| SDG |
23 oktober 2011 16:50 |
Interessant stukje:
Citaat:
Schotse Vlamingen blazen verzamelen Alden Biesen bij Bilzen vierde in september zijn 26ste Schotse weekeinde. De chieftain van het Schotse festijn in Limburg was Michèle Boccoz, de Franse ambassadeur in België.
Patriotten van verkeerd land
Elk jaar zet de organiserende vereniging een Keltische regio extra in de etalage en de Bretoenen waren de uitverkorenen in 2011. Ook, vandaar madame Boccoz, werd de AuldAllience herdacht, de basis van de Schots-Franse alliantie van 1295 tot 1746. De AuldAllience was het oudste militaire verbond van Europa en verenigde Frankrijk, Schotland en Noorwegen tegen Engelse invasies.
In Alden Biesen werd lustig getrokken aan touwen, vlogen zware palen meters in de lucht, dreven schaapshonden de woldieren achter hekken, dansten deelnemers uit heel Europa in de Highland Dancing European Championship (voor de eerste keer op het vasteland), bliezen jong en oud lucht in de doedelzakken en vloeiden whisky en bier met sloten. Negentig procent van de deelnemers waren Vlaming _ onder wie veel met het bodybuilderslijf van jaren oefenen in de sportschool _ uitgedost als clanlid met de gepaste ruiten, sjaals, mutsen, zwaarden, hemden met frullen. Het merendeel van deze enthousiaste Vlaamse Schotten zou nooit ofte nooit willen gezien worden met de geelzwarte clankleuren van Vlaanderen, met een Vlaamse Leeuw of op bedevaart willen gaan naar Diksmuide of Steenstrate. De vakmensen noemen het paraderen in oubollige kostuums en met gedateerde symbolen vormen van ‘banaal nationalisme’; niet banaal in de zin van vulgair wel als nationalisme dat vanuit de buik komt, sentimenteel geaard is en uitmondt in subculturen. Over dat soort nationalisme loopt binnenkort een colloquium in De Schelp van het Vlaams Parlement.
Scot-land
De honderden pseudo-Schotten in Alden Biesen treden op in een show waarvan de verre regisseur Walter Scott heet. Deze wildpopulaire auteur van de negentiende eeuw, met een knoert van een monument in de hoofdstraat van Edinburgh, vond letterlijk de folklore uit waarrond patriottische vieringen als die in Alden Biesen cirkelen. Schotland is in feite Scot-land. Walter Scott is de Hendrik Conscience, met zijn onware verhalen over de Guldensporenslag en aanverwante historische verzinsels, van de Schotten.
Stornoway is de hoofdstad van de Western Islands, beter bekend als de Hebriden. Winderige, kale, rotsige, romantische eilanden - paradijzen voor zomerse zeilers - langs de westflank van Schotland. De eilandbewoners spreken Gaelic, het straatbeeld is tweetalig, de schapen leveren Harris-tweed voor van die ijzersterke colbertjes die van vader op zoon kunnen gaan. Jarenlang kweekten de Bruggelingen van Pieters Vis er zalm in de fjorden. In het moderne cultuurcentrum aan de kade, An Lantairn/De Lantaarn, ligt tussen de schelpen, de halssnoeren, de prentkaarten een wittig boek: Scott-Land. Ik kocht het in de zomer van 2010 en ik beklaag het mij niet. Stuart Kelly heeft het over ‘the man who invented a nation’, sir Walter Scott. Is het een werkje over een folklorist die niemand nog hoeft ernstig te nemen? Neen, naar blijkt. Binnen de week na de terugkeer van Stornoway pleegt The Economist een bespreking van één bladzijde, lang voor het magazine, over de pagina’s van Kelly. De zuurzoete slotsom is: sham country, but not sham bard (namaaklandje, geen namaakbard). Het cityblad inspireert zich voor de titel op het oordeel van Edwin Muir: The sham bard of a sham nation. De Schotse schrijver Muir vervloekte de romantische holheid van Walter Scott.
Veelschrijver
Feit is dat Walter Scott een blijvende invloed heeft op de Schotse natie, zonder dat zijn boeken bestsellers zijn gebleven. Je kan als Vlaming Scott kennen door de titels van zijn boeken die vaak geleid hebben tot spannende, wilde films: The Bride of Lammermoor, Marmion, Rob Roy, Lady of the Lake, The Heart of Midlothian. In toto publiceerde de veelschrijver, wat dat betreft is hij vergelijkbaar met Charles Dickens, 27 boeken in 18 jaar. Dickens schreef ‘trager’: 16 boeken in 34 jaar.
Alle iconen van de Scottishness/Schotsheid hebben wortels in Scotts romans en gedichten. Zonder Walter Scott geen Vlaams-Schotse hupsakee in Alden Biesen. Videobeelden van het Scottish Weekend 2011 van Alden Biesen zouden een perfecte illustratie zijn voor het volkse, spontane patriottisme dat zal worden bestudeerd in het Vlaamse parlement. Rare jongens zijn wij Vlamingen; velen hebben de daver op het lijf voor een Leeuw aan hun raam op 11 juli. Gelijklopend hangen zij de Keltische clown uit in Limburgs Haspengouw. (Bron: Doorbraak)
|
|
