Belgica delendam esse = ook strijd TEGEN nationalisme
 

Even hernemen waar geen antwoord op kwam in andere draad.
Ik vind dat deze stelling aandacht verdient, want het is een van mijn uitgangspunten in mijn mening over politiek in vele draden hier. En het is een belangrijke manier van anders kijken op de problemen. Ik vind mezelf vooral eerder conservatief dan nationalist en hoe zeer dat ook mag verbazen, er zit daar meer lijn in dan sommige willen toegeven.

"Wat ik wou zeggen is dat België hervormen of afschaffen evenzeer kan vertaald worden als - of juist vooral - de strijd tegen nationalisme. Tegenstanders van -al dan niet het huidige- België worden nogal rap flaminganten en vlaams-nationalisten genoemd, maar enkel om de typische argumenten tegen nationalisme juist af te schuiven van het Belgisch establishment.

Nationalisme kent verschillend kanten, maar een van de punten tegen het fenomeen is de vrees tegen machtsconcentratie en het misbruik ervan. Een andere Europa, een andere Vlaanderen en een andere kijk op samenwerking tussen bv de huidige beneluxlanden etc... is die concentratie breken. Althans dat is de visie die er achter zit. Je kan daar voor zijn, je kan het onrealistisch noemen... dat is debat. Maar kom niet af met leugens, zoals waanbeelden waarin enkel de Vlaamse zijde populistisch en nationalistisch zou zijn en de Belgische niet. Dat is bewijzen dat je de betekenis achter de termen niet kent of wil kennen."

Daarom steunen we foute regimes
 

Psychologen verklaren waarom we verkeerde regeringen steunen en in een slecht huwelijk blijven hangen.

Volgens Amerikaanse psychologen zoeken mensen onder bepaalde omstandigheden hun toevlucht tot een verschijnsel dat ze ‘systeemrechtvaardiging’ noemen. Met andere woorden: rechtbreien wat krom is. De wetenschappers onderscheiden vier situaties waarin mensen kiezen voor systeemrechtvaardiging.

1. Bedreiging van het systeem
   Als we ons bedreigd voelen, gaan we niet alleen onszelf verdedigen maar ook de systemen waarin we leven. Voorbeeld: In 2001 zagen de peilingen er voor de Amerikaanse president Bush niet best uit. Maar direct na de aanslagen van op het World Trade Center steeg hij in populariteit. Tijdens een crisis willen we graag geloven dat een systeem werkt.
   
2. Afhankelijkheid van het systeem
   Studenten die zich afhankelijk voelen van hun universiteit gaan kritiekloos akkoord met de wijze waarop de universiteit wordt gefinancierd, blijkt uit het onderzoek. Als ze horen dat die financiering is bedacht door de overheid en niet door de school, hebben ze wél kritiek.
   
3. Onvermijdelijkheid van het systeem
   Als we niet kunnen ontsnappen aan het systeem, passen we onze mening aan. Proefpersonen die werd verteld dat in hun land mannen fors meer salaris krijgen dan vrouwen, praatten dat goed door te wijzen op de verschillen tussen mannen en vrouwen. Tenzij emigratie een optie was, dan vonden ze de salarisverschillen wel oneerlijk.
   
4. Geen controle over je leven
   Mensen die het gevoel hebben dat ze geen controle over hun eigen leven hebben, blijken eerder geneigd om personen of systemen te steunen die grote controle uitoefenen.

De wetenschappers hopen met het onderzoek meer begrip te kweken voor mensen die geen actie ondernemen tegen de nadelige situatie waarin ze verkeren. Ze zeggen ‘Als je anderen wilt aanzetten tot actie, moet je zelf eerst begrijpen welke omstandigheden ze nu tegenhouden.’

__________________________________________________ _____
Bron: Marjolein Niestadt © faqt , Divya Menon, Association for Psychological Science
http://nieuws.nl.msn.com/opmerkelijk...-foute-regimes
http://www.psychologicalscience.org/...t-systems.html

@schaker: bronvermelding?