, waarna de handel doorgaat, maar op een andere firma.
Je kan nooit iemand aan pakken hiervoor. Om deze fraude te organiseren heb je een netwerk nodig van buitenlandse kontakten die optreden als stroman in het Brusselse én de mogelijkheid de surplus cash naar een bank te laten doorstromen in een land dat geen informatie meedeelt.
En wordt de grond te heet, dan organiseer je rellen in Anderlecht, zodanig dat contolleurs niet staan te springen om even binnen te stappen.
|