Politics.be - De twijfels van Donckier

Zoals gewoonlijk heeft hoofdredacteur Donckier van het Belang van Limburg weer een klre kijk op de situatie! Vast stof voor een degelijke discussie! :evil:

Citaat:

Twijfels

PS-onderhandelaarster Laurette Onkelinx wil dat de opmaak van de begroting 2012 ten laatste volgend weekend wordt afgerond. Dat zei ze gisteren bij het hernemen van de formatiegesprekken. Dit is een lachertje. Elio Di Rupo is als formateur de meester van de agenda. Hij beslist wanneer er vergaderd wordt over wat. En bij ons weten is Di Rupo nog altijd een PS’er. Maar hij vond het niet nodig om het voorbije weekend te onderhandelen.

Waar wacht Di Rupo op? Waarom duurt het zo lang? Er zijn twee verklaringen. De eerste is de methode Di Rupo die we kennen van de communautaire onderhandelingen. Di Rupo neemt zijn tijd, wikt en weegt, installeert werkgroepen om dan ineens te versnellen en te beslissen, desnoods na een dramatisering van de omstandigheden. Zo nodig wordt zelfs koning Albert daarbij betrokken.

De tweede verklaring is dat Di Rupo werkt aan een klassieke tripartite met daarin dus ook liberalen en socialisten en deze twee politieke families zowat elkaars tegenvoeters zijn wanneer het gaat over economie en financiën. En alsof dit niet volstaat, willen ze het ook nog eens graag geweten hebben.

In feite is dat logisch, hoe zouden we anders weten hoe partijen zich onderscheiden. Maar wanneer de discussies over een nieuw rapport van de Hoge Raad van Financiën, over de deelname van de gewesten aan de saneringsinspanning en over de automatische loonindexering op de grote markt gevoerd worden op een ogenblik dat er moet beslist worden, dan is dat alleen maar van aard om de beslissing nog maar eens uit te stellen.

Deze drie discussies werden aangebracht door de liberalen. Het werkte de PS op de zenuwen. De Waalse socialisten reageerden gisteren met een vrije tribune in Le Soir waarin ze – vrij vertaald -uitleggen dat hun hart nog altijd ligt bij de mensen in de straat die betogen voor het behoud van hun job en tegen de ontsporingen van een wild kapitalisme, dat ze het liefst mee met hen zouden betogen maar toch een regering vormen met de liberalen om de liberalen geen vrij spel te geven. De vrije tribune werd ondertekend door alle PS-parlementsleden, dus ook Elio Di Rupo. Dat had hij als formateur beter niet gedaan. Een formateur moet boven de partijen staan en een regering vormen die als team optreedt.

Dit belooft weinig goeds voor de regering die op stapel staat. Zal ze de staatshervorming gestemd krijgen in het parlement? Zal ze in staat zijn om de sanering van de overheidsfinanciën en de structurele hervormingen op het terrein door te voeren? Het is toegestaan om daar nu al aan te twijfelen.

Door Eric Donckier

Geplaatst om 7:49 | Permanente

link