Jongeren van nu een verloren generatie?
 

Gisteren met twee nieuwe collega's een discussie gehad. Zij zeggen dat zij het puin moeten ruimen van wat babyboomers en hun nakomelingen hebben veroorzaakt. Ze zeggen dat het tegenwoordig onmogelijk wordt om een huis te kopen of als je iets deftigs wil moet je er een woekerlening voor aangaan. Ik ben nu in de dertig de jaren van kosten zijn nu al een tijdje achter de rug, maar ook toen wij ons huis hebben gekocht was het ook niet altijd gemakkelijk. Toen mijn ouders een lening hebben aangegaan was het voor hun ook niet gemakkelijk en zeker de beginjaren. Dat is voor de meeste mensen zo neem ik aan? Vanwaar toch al dat negativisme en pessimisme in de toekomst? Voor de laatste tien jaar hebben wij in volle economische crisis een herziening van ons woonkrediet laten doen en zonde problemen onder de 3,4 % vast kunnen dalen. Wie tegenwoordig een woonkrediet aangaat kan zonder problemen grote bedragen lenen met vaste rentevoeten tussen de 3 en 4 %, met andere woorden het is een koopje. En toch nog pessimistisch zijn ;)? De gebraden kippen vliegen niet zomaar in je mond :p.

Misschien is de discussie ook gebaseerd op andere elementen, die onrechtstreeks onzekerheid creëren:

-relaties duren niet lang (moeilijk om samen een huis te kopen, dan te scheiden, en opnieuw te beginnen)
-werkzekerheid is niet meer wat ze ooit was (mijn beide ouders waren bijvoorbeeld vastbenoemd, tot in der eeuwigheid; vandaag is dat ondenkbaar)
-de koopkracht is gedaald
-economische onzekerheid op wereldvlak (behoeft geen commentaar)

Misschien spelen die factoren onbewust mee in het pessimisme waarvan je gewag maakt?

Misschien is het gewoon het probleem dat we met een gigantische staatsschuld zitten waar de jongeren de dag van vandaag niks mee te maken hebben, maar vooral de babyboomers.

En wij draaien op voor die mannen hun schulden. Terwijl zij nu fijntjes op brugpensioen zijn.

Raak aan het brugpensioen, ho maar ! Schande, roept men dan, vooral bij de vuilzakkenbrigades. MAar meer geld voor kinderopvang, onderwijs en dergelijke is ook steeds erg problematisch.

Jongeren van tegenwoordig studeren tot hun 25ste, doen geen bal in het huishouden (moeder doet dat wel), zijn opgegroeid in grote luxe, willen dan trouwen en direkt een eigen huis hebben. Ze willen ook direkt alle voordelen van ons sociaal systeem, alhoewel ze nog geen Euro hebben bijgedragen tot dat systeem. Noem maar op: tijdskrediet, zwangerschapsverlof, vaderschapsverlof enz...enz... En dan is het de schuld van de babyboomers? Ik dacht van niet.

Fred.

Ziet eens hier zie de oude zakken zijn weer bezig.
Omdat ze verbaal niet opkunnen tegen jonge mensen zeggen ze dat jongeren er niks van bakken.

kankeraars :roll:

Merk ik hier een jaloerse oude zak?

Die staatsschuld hebben we te danken aan al die politici die de mensen de hemel op aarde beloofden (om stemmen te krijgen) maar er niet bij vertelden dat ze daarvoor moesten gaan lenen.

Ze is er ook gekomen omdat de vakbonden alsmaar méér eisten en nooit tevreden waren. Ze hebben de mensen gek gemaakt en opgehitst om te gaan betogen. Soms terecht, maar vaak voor sociale voorzieningen die onbetaalbaar zijn. Ze kregen hun zin wel, maar het gat in de staatskas werd alsmaar groter.

In 't kort: België heeft jarenlang boven zijn stand geleeft, en doet dat nog steeds. Het ware verstandiger geweest iets minder snel te groeien en wat middelen opzij te zetten voor later.

Fred.

Weerleg dan wat ik zeg, snotneus. :lol:

Fred.

Klopt, moet toch beetje opletten wat ik zeg maar als ik zie hoeveel jonge mensen bij ons op de werkvloer tegenwoordig van al die verlofregelingen genieten dat is gewoon té gek voor woorden. Dat is niet voor het welzijn van het kind, dat is profiteren ;).

Tot mijn 22. Dus, nee.

Thuis vertrokken op mijn 17de. Dus, nee.

De eerste tien jaar in relatieve armoede, de volgende zeven in relatie (middenklasse-)luxe. Dus, niet echt.

Nee. Je verwart deze generatie met die van de babyboomers. Vroeg trouwen is eerder een uitzondering tegenwoordig. En wat dan nog?

