De schoofzak |
9 november 2011 11:32 |
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Raf
(Bericht 5789990)
Dat de handelswijze van de draadopener beneden al peil is, is duidelijk. Maar waarom die van de Standaard?
|
Ze brengen non-nieuws alsof ze een rioolgazetje zijn.
Pertang is er intern enige bezinning over dergelijke prietpraat-journalistiek.
Vandaag toevallig:
http://www.standaard.be/artikel/deta...kelid=V13I0KTQ
voor als de link niet zou werken:
Citaat:
Je kunt nieuws niet tot het laatste detail controleren, dat begrijpt TOM NAEGELS ook. Maar hij verwacht wel dat de afkomst van een bericht juist wordt geduid.
Theo Francken (N-VA) zal zich afgelopen week nog lang heugen. Vertelde op Facebook dat hij had gehoord dat de Groenen duurder waren gaan eten dan volgens hem zou mogen, en kon vervolgens in de krant komen uitleggen waarom hij zijn bronnen niet had gecheckt. Maar moet De Standaard diezelfde vraag niet ook aan zichzelf stellen? Zij heeft Franckens beweringen toch gepubliceerd?
Ik weet het, de Karmeliet-roddel haalde enkel de tongue-in-cheekrubriek 'Kreten & Gefluister', en de Groenen hebben ampel plaats gekregen om hem te weerleggen. Ik rakel het op omdat het raakt aan een bredere kwestie. Wat te doen als een politicus leugens of halve waarheden vertelt, al dan niet om een tegenstander te treffen? Is zo'n uitspraak 'een politiek feit' dat je in die vorm in de krant kan zetten? Of moet je de beweringen te controleren, voor je ze publiceert?
Normaal antwoordt iedereen op zo'n vraag: 'Eérst checken, en als het fout is, niet publiceren! Er blijft altijd wel iets hangen.' Maar dat gaat voorbij aan de eigenheid van het politieke debat, dat meer een botsing van interpretaties is dan een klaar verhaal over waarneembare feiten. Vaak is het nieuws dat politicus X uitspraak Y heeft gedaan over tegenstander Z. Als Kristof Calvo (Groen!) zegt: 'Beoordeling stresstest lijkt op haastwerk' (DS Online, 8 november), moet je dan eerst checken of het wel echt haastwerk was, voor je die uitspraak kan publiceren?
Ik heb wel een recent voorbeeld waar de krant volgens mij te ver gegaan is in zo'n kwestie. Enkele weken geleden contacteerde het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en voor Racismebestrijding (CGKR) me, met een klacht over een verhaal op DS Online van 7 oktober. Onder de titel 'Vlaamse regering maakt brandhout van kritiek CGKR' lezen we daar over een rapport dat het Vlaamse woonbeleid op de korrel zou nemen. Daarin 'werden enkele stevige uitspraken gedaan over zogenaamde 'sluipende discriminatie' waaraan een aantal Vlaamse huisvestingsmaatschappijen zich zogenaamd schuldig zou maken. (...) Zo werd er gesteld dat enkele huisvestingsmaatschappijen een verbod op plaatsing van schotelantennes hadden ingevoerd, alleen maar om huurders van buitenlandse origine af te schrikken. (...) Ook werd er in het rapport gesuggereerd dat het bouwen van sociale woningen met open keukens een verdoken truc zou zijn om moslimhuurders te weren. Voor traditionele moslimfamilies zou een open keuken immers onaanvaardbaar zijn.' Reden voor Vlaams parlementslid Marc Hendrickx (N-VA) om een vraag te stellen aan Vlaams minister van Wonen Freya Van den Bossche, die in haar antwoord dus 'brandhout maakt' van die kritiek. Het artikel eindigt met Hendrickx' pleidooi voor 'een realistischer Centrum, dat een duidelijke integratieboodschap brengt'.
Waarom gaat dit verslag te ver? Allereerst gaat het niet om een CGKR-rapport, maar om een studie van de Erasmushogeschool, weliswaar uitgevoerd in opdracht van het CGKR. (Soit.) Daarin staat op pagina 47: 'Tijdens het onderzoek werden ook geruchten opgevangen dat sommige sociale huisvestingmaatschappijen via een verbod op schotelantennes of het aanbieden van woningen met open keukens de bevolkingssamenstelling in bepaalde wijken of gebouwen trachten bij te sturen.' Het gaat dus over 'geruchten'. Het gaat ook niet over een van de conclusies van het rapport, dat 96 pagina's telt, maar om één zijdelingse opmerking. Het heeft er dus alle schijn van dat Hendrickx uit de tekst een detail heeft gehaald, van alle nuance ontdaan en vervolgens opgeblazen, louter om in de verf zetten dat het CGKR volgens hem wereldvreemd is. Dat mag. Dat hoort tot het politieke spel. Maar moet de krant volgen?
Wat de kwestie voor mij echt ernstig maakt: op de site van de N-VA vind je een persbericht dat vrijwel identiek is aan het oorspronkelijke artikel op DS Online. Wat op het eerste gezicht een neutraal verslag lijkt van een parlementair debat, is dus een partijmededeling, door een persmedewerker alvast geschreven in de stijl van een krantenartikel. Dat wordt in het stuk nergens aangegeven.
'Dat laatste is inderdaad een fout', zegt Bart Dobbelaere, nieuwsmanager van DS Online. 'Een persbericht van een partij online zetten als was het een eigen artikel, dat kan niet. Als je het standpunt van een partij weergeeft, moet dat duidelijk zijn. Het was een inschattingsfout. We hebben het stuk overigens aangepast zodra het Centrum ons gecontacteerd heeft.'
Dat klopt, ten dele. Als u het artikel vandaag opzoekt, zal u zien dat er nu gesproken wordt van 'een studie van de Erasmushogeschool'. Er staat ook, correcter, dat Hendrickx 'het Erasmus-rapport aangrijpt om het CGKR aan te pakken.' Maar er blijft sprake van één geciteerde zin die niet representatief is voor het geheel van de studie. Je blijft de indruk hebben dat de krant in dit artikel een podium biedt aan een bewust verkeerde voorstelling van de feiten.
Of vind ik dat nu omdat ik in dit geval de moeite heb gedaan om de oorspronkelijke teksten te lezen? En zou ik hetzelfde oordelen als ik dat deed met de studie waar Kristof Calvo zo streng over is? Moet ik niet accepteren dat Calvo daaruit haalt wat hem goed uitkomt, net zoals Hendrickx dat doet - en dat dát het nieuws is?
Maar wat dan met de reële betrokkenen, die het gevoel hebben dat ze worden ingezet in een steekspel waar ze geen controle over hebben?
De ombudsman houdt de redactie van De Standaard wekelijks een spiegel voor. Opmerkingen over journalistiek in De Standaard kan u melden via [email protected] en via www.standaard.be/ombudsman, waar u ook links vindt naar zijn Facebook- en Twitterpagina (@OmbudsDS)
|
|