Zwaarden en andere historische wapens
 

35 cm langer, 700 gram zwaarder. Ik neem die 35 centimer graag mee: met een langzwaard kan je ook steken, met de katana niet. Dus als je navenant iets krachtiger bent dan de gemiddelde japanner biedt een langzwaard meer voordelen denk ik.

Ik denk ook dat bij een katana-block zijdelings of naar onder toe de twee zijden dan het voordeel hebben dat je over de block heen kunt glijden en de slag alsnog snel kunt afwerken met de andere snijzijde zonder je houding te moeten veranderen. Er zijn andere voorbeelden.

Zwaarden breken inderdaad, maar dat hangt af van kwaliteit en is evengoed het geval voor katanas, hoewel waarschijnlijk daar inderdaad meer aandacht wordt aan besteed. Ik ken niet genoeg van dat productieproces om te vergelijken.

Met mijn zwaard rijg ik elke vrouw naar een hoogtepunt.

Ik hou het bij het oefenvechten zonder de reenactments, maar ik zou toch eens graag gaan kijken naar azincourt.
Een kortzwaard alleen lijkt mij dan toch iets te sober tegenover een anderhalver? Maar het hangt er waarschijnlijk vanaf van af hoe de opzet is en of het melee is of 1 vs 1.

Heb je een moderne of een historische pijl en boog? :-)

Azincourt is toch bekend voor de "English longbow".

Ge moet goesting hebben

Het topic is zwaarden, maar open gerust een draad over naalden en ander middeleeuws kleermakersgerei.:-)

Onlangs een docu gezien over wie de meest efficiënte bewapening droeg: de Viking of de SamoeraÏ

De laatste won, maar zeer nip.

Zeker, maar toen de franse aanval gestopt was door de longbows, kwamen de engelsen naar beneden en begon het feest pas goed.

Bon, ik doe aan IAIDO (+ JODO) en dit vormt tesamen met Kendo de typische Japanse zwaardvechtsport, waarbij IAIDO met oefenzwaard (uit alu en zink gemaakt zwaard dat identiek aan lengte en gewicht is dan het origineel)

Inzake steken, daar vergis je jezelf in. Veel kata's bevatten effectief steken (Moretetsuki (6e), soi tetski(9e)) om er maar een paar van de setei te noemen en dan heb ik het nog niet over de oudere reeksen.

In absolute lengte zou je dus een voordeel kunnen hebben met een langer zwaard, maar daar houd het volgens mij mee op.

De voordelen van gewicht zijn veel groter.

De enige sport die ik beoefen en waar de lengte het grootste voordeel heeft is vechten met de stok (JODO). Laat me wel duidelijk zijn, dat het voordeel hier vooral zit in het op afstand houden van een tegenstander en het afweren van het zwaard. JODO is ook ontwikkeld door de boeren om zich te beschermen tegen al te ijverige samurai.
Let wel : ik zeg niet dat je een lang zwaard niet in dezelfde zin kan gebruiken, maar dan ga je voorbij aan het eigenlijke doel van een zwaard en dat is snijden. Een zwaard van dergelijke lengte is dan ook op dat moment te zwaar om vlot hanteerbaar te zijn.

Betreffende dat breken : de Jappen hadden er een uitgelezen techniek voor : men gebruike een hard soort metaal en een zacht soort metaal. Men legt de stukken op mekaar en men maakte ze warm. Men versmelt ze enigzins door hameren en dan maak men een breukzone. Het stuk wordt dan terug op mekaar geplooid zodat men 4 lagen heeft, afwisselend hard en zacht.
Dit proces herhaalt men 15 keer of meer. De harde zacht lagen wisselen mekaar ca 254 keer af als ik me niet vergis.

Vervolgens wordt het zwaard gevormd. Dan wordt het heel heet gemaakt. De niet snijkant wordt afgedekt met klei en vervolgens wordt het in heel koud water gedompeld om het temperen. De snijkant wordt zeer hard en kan zeer scherp gemaakt worden (ook een heel speciaal proces).

Het voordeel is dat het zwaard voldoende hard is aan de snijkant om een zeer scherp zwaard te krijgen en toch voldoende flexibel is in verband met het lemmet.