In mijn kennissen- en vriendenkring beginnen mensen nu stilaan appartementjes te kopen. Allemaal 30'ers. Opnieuw: nee. En eveneens opnieuw: wat dan nog? Dat brengt ook geld op voor 'het systeem'.

Grappig. Eerst verwijt je de jonge generatie dat ze te veel consumeren (huizen kopen, trouwen ...), dan klaag je dat ze niets bijdragen aan het systeem. De vraag is natuurlijk of de kosten van tijdskrediet en ouderschapsverlof (vaderschapsverlof gaat ocharme over 10 dagen) opwegen tegen de kosten van de massale brugpensioenen. De generatie die nu begint te werken of al een tiental jaar aan het werk is weet niet eens of er nog wel geld zal zijn voor een gewoon pensioen, laat staan een brugpensioen.

This niet omdat gij thuis ambras hebt met uw vrouw waardoor ge liever op uw werk bent, dat ge dat moet steken op "de jonge mensen".

Als je geen tijd kunt maken voor de kinderen moet je er gewoon niet aan beginnen.

Om te beginnen moet je wat ik over de jongeren zei niet als een verwijt opnemen. Ik stel alleen maar vast. Was ik nu jong geweest, ik deed waarschijnlijk net hetzelfde. Het is ook een kwestie van opvoeding. En was jij nu wat ouder geweest, dan was je misschien reeds in brugpensioen, wie weet.

De grote fout die men gemaakt heeft, is te denken dat de sociale zekerheid een hoorn van overvloed is, waar geen einde aan kon komen. Niet dus, het einde komt zelfs heel snel in zicht.

PS: ik sta trouwens aan de zijlijn: ik ben gans mijn loopbaan zelfstandige geweest. Ik heb vaak doorgewerkt met fysieke ongemakken waar werknemers gemakkelijk 14 dagen -of veel langer- thuis mee zitten. Niet dat ik het ze niet gun, want in hun plaats deed ik hetzelfde. Maar dit wordt onbetaalbaar en men durft het niet aan de mensen te zeggen uit schrik stemmen te verliezen.

Fred.

boehoehoehoe,

heeft iemand ne zakdoek. :roll:

Deze domme mentaliteit van "de jonge gasten" tegen de oude zakken heeft er voor gezorgd dat ik 5 jaar vroeger op pensioen gegaan ben dan ik wou.
Buitengewerkt door de jonge garde.
Dop nu jullie eigen boontjes maar.

Ik merk ook dat jongeren over t algemeen veel te veel aan luxe gehecht zijn. Moet wel zeggen dat dit misschien komt door het ontbreken van een echt toekomstperspectief, en daar zijn ook de oudere generaties voor verantwoordelijk. Maar men moet zich gedragen naar het inkomen dat men heeft. Ik heb lang op straat geleefd, ondertussen kon ik goed sparen, en dat was ook een mooie tijd.

²

Vandaar: wie in Belgie blijft is te beklagen.

Ik ben een generatie X-er en kan dus beschouwd worden als die nakomeling. Gemakkelijk...heb niks anders dan crisissen gekend en tekort aan arbeidsplaatsen. De staatsschuld was al torenhoog nog voordat ik op de arbeidsmarkt kwam en is nog altijd torenhoog. Toen ik ging lenen betaalde ik 8% interest. Geen kansen gekregen, zal er ook nooit krijgen. Heb voor alles moeten vechten.

Eén voordeel : ik kan tegen een stootje, vecht keihard terug, neem niets voor niets en volg vooral mijn eigen weg, vraag niet, maar eis zelfs wat mij toekomt...misschien is het dat juist wat ze niet goed kunnen verdragen

Nadeel : ik ben pessimistisch geworden en vooral ontgoocheld in de maatschappij.

En wat die dure woningen betreft : Toen ik begon verdiende ik 1000 € nette en daar ben ik ook mee begonnen. Misschien moeten ze eens leren zelf de handen uit de mouwen te steken. Ik heb elke steen hier persoonlijk vast gehad en elke korrel zand in de molen geschept. Maar na 10 jaar was mijn lening ook afbetaald.

Enne, ook ik mag betalen voor het pensioen van een veel te grote babyboom generatie en laat me er nog bijvoegen dat ik waarschijnlijk zelf niet meer op een pensioen hoef te rekenen, ondanks ik ervoor betaald heb...

Als jullie geen jongeren hebben hoe denk je dat je je pensioen verdiend. Wees eens dankbaar.

Wat zeg jij nu? Hoe kun jij dat nu weten niet omdat jij dit deed uitzonderlijk dat studeren tot hun 25ste dat de jongeren van nu dat ook doen.