Alleen maar ridders mochten zwaarden dragen, het gewone voetvolk had in feite een soort lange mes om te vechten.

Nog even wat geschiedenis : het zwaard bestond in Japan al van voor onze tijdrekening, alleen niet in zijn huidige of Middeleeuwse vorm. Dit ontstond pas rond de 13e eeuw als ik me niet vergis (Massamune).

Interessant gegeven : de zwaarden van hogergeplaatste samurai (daimo's en Shoguns) werden getest ... dit gebeurde op gevangenen. Ik kan je wel een aantal beschrijvingen geven van hoe die testen in de praktijk uitgevoerd werden, maar ga het om diverse redenen slechts laten bij deze ene : men bindt 2 gevangenen met handen en benen gespreid vast op een heuvel van zacht zand. Dan snijdt men ze beide doormidden (ter hoogte van het heupgebeente) en meet men hoe diep het zwaard in de grond steekt. Op basis daarvan wordt het ingedeeld in 3 categoriën en de categorie wordt in het lemmet onder het handvat gebeiteld.

De dag van vandaag wordt dit met bamboo gedaan.

PS : een blok is nooit statisch, de beweging wordt vloeiend uitgevoerd van onder naar boven en in principe komt een beweging van boven naar onder. Om een steek te vermijden moet je enkel naar achteren stappen.

Een Jap staat trouwens nooit stil in een kata, tenzij de tegenstander dood is.

De betere clubs beoefenen trouwens ook Kenjitsu ,hetgeen de practische kant van iaido is.

In Japan was dat idem. Dat betekende evenwel niet dat de gewone mensen weerloos waren...hence het ontstaan van JODO, ju-jitsu, karate etc.

Korte zwaarden zin beter voor vechten in huis. Als ik mijn zwaard boven mijn hoofd hef heb ik al kans dat ik in het plafond zit.

Trouwens de rijkere samurai hadden er 2, de katana en de wackizashi en dan nog een tanto in veel gevallen + nog een hele rits verborgen wapens zoals de waaier in metaal.

De romeinse gladius, gevreesd door hun vijanden. Later werd dit de spathas om tenslotte invloed te hebben op de noore zwaarden.

Ik heb die warhammer al verscheidene keren gebruikt als gereedschap. Is verdorie handig als sloophamer.

Dat Chinese 2 handertje heeft voornamelijk sierwaarde, maar ja, ik ben sterk genoeg om er mee om te gaan. Moet alleen terug gaan trainen dan om er deftig mee om te gaan.

Moet wel zijn dat die Middeleeuwse ridders serieus gespierd waren. Als je met zo'n ding, een uur aan een stuk moet gaan vechten op een slagveld.

We staan bij ons al in het zweet na een half uur serieus doortrainen.

Moet ook wel gezegd worden dat veel technieken vanuit speciale zitstanden en zo gebeuren

Het word er niet beter op als je een volledig plaatharnas aanhebt.

Maar neem het van mij aan, ridders vochten geen uur. Zeker niet op slagvelden. Een veldslag kon wel uren duren, maar het was geen uitzondering dat de ridders, koningen en gevolg in shiften ging verpozen. (het voetvolk en gepeupel, die moesten het maar op andere manieren oplossen)

En tournooien, dat was telkens een uitbarsting van een paar minuten. Max een kwartier.

De romeinse oplossing was dan toch veel flexibler. Lorica segmentata

Ik heb plaatharnassen gedragen, en gemaakt. (dat maken weliswaar uit kunststof plaat), en de bewegingsvrijheid in een passend, en goed gemaakt plaatharnas is verbluffend. U beseft toch dat 1 van de oefeningen die dragers van dit peperduur beschermend materiaal koprollen maken was?

De hoofdreden waarom de Romeinen voor hun legionairs de Lorica hebben gebruikt, was de eenvoud van't maken in massaproductie, en het even eenvoudige aanpassen in afmetingen.

De hogere oficieren hadden al volledige borstcurassen, die specifiek op maat gemaakt werden.

Later kwam de maliënkolder in opgang, vooral bij de latere Romeinse ruiterij ingezet.